Հեյկե Կամերլինգ Օնես

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Հեյկե Կամերլինգ Օնես
հոլ.՝ Heike Kamerlingh Onnes
Ծնվել էսեպտեմբերի 21, 1853(1853-09-21)[1][2][3][…]
Գրոնինգեն, Նիդերլանդներ[4][5][6]
Մահացել էփետրվարի 21, 1926(1926-02-21)[4][2][3][…] (72 տարեկան)
Լեյդեն, Հարավային Հոլանդիա, Նիդերլանդներ[7]
ԳերեզմանKerkhof Dorpskerk Voorschoten
Քաղաքացիություն Նիդերլանդների Թագավորություն[8]
Մասնագիտությունֆիզիկոս, գյուտարար, պրոֆեսոր, համալսարանի դասախոս և գիտնական
Հաստատություն(ներ)Լեյդենի համալսարան[8][5]
Գործունեության ոլորտֆիզիկա[7], փորձարարական ֆիզիկա[7], կրիոֆիզիկա[7], գերհաղորդականություն[7], cold?[7] և Գիտության պատմություն[7]
Պաշտոն(ներ)Լեյդենի համալսարանի ռեկտոր
ԱնդամակցությունԼոնդոնի թագավորական ընկերություն, Լեոպոլդինա, ԽՍՀՄ գիտությունների ակադեմիա, Նիդերլանդական արվեստների և գիտությունների թագավորական ակադեմիա, Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիա, Պրուսիայի գիտությունների ակադեմիա, Ֆրանսիական գիտությունների ակադեմիա[9], ԱՄՆ-ի Գիտությունների ազգային ակադեմիա և Թուրինի գիտությունների ակադեմիա[6]
Ալմա մատերՀայդելբերգի համալսարան (1873) և Գրոնինգենի համալսարան
Գիտական աստիճանգիտության մագիստր (1878), փիլիսոփայության դոկտոր (1879) և դոկտորի աստիճան[5]
Տիրապետում է լեզուներինհոլանդերեն[1][7], անգլերեն[7] և ֆրանսերեն[7]
Գիտական ղեկավարՌուդոլֆ Ադրիան Մեես
Եղել է գիտական ղեկավարԺյուլ-Էմիլ Վերշաֆելտ, Wander Johannes de Haas?, Պիտեր Զեեման, Յակոբ Կլեյ[10], Յոհաննես Կուենեն[10], Քլոդ Օգյուստ Կրոմելին[10], Էվուդ Վան Էվերդինգեն[10], Remmelt Sissingh?[10], Մարկ դե Հաաս[10], Leendert M. J. Stoel?[10], Էլիզա Կ. դե Ֆրիզ[10], Ադրիան Լեբրեթ[10], Էնթոնի վան Էլդիկ[10], Չարլզ Մ. Ա. Հարթման[10], Քոռնելիս Բրակ[10], Gerbert H. Fabius?[10], Հենդրիկ Ա. Կայպերս[10], Փիթեր Գ. Քաթ[10], Willem Tuyn?[10], Arend Th. van Urk?[10], Արենդ Վան Ուրկ[10], Լեոնարդ Ք. Ջեքսոն[10], Յոհան Դ. Ա. Բոքս[10] և Willem van Bemmelen?[10]
Ինչով է հայտնիԳերհաղորդականության հայտնաբերող
Ազդվել էՅոհանես Դիդերիկ Վան-Դեր-Վալս
Պարգևներ
Ամուսին(ներ)Maria Adriana Wilhelmina Elisabeth Bijleveld?
Երեխա(ներ)Albert Kamerlingh Onnes?[15]
ՀայրHarm Kamerlingh Onnes?[15]
ՄայրAnna Gerdina Coers?[15]
 Heike Kamerlingh Onnes Վիքիպահեստում

Հեյկե Կամերլինգ Օնես (հոլ.՝ Heike Kamerlingh Onnes, սեպտեմբերի 21, 1853(1853-09-21)[1][2][3][…], Գրոնինգեն, Նիդերլանդներ[4][5][6] - փետրվարի 21, 1926(1926-02-21)[4][2][3][…], Լեյդեն, Հարավային Հոլանդիա, Նիդերլանդներ[7]), հոլանդացի ֆիզիկոս և քիմիկոս, Լեյդենի համալսարանի պրոֆեսոր (1882-1924)։

Հեղուկ հելիում ստանալու նպատակով Լեյդենի համալսարանում ստեղծել է հատուկ կրիոգենային լաբորատորիա, որը դարձել է ցածր ջերմաստիճանների ֆիզիկայի համաշխարհային կենտրոն և կոչվել նրա անունով։

Առաջինը Կամերլին Օնեսին է հաջողվել հասնել բացարձակ զրոյին մոտ ջերմաստիճանների։ 1908 թվականին նա առաջինն է ստացել հեղուկ հելիում։ 1911 թվականին սնդիկի էլեկտրական դիմադրությունը հետազոտելիս հայտնաբերել է, որ 4, 1K ջերմաստիճանում դիմադրությունն անհետանում է, այդ երևույթն ստացել է գերհաղորդականություն անվանումը, իսկ ինքը գիտնական դարձել է փաստորեն այն հայտնաբերողը։

1913 թ. ստացել է Նոբելյան մրցանակ ֆիզիկայի բնագավառում։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 203