Երուսաղեմի հայկական թաղամաս

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Երուսաղեմի հայկական թաղամաս
եբրայերեն՝ הרובע הארמני
արաբ․՝ حارة الأرمن‎‎
ԵրկիրՊաղեստին Պաղեստին
Մասն էԵրուսաղեմի հին քաղաք
ԿարգավիճակԵրուսաղեմի թաղամաս և քաղաքի շրջան
Մտնում էԵրուսաղեմ
Բնակչություն (2001)2500[1]
Ազգային կազմհայեր
Տարածք126 dunam
Ժամային գոտիUTC+2 և UTC+3
Անվանված էհայ

Երուսաղեմի հայկական թաղամաս (եբրայերեն՝ הרובע הארמני‎, արաբ․՝ حارة الأرمن‎‎), հնագույն էթնիկ–կրոնական շրջան, որտեղ բնակվում են գերազանցապես հայեր։ Այն Երուսաղեմի քրիստոնեական, մուսուլմանական և հրեական թաղամասերի հետ կազմում է աշխարհի երեք կրոնների կենտրոնը՝ զբաղեցնելով Հին քաղաքի տարածքի մեկ վեցերորդը։ Այստեղ է գտնվում Հայ առաքելական եկեղեցու Երուսաղեմի պատրիարքարանը, Սուրբ Մարկոս, Սուրբ Գևորգ եկեղեցիները, հայկական պատրիարքարանն ու գրադարանը, Սուրբ Թարգմանչաց դպրոցը, հայկական այգին ու գերեզմանատունը, հոսպիտալը, Դավթի աշտարակը, Սիոնի դարպասները և այլ պատմական ու կրոնական շինություններ։ Թաղամասի ներքին կյանքը կարգավորվում և ղեկավարվում է Հայոց եկեղեցու կողմից։

Հայկական թաղամասը գտնվում է Հին քաղաքի հարավարևմտյան հատվածում և զբաղեցնելով վերջինիս տարածքի մեկ վեցերորդը` համարվում է ամենափոքր և քիչ բնակեցված թաղամասը։ 2001 թ-ի տվյալներով այստեղ ապրում էր 2500 հայ։ Թաղամասի կարևորագույն շինություններից է Սուրբ Հակոբյանց եկեղեցին։

Ծանոթագրություններ