Ֆլյուորիտ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Կալցիումի ֆտորիդ
Ֆլյուորիտ
Ընդհանուր
Կատեգորիամիներալների տեսակ
Բանաձև
(կրկնվող միավորը)
CaF₂
Նիկել-Շտրունցի դասակարգում3.AB.25[1]
Դանա դասակարգում9.2.1.1
Գույնpurple?, lilac?, կանաչ, կապույտ, վարդագույն, champagne?, colorless?, շագանակագույն և ոսկեգույն
Շերտի գույնսպիտակ
Բյուրեղային համակարգԽորանարդային համակարգ
Մոոսի կարծրություն4
Ենթակատեգորիաfluorite mineral group?[2] և halide class of minerals?

Ֆլյուորիտ (լատին․՝ fluere, հոսել, անվանումը տրվել է 1529 թվականին Ագրիկոլայի կողմից «ֆլյուորես» ձևով, նրա դյուրահալության պատճառով[3]), հոմանիշ. պլավիկյան սպաթ, միներալ, կալցիումի ֆտորիդ CaF2։ Փխրուն է, հանդիպում է տարբեր երանգներով. դեղին, կանաչ, կապույտ, երկնագույն, կարմրա֊ վարդագույն, մանուշակագույն, երբեմն մանուշակագույն֊սև, հազվադեպ՝ անգույն։ Բնորոշ է երանգի տեղայնացվածությունը։ Հաճախ երանգը պայմանավորված է բյուրեղային կառուցվածքի թերություններով, երբեմն էլ պարունակվող, երկրակեղևում հազվադեպ հանդիպող տարրերի, խառնուրդներով՝ ուրանի և թորիումի որոշ հանքավայրերում։

Հատկություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խորանարդային համակարգ, բյուրեղները խորանարդաձև, օկտաեդրիկ, խորանարդաօկտաեդրիկ։ Խտությունը 3,18, իտրիումային և ցերիումային տեսակների մոտ աճում է մինչև 3,3 և 3,6։ Հալման ջերմաստիճանը 1360° է՝, եռման ջերմաստիճանը՝ 2450°։ Օժտված է դիամագնիսական, իսկ ցածր ջերմաստիճանում՝ պարամագնիսական հատկությամբ։ Լուծվում է խիտ ծծմբական թթվում, որն ուղեկցվում է HF֊ի (ապակին խածատող) անջատումով ։ Ֆլյուորիտի մաքուր բյուրեղները օժտված են բարձր թափանցիկության լայն տիրույթում. վակուումային գերմանուշակագույնից մինչև երկարալիք ինֆրակարմիր տիրույթ։ Կաթոդային և գերմանուշակագույն ճառագայթների ազդեցությամբ ենթարկվում է վառ արտահայտված լյումինեսցենցիայի, տաքացման պայմաններում՝ ջերմալյումինեսցենցիայի։ Ֆլյուորիտը տիպիկ ֆլյուրեսցենտվող միներալ է. տաքացնելից և գերմանուշակագույն ճառագայթներով ճառագայթումից հետո այն լուսարձակում է։ « Ֆլյուրեսցենցիա» տերմինը, որն առաջարկել է Ջ.Ստոքթսը, ծագել է հենց ֆլյուորիտ միներալի անունից (այլ ոչ թե հակառակը, ինչպես հաճախ կարծում են)։ Ֆլյուորիտ անունից է ծագել նաև ֆտորի լատիներեն անվանումը՝ fluorum։

Տարատեսակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բնորոշ է երանգավորման տեղայնացվածությունը։ Երանգը պայմանավորված է երկրակեղևում հազվադեպ հանդիպող տարրերի խառնուրդներով, ինչպես նաև քլորի, երկաթի, ուրանի և թորիումի խառնուրդներով, երբեմն՝ բյուրեղային կառուցվածքի թերություններով։ Մաքուր ֆլյուորիտը անգույն, թափանցիկ, ապակու փայլով նյութ է, սակայն սովորաբար այն կանաչ, մանուշակագույն, դեղին կամ այլ երանգի է, որը պայմանավորված է խառնուրդների առկայությամբ կամ կարող է լինել ռադիոակտիվ ազդեցության հետևանք (դեղին երանգավորում )։ Մուգ մանուշակագույն ֆլյուորիտներում բարձր է ստրոնցիումի պարունակությունը, իսկ կանաչ տարատեսակներում առկա է ոչ մեծ քանակի սամարիում։ Հազվադեպ հանդիպող և ծանր մետաղների առկայությունը, ինչպես նաև կալցիում իոնների ավելցուկը ֆլյուորիտին հաղորդում են տարբեր երանգներ։

