Հարավային Ամերիկա

Հարավային Ամերիկան աշխարհի քարտեզին

Հարավային Ամերիկա (իսպ.՝ América del Sur, Sudamérica, Suramérica, անգլ.՝ South America, ֆր.՝ Amérique du Sud), աշխարհի 6 մայրցամաքներից մեկն է։ Մեծությամբ չորրորդ մայրցամաքն է՝ 17.8 միլիոն կմ²։

• Տարածքը՝ ներառյալ կղզիները՝ 17.854 հզ. կմ²
• Կղզիների տարածքը՝ 150 հզ. կմ²
• Միջին բարձրությունը՝ 590 մ
• Ամենաբարձր կետը՝ Ակոնկագուա լեռնագագաթ՝ 6.960 մ
• Ամենացածր կետը՝ Վալդես թերակղզի՝ –40 մ
• Հյուսիսային ծայրակետը՝ Գալինաս հրվանդան՝ հս. լայն. 12օ28՜
• Հարավային ծայրակետը՝ Ֆրոուերդ հրվանդան՝ հվ. լայն. 53օ56՜
• Արևմտյան ծայրակետը՝ Պարինյաս հրվանդան՝ արմ. երկ. 81օ20՜
• Արևելյան ծայրակետը՝ Կաբու Բրանկու հրվանդան՝ արմ. երկ. 34օ46՜
• Ամենաերկար գետը՝ Ամազոն՝ 6.437 կմ
• Ամենամեծ լիճը՝ Մարակաիբո՝ 13,3 հզ. կմ²
• Ամենամեծ կղզին՝ Հրո Երկիր՝ 47.992 կմ²
• Ամենամեծ անապատը՝ Ատակամա՝ 181,3 հզ. կմ²
• Պետությունների թիվը՝ 12
• Ամենամեծ պետությունը՝ Բրազիլիա՝ 8.514,9 հզ. կմ²
• Ամենափոքր պետությունը՝ Սուրինամ՝ 163,8 հզ. կմ²
• Ամենախոշոր քաղաքը՝ Սան Պաուլո՝ 17 մլն
• Բնակչության ընդհանուր թիվը՝ 350 մլն

Աշխարհագրական դիրք

Հարավային Ամերիկան ընկած է արևմտյան կիսագնդում, իսկ հասարակածն անցնում է նրա հյուսիսային մասով։

Ծայրակետերն են. հարավում՝ Ֆրոուերդ (Մագելանի նեղուցում, հվ. լ. 53° 54’, իսկ ամենահարավային՝ Հոռնն է Հրո երկիր կղզում, հարավային լայնություն 55° 59’), հյուսիսում՝ Գալինաս (հս. լ. 12° 28’), արևելքում՝ Կաբու-Բրանկու (արմ. երկ. 34° 47’), արևմուտքում՝ Պարինյաս (արմ. երկ. 81° 20’) հրվանդանները։

Մայրցամաքի առավելագույն լայնությունը 5000 կմ է, իսկ երկարությունը՝ 7000 կմ։

Ափագիծ

Հարավային Ամերիկայի ափերը արևելքից և հյուսիսից ողողում են Ատլանտյան, իսկ արևմուտքից՝ Խաղաղ օվկիանոսների ջրերը։ Հյուսիսում Կարիբյան ծովն է, արևելքում՝ Լա-Պլատայի ծոցը, հարավում՝ Մագելանի նեղուցը, որը մայրցամաքը բաժանում է Հրո Երկիր կղզուց։ Սրանից հարավ Դրեյկի լայն նեղուցն է, որով մայրցամաքը բաժանվում է Անտարկտիդայից։

Մայրցամաքի ափագիծը քիչ է կտրատված։ Հարավ-արևելքում գտնվում է Ֆոլկլենդյան (Մալվինյան), արևմուտքում՝ Խուան-Ֆերնանդեսի, իսկ հյուսիս-արևմուտքում՝ Գալապագոսյան կղզիները։ Հյուսիսում կան փոքր թերակղզիներ (Պարագուանա) և ծոցեր (Վենեսուելայի, Դարենի)։

Ծովային հոսանքներ

Հարավային Ամերիկայի հյուսիսով անցնում է Գվիանական, իսկ Բրազիլիայի ափերով դեպի հարավ՝ Բրազիլիական տաք հոսանքները։ Խաղաղօվկիանոսյան ափով դեպի հյուսիս է տարածվում Պերուական, իսկ դեպի հարավ-արևելք՝ Ֆոլկլենդյան սառը հոսանքները։

Մակերևույթ

Հարավային Ամերիկան տիեզերքից

Մայրցամաքի մակերևույթն ունի պարզ կառուցվածք։ Նրա հիմքում ընկած է Հարավ-Ամերիկյան պլատֆորմը, որի հիմքի իջած տեղամասերը լցվելով ծովային ու գետային նստվածքներով՝ վերածվել են կուտակումային դաշտավայրերի։ Այդպես են ձևավորվել Ամազոնի (ավելի քան 5 մլն. կմ²), Օրինոկոյի և Լա-Պլատայի դաշտավայրերը։

