Շենավան (Լոռու մարզ)
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Շենավան
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| Շենավան | ||
| Երկիր |  Հայաստան | |
| Մարզ | Լոռու | |
| ԲԾՄ | 1700 մ | |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
| Բնակչություն | ▼402 մարդ (2011)[1] | |
| Ազգային կազմ | Հայեր | |
| Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի | |
| Ժամային գոտի | UTC+4 | |
| ||
Շենավան (նախկին անվանումը` Ղզլորան), գյուղ Հայաստանի Հանրապետության Լոռու մարզի Սպիտակի տարածաշրջանում՝ մարզկենտրոն Վանաձորից 21 կմ հյուսիս-արևմուտք։ Գյուղը գտնվում է Շենավան գետի ափին՝ ծովի մակերևույթից 1500 մ բարձրության վրա։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Նախկինում Ղզլորան անվան տակ մտել է Ցարական Ռուսաստան Երևանի նահանգի Ալեքսանդրապոլի գավառի մեջ։ Խորհրդային տարիներին մասն է կազմել Ղարաքիլիսայի, ապա Սպիտակի (մինչև 1949 թ.` Համամլուի) շրջանների։ Վերանվանվել է Շենավան 1946 թ. ապրիլի 26-ին[2]։ 1995 թվականից մտնում ՀՀ Լոռու մարզի մեջ։
Գյուղը խիստ տուժել է 1988 թ. Սպիտակի երկրաշարժի ժամանակ. ավերածություններ են տեղի ունեցել գյուղի տների 80%-ում, զոհվել է 31 մարդ[2]։
Գյուղն ունի եկեղեցի (5-19 դդ.)։ Գյուղի հյուսիսային մասում գտնվում է Կարմիր ավերակներ գյուղատեղին (մ.թ.ա. 2-րդ-1-ին հզմ.)։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ըստ ՀՀ 2011 թ. մարդահամարի արդյունքների` Շենավանի մշտական բնակչությունը կազմել է 402, առկա բնակչությունը` 360 մարդ[3]։ Մինչև 1918 թ. եղել է ադրբեջանաբնակ, 1920-ական թվականներից ունեցել է խառը հայ-ադրբեջանական բնակչություն[4]։ Ադրբեջանցիները լքել են գյուղը 1988-1989 թթ., նրանց փոխարեն գյուղում բնակություն են հաստատել Ադրբեջանի Բաքու և Մինգեչաուր քաղաքներից բռնագաղթած հայեր[2]։
Շենավանի բնակչության փոփոխությունը ժամանակի ընթացքում` ստորև.
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակչությունը զբաղվում է անասնապահությամբ, հացահատիկի, կերային կուլտուրաների մշակությամբ, բանջարաբուծությամբ և պտղաբուծությամբ։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքները (հայ.)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Հակոբյան Թ. Խ., Մելիք-Բախշյան Ստ. Տ., Բարսեղյան Հ. Խ., Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 4 [Ն-Վ] (խմբ. Մանուկյան Լ. Գ.), Երևան, «Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն», 1986, էջ 109 — 804 էջ։
- ↑ 2011 թ ՀՀ մարդահամարի արդյունքները
- ↑ Զավեն Կորկոտյան, «Խորհրդային Հայաստանի բնակչությունը վերջին հարյուրամյակում (1831-1931)»
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 5,8 Հայաստանի Հանրապետության բնակավայրերի բառարան (հայ.) — Երևան: 2008. — 184 p.
- ↑ Կորկոտյան Զ. Խորհրդային Հայաստանի բնակչությունը վերջին հարյուրամյակում (1831-1931) (հայ.) — Երևան: 1932. — 185 p.