Ծագում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հանդիպում է գլխավորապես գեոթերմալ գոյացումներում, դոլոմիտում և կրաքարում։ Հիպերգեն պրոցեսներում գոյանում է ռատկովիտ֊ նստվածքային ապարների հողնման մանրաբյուրեղային տարատեսակը։ Որպես ակցեսորային միներալ պարունակվում է թթու մագմատիկ մնացորդային դիֆերենցիատներում, ինչպես նաև պեգմատիտներում։

Ուղեկցող միներալներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆլյուորիտի հետ զուգորդված կարելի է հանդիպել քվարց, հալենիտ, սֆալերիտ, քալկոպիրիտ, մարկազիտ, կալցիտ, դոլոմիտ, գիպս, ցելեստին, բարիտ, տետրաէդրիտ, արծաթ պարունակող միներալներ, մոլիբդենիտ, ապատիտ, տոպազ, տուրմալին։

Հանքավայրեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Համաշխարհային[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գերմանիա՝ Վյոլսենդորֆ (Բավարիա ), Հարց, Թյուրինգիա, Թուրքիա, Իտալիա՝ Պարս (Հարավային տիրոլ)

Մոնղոլիա ՝ Բերխ, Նորվեգիա՝ Կոնգսբերգ, Գրելանդիա՝ Իվիգտուուտ, Մեծ Բրիտանիա՝ Դերբիշիր կոմսություն, Կանադա՝ Նյուֆաունդլենդ կղզի, ԱՄՆ՝ Իլինոյս նահանգ, Տաջիկստան՝ Տակոբ, Մագոֆ, Ուզբեկստան՝ խոշոր հանքավայր Չատկալյան արգելոցի շրջակայքում, Կիրգիզիա՝ Խայդարկեն ( նախկինում Խայդարկան), Ղազախստան՝ Բադամ գետի հովիտ։

Ռուսական[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռուսաստանում ֆլյուորիտի ամենախոշոր հանքավայրերը գտնվում են Անդրբայկալում. Աբագայտույ, Կալանգույ (Անդրբայկալյան երկրամաս), Բուրիաթիայում (Հուրայի, Արա-Տաշիրի և այլն), Պրիմորյան երկրամասում (Յարոսլավսկի

Կիրառումը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օգտագործվում է.

  • մետալուրգիայում որպես հալիչ նյութ (ֆլյուս)՝ դյուրահալ խարամի ձևավորման համար։ Միներալի («հոսուն») անվանումը կապված է ֆլյուորիտի հենց այս կիրառության հետ,
  • ոսկերչությունում զարդեր պատրաստելու համար,
  • խեցու արտադրությունում էմալների և գլազուրների պատրաստման համար։
  • բյուրեղների անգույն, թափանցիկ տարատեսակներն օպտիկայում՝ լինզաների պատրաստման համար։
  • լույսի քվանտային գեներատորներում (հազվագյուտ հանդիպող մետաղների, ինչպես նաև երկաթի խառնուրդներ պարունակող ֆլյուորիտի բյուրեղներ տարատեսակները)։

Քիմիական արտադրությունում ֆլյուորիտից ստանում են ֆտոր, արհեստական կրիոլիտ՝ ալյումինի էլեկտրաքիմիական արտադրության և մի շարք ֆտորային միացությունների ստացման համար։

Ծծմբական թթվով ֆլյուորիտի մշակումից ստացվում է պլավիկյան թթու (HF) , որի օգնությամբ կարելի է ապակին խածատել։

Տաքացնելիս լուսարձակում է, կիրառվում է որոշ լուսարձակող սարքերում։

Կիրառման պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆլյուորիտը հնում օգտագործվել է ոչ մեծ ամանեղեն, սկահակներ, զարդատուփեր, ինչպես նաև զարդեր պատրաստելու համար։

Իր յուրահատկությունների և գեղեցկության շնորհիվ ֆլյուորիտը հաճախ գնահատվել է ոսկուց թանկ։

Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. mineralienatlas
  2. Back M. E., Mandarino J. A., Fleischer M. Fleischer’s Glossary of Mineral Species 2014 — 11 — Tucson: The Mineralogical Record, 2014.
  3. Минералогическая энциклопедия / Под ред. К. Фрея: Пер. с англ.. — Л.: Недра, 1985. — С. 471. — 512 с. — 60 000 экз.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆլյուորիտ» հոդվածին։