Ջիլիզա
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| Ջիլիզա | ||
| Կոորդինատներ: 41°12′56″ հս․ լ. 44°40′13″ ավ. ե. / 41.21556° հս․. լ. 44.67028° ավ. ե. | ||
| Երկիր |  Հայաստան | |
| Մարզ | Լոռու մարզ | |
| Գյուղ | Ալավերդի (համայնք) | |
| ԲԾՄ | 1050 մ | |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
| Բնակչություն | 159[1] մարդ (2004) | |
| Ազգային կազմ | Հայեր | |
| Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի | |
| Ժամային գոտի | UTC+4 | |
| ||
Ջիլիզա (նախկին անվանումը՝ Խորակերտ), գյուղ Հայաստանի Լոռու մարզի Ալավերդի համայնքում՝ մարզկենտրոն Վանաձորից 79 կմ հյուսիս-արևելք։ Գյուղը տեղակայված է ծովի մակերևույթից 1050 մ բարձրության վրա։
Գյուղի բնակչության մի մասի նախնիները եկել են Արցախից (19 դ.)։ Բնակչությունն զբաղվում է անասնապահությամբ, բանջարաբուծությամբ և պտղաբուծությամբ։
Ջիլիզայի տարածքում է գտնվում Մանկուք գյուղատեղին։ Գյուղում և շրջակայքում են գտնվում Խորակերտի վանքը, Սուրբ Սարգիս (5-7 դդ.), 5-18 դդ. եկեղեցիները և 13 դ. մատուռ։
Ջիլիզա գյուղը գտնվել է նախկինում ներկայիս Հայաստանի տարածքում չգտնվող Մեծ Հայքի Ծոփքոր գավառում: Գյուղը Վանաձորից 79 կմ հեռավորության վրա է: Ներկայումս այս հայաբնակ գյուղը ունի ընդամենը 40 տուն, ծովի մակերևույթից 1050 մ բարձրության վրա է: Գյուղի պատմությունը ծածկված է դարերի լռությամբ, գյուղի մասին լռում են բոլորը թե՛ հայերը, թե՛ օտարերկրացիները: Գյուղում մեծ դեր են կատարում հուշարձանները՝ դրանից նշանավոր է Գյուղամիջի Հուշարձանախումբը՝ նրա մեջ ներառված է երեք շինություններ որոնց անունները չեն շեշտվում: Գյուղը ունի հին և նոր գերեզմաններ: 1773 թվականին տեղի ունեցած պայթյունից գերեզմանների մեծ մասը ավերվել են: [2]
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ջիլիզայիի ազգաբնակչության փոփոխությունը[3].
| Տարի | 1897 | 1959 | 1970 | 1979 | 1989 | 2001 | 2004 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Բնակիչ | 62 | 348 | 292 | 116 | 127 | 220 | 159 |
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Լոռու մարզի մարդահաշիվ
- ↑ Ջիլիզայի պատմական հուշարձանները /ՀՃՈՒ: Եր.: ՀՃՈՒ Հիմնադրամ, 2013 - 24 էջ
- ↑ «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 169»։ Վերցված է 2013 Հոկտեմբերի 27
