Սուրբ Ամենափրկիչ վանք (Նոր Ջուղա)

Նոր Ջուղայի Սուրբ Ամենափրկիչ վանք
պարս․՝ کلیسای وانک
Նոր Ջուղայի Սուրբ Ամենափրկիչ վանք; պարս․՝ کلیسای وانک
Հիմնական տեղեկություններ
Տեղագրություն	Իրան Սպահան, Նոր Ջուղա թաղամաս
Կոորդինատներ	32°38′06″ հս․. լ. 51°39′21″ ավ. ե. / 32.634911° հս․. լ. 51.655833° ավ. ե.Կոորդինատներ: 32°38′06″ հս․. լ. 51°39′21″ ավ. ե. / 32.634911° հս․. լ. 51.655833° ավ. ե.
Թաղամաս	Նոր Ջուղա
Հոգևոր կարգավիճակ	գործող
Ներկա վիճակ	գերազանց
	Վիքիպահեստում

Արեւմտահայերէն տարբերակ՝ Սուրբ Ամենափրկիչ Վանք (Նոր Ջուղա, արեւմտահայերէն)

Սուրբ Ամենափրկիչ վանք, Հայ առաքելական վանք Իրանի Իսլամական Հանրապետության Սպահան քաղաքում։ Իրանի գլխավոր հայկական եկեղեցին է։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ս.Ամենափրկիչ վանքը Նոր Ջուղայի ամենահին և ամենահայտնի կառույցներից է։ Կառուցուել է 1655 թ. Շահ-Աբբաս Բ-ի ժամանակ։ Վանքի նոր շենքը կառուցվել է ինը տարում՝ Փիլիպոս կաթողիկոս Աղբակեցու և ժողովրդի օժանդակությամբ։ Ներսի պատերին պատկերված են դրվագներ Ս.Գրիգոր Լուսավորիչի կյանքից, Ադամի և Եվայի պատմությունը, պատկերներ Հիսուս Քրիստոսի խաչելությունից։ Պատկերազարդումները կատարվել են անվանի նկարիչներ Հովհաննես Մրքուզի, Հայր Ստեփանոսի և վարպետ Մինասի կողմից։ Եկեղեցու խորանի տակ թաղված են Խաչատուր Կեսարացին, ով հիմնադրեց Իրանում առաջին տպարանը, և Դավիթ Առաջնորդը, որի ժամանակ վերակառուցվել է վանքի մայր տաճարը։ Վանքի պատերի հախճասալերը տեղադրւել են 1710-1716 թթ.։ Վանքի արևմտեան դռնից քիչ հեռու, 1702 թ-ին կառուցած զանգակատունն է իր չորս զանգերով։ Եկեղեցու մուտքի դռան մոտ, խորանարդաձև բարձր շինութեան վրայ, չորս կողմից տեղադրուած Է ժամացոյց։ Այն նուիրվել Է եկեղեցուն 1930 թ.։ 1971 թ., Սպահանի թեմի առաջնորդարանի ջանքերով, կառուցվել Է Նոր Ջուղայի թանգարանը։ Իսկ գրադարանը, որը ծառայել Է նաև իբրև թանգարան, հիմնվել Է 1905 թ.։

Հայոց ցեղասպանության հուշարձան (Իսֆահան) եկեղեցու բակում

1930 թ. Նոր ջուղայեցիների թանկարժէք իրերը, որոնք իրենց հետ բերել էին Եվրոպայից, ցուցադրվեցին թանգարանում։ Քանի որ ցուցահանդեսը մեծ հետաքրքրության արժանացավ զբոսաշրջիկների կողմից, ազգային առաջնորդարանը որոշեց Վանքի բակում կառուցել միջազգային չափանիշներին համապատասխանող թանգարանի երկյարկանի շենք։ Այնտեղ են պահպանւում և ցուցադրվում ձեռագիր գրքեր, կտավներ, կրոնական արարողութիւնների հանդերձանքներ, ազգային տարազներ, կաթողիկոսների կոնդակներ, թագավորների հրովարտակներ, 18-րդ դարում գրված հայերեն ձեռագիր Ղուրան, նաև աննանի եվրոպացի նկարիչների գործեր ու Հայաստանի թագաւորների պատկերներով ոսկեդրամներ։ Առանձնահատուկ տեղ Է գրավում Վահրամ Հակոբյանի՝ 7մմ երկարութեամբ մազի վրայ գրված հետևյալ նախադասությունը՝ «Ճանաչել զիմաստություն եւ զխրատ, իմանալ զբանս հանճարոյ»։ Այն գրվել է մազի հաստութիւնից 20 անգամ ավելի բարակ ալմաստե գրչով։ Բանաստեղծների, անւանի գրողների և Խաչատուր Կեսարացու կիսանդրիները տեղադրված են մուտքի դռան առջև։ Ս.Ամենափրկիչ վանքի տպարանը, որն առաջինն Էր Իրանում և ողջ Միջին Արևելքում, հիմնադրվել Է 1636 թ.' Խաչատուր Կեսարացու ջանքերով։ Վանքի գրադարանը հարուստ է հայերեն, պարսկերեն և եվրոպական լեզուներով գրված գրքերով, որոնք հասանելի են գիտաշխատողներին և ընթերցողին։ Տպարանի շենքի մոտ է գտնվում 1915 թ. Մեծ եղեռնի հուշարձանը, որը կառուցվել Է 1975 թ.։