ՀԽՍՀ-ում հանդիպում էր Իջևանի, Կալինինոյի և Թումանյանի շրջաններում։ Կիսաթանկարժեք քար էր, օգտագործվում էր ոսկերչության մեջ։ Այս քարը տարածված է աշխարհով մեկ։ Առավել հարուստ հանքավայրեր կան Բրազիլիայում, Ուրալյան լեռներում՝բևեռային շրջանին հարող հատվածում։ Քարը նաև իր գույնը որոշակիորեն փոխելու հատկություն ունի։ Բացի դրանից ամեն հանքավայր ունի իր յուրահատուկ երանգը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 280)։
