1900 թվականին ծնողների հետ փոխադրվել է Թիֆլիս, սովորել ռուսական գիմնազիայում։ Սկսել է գրել 1912 թվականից, աշխատակցել է «Պատանի» (1912-1914) ալմանախին։ 1929 թվականին Հովհաննես Մարդը վերադարձել է Իրան, հաստատվել Թավրիզում։ 1935 թվականից հանդես է եկել Հովհաննես Մարդ գրական անունով։ Տպագրվել է սփյուռքահայ բազմաթիվ պարբերականներում։ 1946 թվականին լույս է տեսել նրա «Զուլալ երգեր» բանաստեղծությունների ժողովածուն, որի հենքը հայրենասիրությունն է («Հայաստանին»)։ Մի շարք գործեր տոգորված են սիրով՝ մարդու ու մարդկայինի նկատմամբ («Երգերի երգը»)։ Հովհաննես Մարդը նաև թարգմանիչ է։ 1962 թվականին հրատարակել է աշխարհի շատ բանաստեղծներ ընդգրկող «Հարազատ էջեր» խորագրով առաջին գիրքը, 1967 թվականին՝ երկրորդը։ 1971 թվականին լույս է տեսել թարգմանական ևս մեկ գործ՝ Իրանի դասական բանաստեղծների քառյակների «Ճշմարտարան» ժողովածուն։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 304)։