Լեռնավան
Գյուղ | |||
---|---|---|---|
Լեռնավան | |||
Երկիր | ![]() | ||
Մարզ | Լոռու մարզ | ||
Այլ անվանումներ | Ղաչաղան | ||
Մակերես | 17.18 կմ² | ||
ԲԾՄ | 1775 մ | ||
Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | ||
Բնակչություն | 1363[1] մարդ (2011) | ||
Ազգային կազմ | Հայեր | ||
Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի | ||
Տեղաբնականուն | լեռնավանցի | ||
Ժամային գոտի | UTC+4 | ||
Պաշտոնական կայք | lori.mtad.am/about-communities/504/ (հայ.) | ||
|
Լեռնավան (նախկին անվանումը` Ղաչաղան), գյուղ Հայաստանի Հանրապետության Լոռու մարզի Սպիտակի տարածաշրջանում, մարզկենտրոն Վանաձորից 24 կմ հարավ-արևմուտք՝ Որդնավ գետի ձախ ափին։
Գյուղը հիմնադրվել է 1830 թ., երբ այնտեղ բնակություն են հաստատել Արևմտյան Հայաստանի Բասեն և Մուշ գավառներից գաղթած հայեր։ Վերանվանվել է Լեռնավան 1946 թ. ապրիլի 26-ին[2]
Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղը շրջապատված է սարերով, որի սառնորակ աղբյուրներից է գոյանում խմելու ջուրը։
Կլիմա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կլիման ձմռանը ցրտաշունչ է, ամռանը՝ զով։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ըստ ՀՀ 2011 թ. մարդահամարի արդյունքների` Լեռնավանի մշտական բնակչությունը կազմել է 1363, առկա բնակչությունը` 1023 մարդ[1]։ Բնակիչները 1831 թվականից մինչ օրս հայեր են[3], որոնց մի մասի նախնիները 1829-1830 թթ. եկել են Արևմտյան Հայաստանի Բասենի և Մուշի շրջաններից[2]։ Լեռնավանի բնակչության փոփոխությունը ժամանակի ընթացքում` ստորև[4].
Տարի | 1831 | 1873 | 1897 | 1926 | 1939 | 1959 | 1970 | 1979 | 1989 | 2001 | 2011 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Բնակիչ | 59 | 433[3] | 780 | 1029 | 1100 | 848 | 1321 | 1307 | 1432[5] | 1590 | 1363[1] |
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակչությունը զբաղվում է անասնապահությամբ, հացահատիկի և կերային կուլտուրաների մշակությամբ։
Պատմամշակութային կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղն ունի “Ժամ” եկեղեցի (1884 թ.), Սբ. Նարեկ և “Նոր Սուրբ” ուխտատեղիներ։
Հասարակական կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Լեռնավանն ունի միջնակարգ դպրոց, որի շենքը շահագործման է հանձնվել 2001 թ.-ին և բուժկետ[6]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 2011 թ ՀՀ մարդահամարի արդյունքները
- ↑ 2,0 2,1 Հակոբյան Թ. Խ., Մելիք-Բախշյան Ստ. Տ., Բարսեղյան Հ. Խ., Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 2 [Դ-Կ] (խմբ. Մանուկյան Լ. Գ.), Երևան, «Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն», 1986, էջ 579 — 992 էջ։
- ↑ 3,0 3,1 Զավեն Կորկոտյան, «Խորհրդային Հայաստանի բնակչությունը վերջին հարյուրամյակում (1831-1931)»
- ↑ «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 89»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-09-12-ին։ Վերցված է 2013 Նոյեմբերի 15
- ↑ Հակոբյան Թ. Խ., Մելիք-Բախշյան Ստ. Տ., Բարսեղյան Հ. Խ., Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 5 [-] (խմբ. Մանուկյան Լ. Գ.), Երևան, «Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն», 2001, էջ 691 — 916 էջ։
|