Բարձրությունը ծովի մակերևույթից՝ 1750 մ, հեռավորությունը մարզկենտրոնից՝ 37 կմ հարավ-արևմուտք։ 1967 թվականի հոկտեմբերի 21-ին գյուղը վերանվանվել է Ծաղկաբեր։ Նախնիները գաղթել են Մուշի և Բասենի գյուղերից։ Բնակչությունը զբաղվում է անասնապահությամբ, ճակնդեղի, հացահատիկի և կերային կուլտուրաների մշակությամբ։ Գյուղն ունի «Ժամ» ավերակ եկեղեցի, սբ. Նարեկ և սբ.Հովհաննես մատուռներ։
Գյուղը նախկինում անվանվել է Ավդիբեկ։ Այստեղ բնակություն են հաստատել 1816-17 թթ. Վանից, Մուշից ու Ղարսից, իսկ հետագայում նաև Լոռվա ձորերից եկած մարդիկ։ Գյուղը հիմնվել է 1827-28 թթ.։ Գյուղը գտնվում է ծովի մակերևույթից 1750 մ բարձրության վրա, իսկ հողատարածքների գրեթե 60%-ից ավելին 2000 մ բարձրության վրա։ Կլիման ձմռանը ցրտաշուչ է, ամռանը՝ շոգ։ Հաճախակի են չորային, երաշտի տարիները, որից շատ է տուժում գյուղատնտեսությամբ զբաղվող գյուղացին։ Գարնան վերջին ցրտահարությունները լինում են մինչև հունիսի 20-ը։ Ոռոգման ջուր չունենալու պատճառով համայնքը դժվարանում է կազմակերպել գյուղատնտեսական մթերքների արտադրությունը։ Հիմնականում զբաղվում են ցորենի, գարու, առվույտի, կարտոֆիլի, կաղամբի և այլ բանջարա-բոստանային կուլտուրաների արտադրությամբ և անասնապահությամբ։ Գյուղն ունի միջնակարգ դպրոց /կառուցվել է 2001 թ-ին/, որտեղ սովորում է 168 աշակերտ։ Համայնքն չունի համայնքային կենտրոն (գյուղապետարանը, գրադարանը գործում են մանկապարտեզի շենքում), բուժ. կետ, որը վերանորոգման կարիք ունի, գործում է ժամանակավոր շինությունում։ Վանաձոր-Գյումրի մայրուղուց մինչև գյուղ տանող ճանապարհը հիմնանորոգման կարիք ունի։ Գյուղն ուներ մի գեղեցիկ, բայց ցավոք, Էջմիածնի հաշվառման մատյաններում երբեք չգրանցված եկեղեցի։ Երկրաշարժի արդյունքում եկեղեցին ավերվել է։ Գյուղի կողքին Ներկարար անունով մի լեռ կա։ Տարվա մեջ մեկ-երկու անգամ, գարնան վերջին կամ ամռան սկզբին, իրիկնադեմին արևը բարձրանում է Ներկարարի գագաթը և ծածկվում ամպերի մեջ։ Հենց այդ ժամանակ ամպերի քողը պատրվում է յոթ տեղից և արևի յոթ ճառագայթախրձեր ծիածանի յոթ գույներով են ներկում Ծաղկաբերի ցորենի արտերը։
Անվան այլ կիրառումների համար տես՝ Ծաղկաշեն (այլ կիրառումներ)
Հայաստան
