Արդվի

Արդվի
Գյուղ
	Արդվի
	Տեսարան Արդվիի եկեղեցուց
	Կոորդինատներ: 41°01′0″ հս․ լ. 44°36′0″ ավ. ե. / 41.01667° հս․. լ. 44.60000° ավ. ե.
Երկիր	Հայաստան
Մարզ	Լոռի
Այլ անվանումներ	Արդու, Արտվի, Մելիքգյուղ, Մելիքքյանդ
Մակերես	8.2 կմ²
ԲԾՄ	1450 մ
Պաշտոնական լեզու	Հայերեն
Ազգային կազմ	Հայեր
Տեղաբնականուն	արդվեցի
Ժամային գոտի	UTC+4
	Արդվի Վիքիպահեստում

Արդվի, գյուղ Հայաստանի Հանրապետության Լոռու մարզում` վարչական կենտրոն Վանաձորից 53 կմ հյուսիս, Ալավերդի քաղաքից 19 կմ հարավ-արևմուտք^[1]^[2]:

Բովանդակություն

1 Աշխարհագրություն
- 1.1 Կլիմա
2 Պատմություն
3 Պատմամշակութային հուշարձաններ
4 Բնակչություն
5 Տնտեսություն
- 5.1 Գյուղատնտեսություն
- 5.2 Զբոսաշրջություն
6 Պատկերասրահ
7 Ծանոթագրություններ

Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աշխարհագրորեն գյուղը տեղակայված է Դեբեդ գետի ձախափնյա բարձրադիր սարավանդում` անտառապատ լեռան ստորոտում, ծավի մակարդակից 1450 մ բարձրության վրա^[1]:

Կլիմա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կլիման բարեխառն լեռնային է, տևական, ցուրտ ձմեռներով։ Ամեն տարի հաստատվում է կայուն ձնածածկույթ։ Ամառները տաք են, համեմատաբար խոնավ։ Տարեկան թափվում են 600-700 մմ մթնոլորտային տեղումներ։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պատմամշակութային հուշարձաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հիմնական հոդված՝ Արդվիի պատմության և մշակույթի անշարժ հուշարձանների ցանկ (Լոռու մարզ)

Արդվիի եկեղեցին

Արդվին հարուստ է պատմամշակութային հուշարձաններով: Գյուղում են գտնվում հայ առաքելական մի շարք կրոնական կառույցներ ինչպիսիք են` 7-րդ դարերում հիմնադրված Սուրբ Հովհաննես վանքը, 10-11-րդ դարերում կառուցված Կարմիր վանքը, 10-րդ դարում կառուցված Սուրբ Հարություն և 10-14-րդ դարերով թվագրվող Կիրակի մատուռները^[1]: Գյուղի տարբեր հատվածներում պահպանվել են վաղքրիստոնեական, միջնադարյան և ժամանակակից գերեզմանոցներ, այդ թվում` տոհմական:

Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայտնի է, որ Արդվի գյուղի ներկա բնակչության մի մասի նախնիները անցյալ բնակավայր են տեղափոխվել Կարսից և Արևմտյան Հայաստանի տարբեր շրջաններից:

Արդվիի ազգաբնակչության թվային փոփոխությունը սկսած 1873 թվականից^[1].

Տարի	1873	1914	1922	1959	1970	1979	2001	2004
Բնակիչ	37	584	274	279	236	188	213	156

Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գյուղի տնտեսության հիմնական ճյուղը գյուղատնտեսությունն է: Բնակչությունը զբաղվում է հողագործությամբ, անասնապահությամբ և պտղաբուծությամբ^[1]: Առկա են զբոսաշրջային որոշակի հեռանկարներ կապված գյուղում առկա պատմամշակութային հուշարձանների և գեղեցիկ բնության հետ:

Գյուղատնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գյուղատնտեսական հողահանդակներում մեծ բաժին ունեն վարելահողերը (153 հա), իսկ 437 հա մակերեսով պետական հողերը գլխավորապես օգտագործվում են որպես արոտավայրեր՝ կազմելով։ Գյուղը մասնագիտացված է անասնապահության մեջ։ Զբաղվում են խոշոր եղջերավոր անասնաբուծությամբ, մեղվաբուծությամբ, թռչնաբուծությամբ։ Բացի այդ բնակիչները զբաղվում են դաշտավարությամբ, պտղաբուծությամբ (տանձ, խնձոր, կեռաս), մշակում են բանջարաբոստանային, կերային, հացահատիկային կուլտուրաներ։

Զբոսաշրջություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գյուղի տարածքում գտնվող պատմամշակութային հուշարձանները Արդվի են բերում հայաստանցի և արտասահմանյան զբոսաշրջիկների, որոնց այցից գյուղի բյուջե գրեթե մուտքեր չեն կատարվում: