Եղեգնուտ (Լոռու մարզ)
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Եղեգնուտ (այլ կիրառումներ)
| Գյուղ | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Երկիր |  Հայաստան | ||
| Մարզ | Լոռու մարզ | ||
| Գյուղապետ | Միշա Հովհաննիսյան | ||
| Հիմնադրված է | 1856 թ. | ||
| Այլ անվանումներ | Ղամշկութ | ||
| Մակերես | 12,26 կմ² | ||
| ԲԾՄ | 1000 մետր | ||
| Պաշտոնական լեզու | հայերեն | ||
| Բնակչություն | ▼820 մարդ (2004)[1] | ||
| Ազգային կազմ | Հայեր | ||
| Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի | ||
| Տեղաբնականուն | եղեգնուտցի | ||
| Ժամային գոտի | UTC+4 | ||
| Պաշտոնական կայք | lori.mtad.am/about-communities/498 | ||
| |||
Եղեգնուտ, գյուղ Հայաստանի Լոռու մարզում, Դեբետ գյուղի հարևանությամբ, Փամբակ գետի աջ ափին։
Բարձրությունը ծովի մակերևույթից՝ 1 000 մ։ Տեղակայված է մարզկենտրոնից 21-23 կմ հյուսիս-արևելք։ Գյուղում և շրջակայքում նշմարվում են զանազան հնություններ և գյուղատեղիներ։ Գյուղից 2-3 կմ հյուսիս գտնվում է Սբ. Կիրակի մատուռը (18-19-րդ դարեր), «Բերդակ» ամրոցը (Մ.թ.ա. 3-րդ հազարամյակ), «Թևավոր խաչ» և «Սուրբ Սարգիս» խաչքարները։
Հիմնադրվել է 1856 թվականին։ Վարչական տարածքը կազմում է 1225.9 հա։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Եղեգնուտի ազգաբնակչության փոփոխությունը[2].
Կլիմա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղը պատկանում է սակավահող տնտեսությունների թվին։ Ձմեռվա տևողությունը, միջին հաշվով, 140 օր է։ Ձմեռը մեղմ է, ամառը՝ զով։ Անտառները հարուստ են հատապտուղներով։
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղում հիմնականում զբաղվում են կարտոֆիլի, կաղամբի և այլ բանջարաբոստանային կուլտուրաների արտադրությամբ։ Այս արտադրությունը և բերքատվությունը կախված են բնության քմահաճույքներից։ Անբարենպաստ պայմանների պատճառով գյուղացին երբեմն կորցնում է բերքի 50-55%-ը։ Գյուղում հիմնականում զբաղվում են անասնապահությամբ։ Արտադրվում է կաթ, միս, բուրդ, ձու։ Վերջին տարիներին գրանցվել է մեղվաբուծության առաջընթաց։ Բնության քմահաճույքները անդրադառնում են նաև անասնապահության բնագավառի առաջընթացին՝ կերի կուտակմանը և տեղափոխմանը։
Պատմամշակութային կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղը շատ հարուստ է պատմամշակութային կառույցներով։ Գյուղում կան 22 խաչքար և 10 գերեզմանոց։ Գյուղի հարավային կողմում պահպանվել են Մ.թ.ա. 2-1-ին հազարամյակների ամրոցի պատերի մնացորդներ։ Կան Մ.թ.ա. 4-3-րդ հազարամյակների երկու բնակատեղի և մի ամրոց, ինչպես նաև միջնադարյան 6 գյուղատեղի։ Գործում են մեկ մատուռ և մեկ եկեղեցի։ Գյուղի տարածքում են գտնվում Մ.թ.ա. 2-1-ին հազարամյակների մեկ դամբարանատեղի, տապանաքար և թևավոր խաչ։ Փամբակ գետի վրա է գտնվում 19-րդ դարում կառուցված երկաթուղու կամուրջ։ Գյուղի սկզբնամասում, ճանապարհի ձախ կողմում է գտնվում Երկրորդ աշխարհամարտում զոհվածներերին նվիրված հուշարձան։
Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հուշարձան Երկրորդ աշխարհամարտում զոհվածներին
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Հայաստանի Հանրապետության բնակավայրերի բառարան (հայ.) — Երևան: 2008. — 184 p.
- ↑ «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 72»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-09-12-ին։ Վերցված է 2013 Նոյեմբերի 10
|
