Ֆեռնանդո Բոտերո

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ֆեռնանդո Բոտերո
իսպ.՝ Fernando Botero
Ի ծնեիսպ.՝ Luis Fernando Botero Angulo
Ծնվել էապրիլի 19, 1932(1932-04-19)[1][2][3][…]
ԾննդավայրՄեդելյին, Կոլումբիա[1]
Վախճանվել էսեպտեմբերի 15, 2023(2023-09-15)[4][5] (91 տարեկան)
Մահվան վայրՄոնակո[6][7][5]
ԱզգությունԿոլումբացի
Քաղաքացիություն Կոլումբիա[8] և  Ֆրանսիա
ԿրթությունԿոլումբիայի ազգային համալսարան և Սան Ֆեռնանդոյի գեղարվեստի թագավորական ակադեմիա
Մասնագիտություննկարիչ, քանդակագործ, գծանկարիչ, նկարազարդող և գծագրող
Ոճժամանակակից արվեստ[9]
Ժանրֆիգուրատիվիզմ[1], այլաբանություն[1] և դիմապատկեր[1]
Թեմաներքանդակագործություն, ֆիգուրատիվիզմ[10] և գեղանկարչություն[10]
Ուշագրավ աշխատանքներՑլամարտ, Լուի Չալմետայի մահը և Մեծ կատու
Պարգևներ
ԱնդամակցությունԲավարիայի գեղարվեստի ակադեմիա
ԱմուսինGloria Zea? և Sophía Vári?[11]
ԶավակներFernando Botero Zea?[12]
ստորագրություն
Изображение автографа
 Fernando Botero Վիքիպահեստում

Ֆեռնանդո Բոտերո Անգուլո (իսպ.՝ Fernando Botero Angulo, ապրիլի 19, 1932(1932-04-19)[1][2][3][…], Մեդելյին, Կոլումբիա[1] - սեպտեմբերի 15, 2023(2023-09-15)[4][5], Մոնակո[6][7][5]), կոլումբիացի նկարիչ և քանդակագործ։ Նրա աշխատանքները պատկանում են ֆիգուրատիվիզմի ոճին[13]։ Բոտերոն պատկերում է կանանց, տղամարդկանց, ամենօրյա կյանքը, պատմական իրադարձությունները և կերպարները, արվեստի նմուշները, բնությունը, կենդանիներին և շրջապատող աշխարհը՝ չափազանցված, փարթամ և անհամաչափ տեսքով՝ քննադատական, հեգնական, հումորային մանրամասների ընդգծմամբ[14]։

Բոտերոն հայտնի է դարձել, երբ 1959 թվականին Կոլումբիացի նկարիչների ցուցահանդեսում գրավել է առաջին տեղը։

Երևանում՝ Գաֆեսճյան արվեստի կենտրոնին կից քանդակների պարտեզում, տեղադրված են Ֆեռնանդո Բոտերոյի երեք քանդակներ՝ «Կատուն», «Հռոմեացի զինվոր» և «Ծխող կինը»[15]։

Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]