«Գոգարան»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ Բոտ: կոսմետիկ փոփոխություններ |
No edit summary |
||
Տող 67. | Տող 67. | ||
'''Գոգարան''', գյուղ [[Հայաստան|Հայաստանի Հանրապետության]] [[Լոռու մարզ]]ում՝ 30 կմ հյուսիս-արևմուտք։ Գտնվում է [[Բազումի լեռներ]]ի հարավային ստորոտին, ծովի մակերևույթից 1863-1950 մ բարձրության վրա։ Գյուղը [[Վանաձոր]]-[[Գյումրի]] գլխավոր ճանապարհից 5 կմ հեռավորության վրա է գտնվում։ |
'''Գոգարան''', գյուղ [[Հայաստան|Հայաստանի Հանրապետության]] [[Լոռու մարզ]]ում՝ 30 կմ հյուսիս-արևմուտք։ Գտնվում է [[Բազումի լեռներ]]ի հարավային ստորոտին, ծովի մակերևույթից 1863-1950 մ բարձրության վրա։ Գյուղը [[Վանաձոր]]-[[Գյումրի]] գլխավոր ճանապարհից 5 կմ հեռավորության վրա է գտնվում։ |
||
Գյուղը ժամանակին '''Գորան''' անվան տակ ընդգրկված է եղել [[Երևանի նահանգ]]ի [[Ալեքսանդրապոլի գավառ]] |
Գյուղը ժամանակին '''Գորան''' անվան տակ ընդգրկված է եղել [[Երևանի նահանգ]]ի [[Ալեքսանդրապոլի գավառ]]ում<ref name=texanunneri_bararan>«Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 1, էջ 850</ref>: |
||
Նախկինում Գոգարչի գյուղը [[Սպիտակի տարածաշրջան]]ի ամենահին գյուղերից է։ |
Նախկինում Գոգարչի գյուղը [[Սպիտակի տարածաշրջան]]ի ամենահին գյուղերից է։ |
||
Տող 75. | Տող 75. | ||
== Բնակչություն == |
== Բնակչություն == |
||
1831 թ. և 1840 թ. մարդահամարում Գոգարանի համար արձանագրված է երկու առանձին ծխական նկարագրություն։ Առաջինում ներկայացված |
1831 թ. և 1840 թ. մարդահամարում Գոգարանի համար արձանագրված է երկու առանձին ծխական նկարագրություն։ Առաջինում ներկայացված է գյուղի հնաբնակների ցուցակը, որոնց թիվը կազմում է 12 ընտանիք։ Բացի հիմնական ցուցակից, Վրաստանի պետական արխիվում պահպանվել է նաև Գոգարանում ապաստանած գաղթական ընտանիքների ցուցակը։ Համաձայն 1831 թ. Փամբակի ուղեմասում ապաստանած` Արևմտյան Հայաստանից գաղթածների ծխական նկարագրության՝ Գոգարանում ապաստանել էր երեք ընտանիք Մուշից և Կարսից։ Այնուհետև 1831-1840 թթ. ընթացքում Գոգարանը համալրվում է ևս 12 ընտանիքով, որոնք սակայն բնիկ արևելահայեր են Արարատյան դաշտից, Լոռվա ձորից և Ղազախի, այժմ Նոյեմբերյանի շրջանի Բաղանիս գյուղից։ |
||
Գոգարանի ազգաբնակչության փոփոխությունը |
Գոգարանի ազգաբնակչության փոփոխությունը<ref name=hay_gyux>{{cite web|url=http://www.cadastre.am/storage/files/pages/pg_907871769_HH_bnak._bar..pdf |title=Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 61 |date= |accessdate=2013 Հոկտեմբերի 28}}</ref>. |
||
{| class="wikitable" |
{| class="wikitable" |
||
! Տարի |
! Տարի |
20:57, 8 Ապրիլի 2018-ի տարբերակ
- Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Գոգարան (այլ կիրառումներ)
Գյուղ | ||
---|---|---|
Գոգարան | ||
Երկիր | Հայաստան | |
Մարզ | Լոռի | |
Մակերես | 32.47 կմ² | |
ԲԾՄ | 1850 մ | |
Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
Բնակչություն | 1129[1] մարդ (2004) | |
Ազգային կազմ | Հայեր | |
Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի | |
Տեղաբնականուն | գոգարանցի | |
Ժամային գոտի | UTC+4 | |
