Տաշիր

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
HS Disambig.svg Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Տաշիր (այլ կիրառումներ)
Քաղաք
Տաշիր
Plaza central, Tashir.jpg
Տաշիր քաղաք
ԵրկիրՀայաստան Հայաստան
ՇրջանՏաշիր
Ներքին բաժանում22 Գյուղ
Հիմնադրված է1834 թ.
Այլ անվանումներԿալինինո, Կալինո, Վորոնցովկա
Տվյալ կարգավիճակում1983 թվականից
Մակերես76,09կմ2 կմ²
ԲԾՄ1500 մ
Կլիմայի տեսակբարեխառն է
Պաշտոնական լեզուՀայերեն
Բնակչություն7 600[1] մարդ (2015)
Ազգային կազմՀայեր, մոլոկաններ
Կրոնական կազմՀայ Առաքելական եկեղեցի
Հայ Կաթոլիկ եկեղեցի
Ռուս Ուղղափառ եկեղեցի
Տեղաբնականունտաշիրցի
Ժամային գոտիUTC+4
Հեռախոսային կոդ+374 (254)
Փոստային ինդեքսներ2101-2103
Ավտոմոբիլային կոդ41
##Տաշիր (Հայաստան)
Red pog.png

Տաշիր (մինչև 1991 թվականը՝ Կալինինո), քաղաք Հայաստանի Լոռու մարզում։ Մարզկենտրոնից գտնվում է 42 կմ հեռավորության վրա։

Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բնակչություն՝ 7856 մարդ։ Քաղաքային համայնք Տաշիրի տարածաշրջանում, նախկին Կալինինոյի շրջանի վարչական կենտրոնը։

Մինչև 1988-1989 թթ. քաղաքում բնակվել են նաև ադրբեջանցիներ, որոնք հայ-ադրբեջանական հակամարտության տարիներին տեղափոխվել են Ադրբեջանի Հանրապետություն։ Ըստ Ազգային վիճակագրական ծառայության տվյալների՝ 2005 թ. հունվարի 1-ին քաղաքի բնակչությունը կազմել է 9,1 հազ. մարդ։ Սեռային կազմում տղամարդիկ կազմում են 43%, կանայք՝ 57%։ Տարիքային խմբերը բաշխված են հետևյալ կերպ. մինչաշխատունակներ՝ 25%, աշխատունակները 60%, հետաշխատունակները 15%։

Տարի 1886 1897 1926 1939 1959 2015
Բնակչություն 2 284 3 076 4 042 4 245 4 766 7 600
Տարի 2001 2004 2005 2006 2007 2008
Բնակչություն 7 856 9 200[2] 9 100[2] 8 900[2] 8 900[2] 8 700[2]

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հիմնադրվել է 1844 թ. Ռուսական Կայսրության կառավարության կարգադրությամբ Սարատովի մարզից այստեղ տեղափոխված ռուսների կողմից և Կովկասի փոխարքայի անունով կոչվել է Վորոնցովկա։ 1935 թ այն վերանվանվել է հեղափոխական գործիչ Կալինինի անունով և կոչվել Կալինինո։ 1961 թ. դարձել է քաղաքատիպ ավան, իսկ 1983 թ դասվել է Հայաստանի քաղաքների շարքին։ Տաշիր է վերանվանվել 1991 թ. Տաշիր գավառի անունով։

Տրանսպորտ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քաղաքը տեղակայված է Երևան - Թբիլիսի ավտոճանապարհի վրա՝ հարթավայրում, ծովի մակարդակից 1500 մ բարձրության վրա։ Համայնքի հիմնախնդիրների մեջ կարևորվում է ներքաղաքային ճանապարհների վերանորոգումը, դպրոցի և դպրոցական գույքի վերանորոգումը, ոռոգման և խմելու ջրի ջրագծերի, փողոցների գիշերային լուսավորության հարցը։ Առաջնային են համարվում նաև մշակութային կոթողների վերանորոգումը։

Կլիմա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կլիման բարեխառն է, օդի հունվարյան միջին ջերմաստիճանը - 4,9 °C, հուլիսինը՝ 18-20 °C։ Տարեկան թափվում են 420 մմ մթնոլորտային տեղումներ։

Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բնական լանդշաֆտները սևահողային տափաստաններն են և ալպյան մարգագետինները։ Շրջակայքում կան ճահճուտներ։ Մակերես՝ 79,5 կմ2։

Կրթություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Համայնքում կան հանրակրթական 3 դպրոցներ, մշակույթի տուն, գրադարաններ, մանկապարտեզներ, մարզադաշտ, մարզադպրոց, երաժշտական դպրոց, պոլիկլինիկա, հիվանդանոց, ծննդատուն, կապի հանգույց։

Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քաղաքի տնտեսության մասնագիտացման ճյուղը արդյունաբերությունն է, որի մեջ մեծ տեսակարար կշիռ ունի սննդի արդյունաբերությունը։ Այստեղ կառուցված է շվեյցարական պանրի գործարանը, որն արտադրում է Լոռի, Չանախ տեսակի պանիրներ։ Ունի հացի գործարան, կաթի և կաթնամթերքի արտադրություն։ Կան թեթև արդյունաբերության արտադրամասեր։ Համայնքում զբաղվում են գյուղատնտեսությամբ։ Հողային ֆոնդի 32% կազմում քաղաքացիների սեփականությունը, որոնց 71% վարելահողերն են, 29% խոտհարքերը։ Պետական նշանակության հողերի շուրջ կեսը արոտավայրերն են՝ զբաղեցնելով 1660 հա։ Դրանք օգտագործվում են նաև որպես վարելահողեր և խոտհարքեր՝ կազմելով համապատասխանաբար 951 և 581 հա։ Զբաղվում են հացահատիկային, կերային, բանջարաբոստանային կուլտուրաների, կարտոֆիլի մշակությամբ, պտղաբուծությամբ։ Զբաղվում են խոշոր եղջերավոր անասնապահությամբ՝ կաթնամսատու ուղղությամբ, խոզաբուծությամբ, թռչնաբուծությամբ, մեղվապահությամբ։

Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]