Արփիար Արփիարյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Արփիար Արփիարյան
արմտ. հայ.՝ Արփիար Արփիարեան
Arpiarapiraian.jpg
Ծնվել էդեկտեմբերի 21, 1851(1851-12-21)[1][2]
ԾննդավայրՍամսուն, Տրապիզոնի էլայեթ, Օսմանյան կայսրություն[1][2]
Վախճանվել էփետրվարի 12, 1908(1908-02-12)[1][2] (56 տարեկան)
Վախճանի վայրԿահիրե, Եգիպտոսի խեդիվատ, Օսմանյան կայսրություն[1][2]
Մասնագիտությունգրող, հրապարակախոս, գրական քննադատ, խմբագիր և հասարակական գործիչ
Ազգությունհայ
ՔաղաքացիությունFlag of the Ottoman Empire (1844–1922).svg Օսմանյան կայսրություն
ԿրթությունՍուրբ Ղազար կղզու վանք և Մուրադ-Ռափայելյան վարժարան[1]
ԿուսակցությունՍոցիալ դեմոկրատ Հնչակյան կուսակցություն
ԱշխատավայրԱրևելք[1], Մասիս[1], Հայրենիք[1], Նոր կյանք[1], Հայ հանդես[1] և Շիրակ[1]
Արփիար Արփիարյան Վիքիքաղվածքում
Արփիար Արփիարյան Վիքիդարանում

Արփիար Փիլիպպոսի Արփիարյան (դեկտեմբերի 21, 1851(1851-12-21)[1][2], Սամսուն, Տրապիզոնի էլայեթ, Օսմանյան կայսրություն[1][2] - փետրվարի 12, 1908(1908-02-12)[1][2], Կահիրե, Եգիպտոսի խեդիվատ, Օսմանյան կայսրություն[1][2]), արևմտահայ արձակագիր, հրապարակախոս, գրական քննադատ և խմբագիր։ Խմբագրել է «Արևելք» և «Մասիս» թերթերը, որոնց շուրջ փորձել է համախմբել ռեալիստական ուղղությանը հարող գրողներին[3][4]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Սամսուն նավահանգստում։ Աշակերտել է Ղևոնդ Ալիշանին։ «Արարատյան ընկերություն հայոցի» և «Արևելք» (Կ.Պոլիս) թերթի հիմնադիրներից։ Խմբագրել է պարբերականներ («Մասիս», «Հայրենիք», «Նոր կյանք», «Հայ հանդես», «Շիրակ») երեք տասնամյակ թղթակցել «Մշակին»։ Հայկական ջարդերի տարիներին, խուսափելով թուրք կառավարության հետապնդումներից, 1896 թվականին մեկնել է արտասահման և այնտեղ շարունակել է ակտիվ գործունեությունը։ Եգիպտոսում, Անգլիայում, Ֆրանսիայում և Շվեյցարիաում հրատարակել է հայերեն լրագրեր, գրել հրապարակախոսական, գրական և քննադատական երկեր։ Արփիարյանը բարձր է գնահատել արևելահայ գրականությունը և ջանքեր է թափել արևելահայ և արևմտահայ հատվածների գրական ուժերին մերձեցնելու համար։

Արփիարյանը գրել է մի շարք նովելներ և վիպակներ («Դատապարտյալը», «Երազի մը գինը», «Ոսկե ապարանջանը», «Մինչև ե՞րբ», «Կարմիր ժամուց»), որոնց մեջ արծարծում է սոցիալական, բարոյական կարևոր հարցեր, արտահայտում աշխատավորության բողոքը անարդար կարգերի դեմ։ Հոդվածներում արծարծել է սոցիալ-քաղաքական և մշակութային հարցեր։ Արփիարյանը արևմտահայ գրականության մեջ ռեալիզմի հետևորդներից է[5]։

Երկերի մատենագիտություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Կարմիր ժամուց, Կ. Պոլիս, ա. թ., 45 էջ։
  • Կեանքի պատկերներ, Կ. Պոլիս, 1885, 144 էջ։
  • Ապուշը (Կեանքի պատկերներ), Կ. Պոլիս, 1886, 108 էջ։
  • Կարմիր ժամուց, Վառնա, 1909, 104 էջ։
  • Կարմիր ժամուց, ա. տ., 1920, 92 էջ։
  • Խնդամոլիկ աղջիկը, Կ. Պոլիս, 1928, 74 էջ։
  • Պատմուածքներ եւ վիպակներ, Փարիզ, 1931, 248 էջ։
  • Կարմիր ժամուց, Պէյրութ, 1937, 96 էջ։
  • Պատմութիւն ԺԹ. դարու Թուրքիո հայոց գրականութեան, Գահիրէ, 1943, 232 էջ։
  • Կարմիր ժամուց, Գահիրէ, 1950, 96 էջ։
  • Հատընտիր, Պէյրութ, 1950, 420 էջ։
  • Ընտիր երկեր, Երևան, 1951, 336 էջ։
  • Կարմիր ժամուց, Պէյրութ, 1956, 88 էջ։
  • Կարմիր ժամուց, Վենետիկ, 1956, 88 էջ։
  • Կարմիր ժամուց, Պէյրութ, 1966, 92 էջ։
  • Ամբողջական երկեր, Երուսաղէմ, 1972, 256 էջ։
  • Կարմիր ժամուց, Պէյրութ, 1979, 92 էջ։
  • Ժամանակակից պատմութեան էջեր, Պոսթըն, 1979, 416 էջ։
  • Երկեր. Պատմվածքներ, Կյանքի պատկերներ, Մինչև ե՞րբ, Ոսկի ապրանջան, Կարմիր ժամուց, Գրականագիտական հոդվածներ, Երևան, 1987, 524 էջ։
  • Ոսկի ապրանջան, Պէյրութ, 1988, 109 էջ։
  • Ոսկի ապրանջան, Պէյրութ, 2011, 109 էջ։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Հրանտ Թամրազյան «Հայ Գրականություն», Երևան, «Լույս» հրատարակչություն, էջ 7-8։
  • Գառնիկ Ստեփանյան, Արփիար Արփիարյան, Երևան, ՀԽՍՀ ԳԱ հրատ., 1955, 289 էջ։
  • Հակոբ Մարգարյան, Արդարության ոգեշունչ մունետիկը, տես Արփ. Արփիարյան, Երկեր, Երևան, 1987, էջ III-XIV:
  • Հայ քննադատության պատմություն, հատ. 1, Երևան, 1985։
  • Հայ գրական քննադատության քրիստոմատիա, հատ. 2, Երևան, 1984։
  • Հայ նոր գրականության պատմություն, հատ. 4, Երևան, 1972, էջ 374-405։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — 1974. — հատոր 2. — էջ 155—156.
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 Ով ով է. հայեր (հայ.) / Հ. ԱյվազյանԵրևան: 2005. — հատոր 1.
  3. «Վիեննայի մենաստանի մամուլի շտեմարան- ՄԱՍԻՍ»։ Վերցված է 2023-01-13 
  4. «Համահայկական թվանշային գրադարան» 
  5. Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005 
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 2, էջ 155 CC BY-SA icon 80x15.png