Էդուարդ Վիկտոր Էփլթոն, (անգլ.՝ Edward Victor Appleton, սեպտեմբերի 6, 1892(1892-09-06)[1][2][3][…], Բրեդֆորդ, Միացյալ Թագավորություն[4] - ապրիլի 21, 1965(1965-04-21)[4][2][3][…], Էդինբուրգ, Շոտլանդիա, Միացյալ Թագավորություն[4]), անգլիացի ռադիոֆիզիկոս, Լոնդոնի թագավորական ընկերության անդամ (1927 թվականից)։ 1924 թվականին ապացուցել է (անգլիացի ֆիզիկոս Բառնեթի հետ համատեղ) մթնոլորտում անդրադարձնող շերտի (իոնոլորտի E շերտ) գոյությունը 80—90 կմ, իսկ 1927 թվականին՝ 200-250 կմ բարձրության վրա։ Առաջիններից մեկն է սկսել մշակել իոնոլորտում դիսպերսիայի և երկբեկման տեսությունը, ուսումնասիրել բևեռափայլերի, արեգակնային, երկնաքարային ակտիվության և իոնոլորտային երևույթների կապը։ 1947 թ. արժանացել է ֆիզիկայի Նոբելյան մրցանակի։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 98)։