Սարամեջ
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| Երկիր |  Հայաստան | |
| Մարզ | Լոռու | |
| Հիմնադրված է | 1861 թ. | |
| ԲԾՄ | 1770 մ | |
| Պաշտոնական լեզու | հայերեն | |
| Բնակչություն | ▼1344 մարդ (2011)[1] | |
| Ազգային կազմ | Հայեր | |
| Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի | |
| Ժամային գոտի | UTC+4 | |
| ||
Սարամեջ (նախկին անվանումը` Չոթուռ), գյուղ Հայաստանի Հանրապետության Լոռու մարզի Սպիտակի տարածաշրջանում, Սպիտակ քաղաքից մոտ 5 կմ հարավ-արևմուտք։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հիմնադրվել է 1861 թ.-ին և կոչվել Չոթուռ։ Բնակիչների նախնիները եկել են Մուշից։ Վերանվանվել է Սարամեջ 1946 թ. ապրիլի 26-ին[2]։
Ընդամենը 200 ընտանիք ունեցող Չոթուռը Հայրենական պատերազմի տարիներին ռազմաճակատ ուղարկեց 268 երիտասարդների, որոնցից 75-ը իրենց կյանքը նահատակեցին՝ նվիրելով հայրենի տարածքներից գերմանական զավթիչներին դուրս շպրտելու մեծ գործին։
Գյուղը խիստ տուժել է 1989 թ. դեկտեմբերի 7-ի Սպիտակի երկրաշարժից։ Զոհվել է 23 մարդ, ավերվել տների 60%[2]
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ըստ ՀՀ 2011 թ. մարդահամարի արդյունքների` Սարամեջի մշտական բնակչությունը կազմել է 1344, առկա բնակչությունը` 1229 մարդ[3], բնակչության փոփոխությունը ժամանակի ընթացքում` ստորև[4].
| Տարի | 1873 | 1897 | 1926 | 1931 | 1939 | 1959 | 1970 | 1979 | 1989 | 1993 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Բնակիչ | 363 | 572 | 845 | 904 | 865 | 857 | 1120 | 1137 | 489 | 1454 | 1407 | 1344[3] |
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակչությունը զբաղվում է երկրագործությամբ և անասնապահությամբ։ Հիմնական մշակաբույսերն են կարտոֆիլը, կաղամբը, այլ բանջարաբույսեր, հացահատիկային՝ ցորենը, գարին, նաև անասնակերերի նպատակով ՝ կորենգան, առվույտ ու խոտաբույսեր։
1981 թ.-ից Սարամեջ գործել է Սպիտակի կարի արտադրական միավորման մասնաճյուղը։
Մինչև երկրաշարժը, խորհրդային շրջանում, երբ Սպիտակում գործում էր շաքարի գործարանը, գյուղի կոլտնտեսությունը մշակում էր շաքարի ճակնդեղ, որի հումքը հանձնվում էր գործարանին։ Անասնապահության (կովեր, ոչխարներ, այծեր, խոզեր) շնորհիվ մարդիկ հոգում են իրենց առօրյա հոգսերը։ Ծառապտուղներից են (տանձը, խնձորը, բալը, կեռասը, սալորը)։ Իսկ սարերում ու անտառներում աճում են հատապտուղներ ու տարբեր բանջարաբույսեր։
Կրթություն և մշակույթ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1903 թվականին ավարտվել է 1901 թվականին սկսած եկեղեցու շինարարությունը, ստեղծվել է ծխական դպրոց։
Ունի միջնակարգ դպրոց, մշակույթի տուն, գրադարան, հեռախոսակայան, կապի բաժանմունք, կենցաղսպասարկման տաղավար, կինո, մանկապարտեզ, բուժկայան։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքները (հայ.)
- ↑ 2,0 2,1 Հակոբյան Թ. Խ., Մելիք-Բախշյան Ստ. Տ., Բարսեղյան Հ. Խ., Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 4 [Ն-Վ] (խմբ. Մանուկյան Լ. Գ.), Երևան, «Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն», 1986, էջ 515 — 804 էջ։
- ↑ 3,0 3,1 2011 թ ՀՀ մարդահամարի արդյունքները
- ↑ «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 176»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին։ Վերցված է 2013 Նոյեմբերի 12
| ||||||
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 10, էջ 211)։ 
|
| ||||||||||||||