Պաշտոնական կայք | lori.mtaes.am/about-communities/492/ (հայ.) | |
| ||
Գոգարան, գյուղ Հայաստանի Հանրապետության Լոռու մարզում՝ 30 կմ հյուսիս-արևմուտք։ Գտնվում է Բազումի լեռների հարավային ստորոտին, ծովի մակերևույթից 1863-1950 մ բարձրության վրա։ Գյուղը Վանաձոր-Գյումրի գլխավոր ճանապարհից 5 կմ հեռավորության վրա է գտնվում։
Գյուղը ժամանակին Գորան անվան տակ ընդգրկված է եղել Երևանի նահանգի Ալեքսանդրապոլի գավառում[2]:
Նախկինում Գոգարչի գյուղը Սպիտակի տարածաշրջանի ամենահին գյուղերից է։
Կլիմա
Գոգարանն ունի խստաշունչ ձմեռ և զով ամառ։ Որպես լեռնային գյուղ աճում են գրեթե բոլոր տեսակի հացաբույսերը (ցորեն, գարի, աշորա և այլն)։
Բնակչություն
1831 թ. և 1840 թ. մարդահամարում Գոգարանի համար արձանագրված է երկու առանձին ծխական նկարագրություն։ Առաջինում ներկայացված է գյուղի հնաբնակների ցուցակը, որոնց թիվը կազմում է 12 ընտանիք։ Բացի հիմնական ցուցակից, Վրաստանի պետական արխիվում պահպանվել է նաև Գոգարանում ապաստանած գաղթական ընտանիքների ցուցակը։ Համաձայն 1831 թ. Փամբակի ուղեմասում ապաստանած` Արևմտյան Հայաստանից գաղթածների ծխական նկարագրության՝ Գոգարանում ապաստանել էր երեք ընտանիք Մուշից և Կարսից։ Այնուհետև 1831-1840 թթ. ընթացքում Գոգարանը համալրվում է ևս 12 ընտանիքով, որոնք սակայն բնիկ արևելահայեր են Արարատյան դաշտից, Լոռվա ձորից և Ղազախի, այժմ Նոյեմբերյանի շրջանի Բաղանիս գյուղից։ Գոգարանի ազգաբնակչության փոփոխությունը[3].
Տարի | 1831 | 1873 | 1922 | 1959 | 1970 | 1979 | 2001 | 2004 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Բնակիչ | 52 | 672 | 1 280 | 1 396 | 1 472 | 1 379 | 1 204 | 1 129 |
Տնտեսություն
Բանջարանոցային մշակաբույսերից լավ աճ են ապահովում կարտոֆիլը, կաղամբը, բազուկը, գազարը, սխտորը, սոխը և այլն։ Գյուղն ունի մոտ 626 հա վարելահող, որից 65 հա պետական պահուստային հողեր են, 539 հա՝ սեփականաշնորհված։ Բնակչությունը զբաղվում է անասնապահությամբ, ճակնդեղի և բանջարանոցային կուլտուրաների մշակությամբ։
Պատմամշակութային կառույցներ
Գյուղում են գտնվում Սուրբ Աստվածածին (4-րդ դար) և 5-րդ դարի այլ եկեղեցիները, Սբ. Ծիրանավոր, «Թուխ Մանուկ», Սբ. Սարգիս մատուռները և «Պատվար» ամրոցը։ Շրջակայքում պահպանվել են Խորոզ և այլ գյուղատեղիներ։
Ըստ պատմամշակութային հուշարձանների` գյուղի մերձակա դամբարանադաշտերի, IV-ից VI դարի թվագրվող եկեղեցու, գյուղն ունի ավելի քան 27 դարյա պատմություն։ Գյուղում պեղված նոր դամբարանը, որը Հայաստանում պեղված հայտնի այլ դամբարաններից տարբերվում է ոճով ու գտածոներով, հնագետների զարմանքն է հարուցել։ Այն, ի տարբերություն հարևան` հիմնականում հողաշեն դամբարանների, սալաքարային է։ Դամբարանը պատկանում է մ.թ.ա. 9-7 -րդ դդ. (երկաթի դար)։
Հասարակական կառույցներ
2013 թ.-ի դրությամբ Գոգարանն ունի միջնակարգ դպրոց, որի նոր շենքը կառուցվել է 2002 թ.-ին։[4]
Ծանոթագրություններ
- ↑ Լոռու մարզի մարդահաշիվ
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 1, էջ 850
- ↑ «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 61» (PDF). Վերցված է 2013 Հոկտեմբերի 28-ին.
- ↑ «Գոգարան». Վերցված է 2013 Դեկտեմբերի 17-ին.
|