Պլատֆորմի հիմքի վեր բարձրացած տեղամասերում ձևավորվել են սարահարթեր, որոնցից են Բրազիլիական ու Գվիանական սարահարթերը, որոնք համարվում են հին, քայքայված լեռների մնացորդները։

Հարավամերիկյան պլատֆորմը արևմուտքից եզրավորված է Անդերի երիտասարդ ծալքավոր լեռներով, որոնք համարվում են Կորդիլերների հարավային շարունակությունը։ Անդերը ձգվում է մինչև 5000 - 6000 մ. երկարությամբ։ Ամենաբարձր գագաթը Ակոնկագուա լեռն է (6960 մ.), իսկ ամենացածր կետը գտնվում է Վալդես թերակղզում (Արգենտինա, -40 մ.)։ Անդերում լեռնակազմական պրոցեսները չեն ավարտվել, որի ապացույցն են ուժեղ երկրաշարժերը և գործող հրաբուխները (Չիմբորասո, Քոթոպախի)։

Ջրագրություն

Հիմնական հոդված՝ Հարավային Ամերիկայի ներքին ջրեր

Հարավային Ամերիկայում ջրագրական ցանցը զարգացած է։ Կլիմայական պայմանները և ռելիեֆը նպաստում են մեծ և ջրառատ գետերի առաջացմանը։ Ծայր արևմուտքով ձգվող Անդեր լեռնաշղթան ջրբաժան է հանդիսանում Ատլանտյան և Խաղաղ օվկիանոսների ավազանների միջև։ Այդ պատճառով դեպի Ատլանտյան օվկիանոս հոսող գետերը երկար ու ջրառատ են, իսկ դեպի Խաղաղ օվկիանոս հոսողները՝ կարճ ու սակավաջուր։

Բացառությամբ ծայր հարավում հոսող գետերից, որոց մեջ կան ձնասառցադաշտային սնման, մնացած գետերը հիմնականում ունեն անձրևային սնում։ Հասարակածային գոտում գետերը ջրառատ են ամբողջ տարվա ընթացքում, իսկ այն գետերը, որոնք հոսում են մերձհասարակածային գոտիներում՝ հորդանում են ամռանը, ծանծաղանում՝ ձմռանը։

Կլիմա

Հիմնական հոդված՝ Հարավային Ամերիկայի կլիման ձևավորող գործոններ

Հարավային Ամերիկան հիշեցնում է եռանկյունի, որի ընդհարձակ հիմքը ուղղված է դեպի հյուսիս, իսկ գագաթը՝ հարավ։ Տարածքի մեծ մասը ընկած է տաք գոտում, իսկ ծայր հարավը՝ բարեխառն։ Տարածքի մեծ մասում արեգակնային գումարային ճառագայթման մեծությունը կազմում է 140 - 160 կկալ/սմ², չհաշված ծայր հարավը, որտեղ այն կազմում է 80 - 120 կկալ/սմ²։ Այն համարվում է աշխարհի ամենախոնավ մայրցամաքը։

Քաղաքական բաժանում

Հարավային Ամերիկայի քաղաքական պատմություն 1700-1975 թվականներին

Երկրներ և տարածքներ	Տարածք (կմ²)	Բնակչություն (2008 հուլիսի 1)	Բնակչության խտություն (կմ²)
Արգենտինա	2 766 890	40 677 348	14,3
Բոլիվիա	1 098 580	8 857 870	8,1
Բրազիլիա	8 514 877	191 908 598	22,0
Վենեսուելա	912 050	26 414 815	27,8
Գայանա	214 970	770 794	3,6
Կոլումբիա	1 138 910	45 013 674	37,7
Պարագվայ	406 750	6 347 884	15,6
Պերու	1 285 220	27 925 628	21,7
Սուրինամ	163 270	438 144	2,7
Ուրուգվայ	176 220	3 477 778	19,4
Ֆոլկլենդյան կղզիներ (վիճարկելի Արգենտինայի և Մեծ Բրիտանիայի միջև)	12 173	2 967	0,24
Ֆրանսիական Գվիանա (Ֆրանսիա)	91 000	209 000	2,1
Չիլի	756 950	16 454 143	21,1
Էկվադոր	283 560	13 927 650	47,1
Հարավային Ջորջիա և Հարավային Սանդվիչյան կղզիներ	3 093	20	0
Ընդհանուր	17 824 513	382 426 293	21,5

Տես նաև

• Հյուսիսային Ամերիկա

Մեդիա ֆայլեր

Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Հարավային Ամերիկա կատեգորիայում։