Վահագնաձոր

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գյուղ
Վահագնաձոր
Սիսի բերդ ամրոցը
ԵրկիրՀայաստան Հայաստան
Մարզ Լոռի
ԲԾՄ1040 մ
Պաշտոնական լեզուՀայերեն
Բնակչություն300 մարդ (2011)[1]
Ազգային կազմՀայեր
Կրոնական կազմՀայ Առաքելական եկեղեցի
Ժամային գոտիUTC+4
Վահագնաձոր (Հայաստան)##
Վահագնաձոր (Հայաստան)

Վահագնաձոր (նախկին անվանումը՝ Շահալի կայարան), գյուղ Հայաստանի Հանրապետության Լոռու մարզի Գուգարքի տարածաշրջանում։ 2021 թվականին ընդգրկվել է Փամբակ համայնքի կազմում։

Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գյուղը տեղակայված է Փամբակ գետի ափին՝ ծովի մակերևույթից 1040 մ բարձրության վրա։ Գտնվում է մարզկենտրոն Վանաձորից մոտ 10 կմ հյուսիս-արևելք և Վանաձոր-Ալավերդի ճանապարհի 20-րդ կմ-ի վրա։ Գյուղի կենտրոնով հոսում են Փամբակ գետը, ինչպես նաև Զամառլու և Սիսի կոչվող փոքրիկ գետերը։ Փամբակ գետը համայնքը բաժանում է երկու թաղամասերի։ Գետի վրա կառուցված երեք կամուրջները թաղամասերը կապում են միմյանց հետ։ Կլիման ձմռանը մեղմ է, ամռանը՝ զով։

Համայնքը սահմանակցում է Վահագնի, Եղեգնուտ և Փամբակ գյուղերին[2]։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նախկին Շահապի կայարան գյուղը բնակեցվել է 1980 թվականին։ Սակայն գյուղը ավելի հին հիմքեր ունի, որի մասին է խոսում գյուղում կառուցված երկաթգծի Զամառլու կոչվող կամուրջը։ Համայնքը նախկինում միացված է եղել Վահագնի գյուղին։ 1990 թվականից համարվել է առանձին համայնք[2]։

Նախկինում եղել է երկաթուղային կայարանին կից ավան[3]։ Վահագնաձոր է վերանվանվել 1978 թվականի հունվարի 25-ին[3]։

Պատմամշակութային հուշարձաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գյուղում գտնվում է 19-րդ դարի կամուրջ։ 2015 թվականի հոկտեմբերի 17-ին ձեռամբ Գուգարաց թեմի առաջնորդ Տեր Սեպուհ արքեպիսկոպոս Չուլջյանի օծվել է Սուրբ Մարիամ Աստվածածին եկեղեցին, որը կառուցվել է համայնքաբնակ Արտուշ Փարեմուզյանի և նրա ընտանիքի բարերարությամբ։

Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ըստ ՀՀ 2011 թվական մարդահամարի արդյունքների՝ Վահագնաձորի մշտական բնակչությունը կազմել է 300, առկա բնակչությունը՝ 295 մարդ[4], բնակչության փոփոխությունը ժամանակի ընթացքում` ստորև.

Տարի Բնակչություն
1926 342 մարդ [5]
1939 362 մարդ [5]
1959 609 մարդ [5]
1970 534 մարդ [5]
1979 423 մարդ [5]
1989 425 մարդ [5]
2001 368 մարդ [5]
2011 300 մարդ [1]


Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բնակչությունն զբաղվում է անասնապահությամբ և երկրագործությամբ։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքները (հայ.)
  2. 2,0 2,1 Շախկյան, Գառնիկ (2017). Թումանյանական աշխարհ. մշակութային գիտարան. Երևան. էջ 442.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
  3. 3,0 3,1 Հակոբյան Թ. Խ., Մելիք-Բախշյան Ստ. Տ., Բարսեղյան Հ. Խ., Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 5 [-] (խմբ. Մանուկյան Լ. Գ.), Երևան, «Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն», 2001, էջ 735 — 916 էջ։
  4. 2011 թ Հայաստանի մարդահամարի արդյունքները
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 Հայաստանի Հանրապետության բնակավայրերի բառարան (հայ.)Երևան: 2008. — 184 p.