Արամայիս Սահակյան

Արամայիս Սահակյան
Ծնվել է	մայիսի 24, 1936({{padleft:1936|4|0}}-{{padleft:5|2|0}}-{{padleft:24|2|0}})
Ծննդավայր	Արծվաշեն
Վախճանվել է	մարտի 14, 2013({{padleft:2013|4|0}}-{{padleft:3|2|0}}-{{padleft:14|2|0}}) (76 տարեկանում)
Վախճանի վայր	Երևան
Մասնագիտություն	բանաստեղծ, գրող, հրապարակախոս, երգիծաբան և արձակագիր
Լեզու	հայերեն
Ազգություն	հայ
Կրթություն	Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան և ՌԳԱ Մաքսիմ Գորկու անվան համաշխարհային գրականության ինստիտուտ
Ուշագրավ աշխատանքներ	«Աստղիկներ» (1958), «Սիրո հասակ» (1959), «Մենք միասին ենք» (1964), «Ապրել և սիրել» (1968), «Երջանիկ եղեք» (1972), «Ես սիրում եմ ձեզ» (1975), «Ես քո զավակն եմ, Հայաստան» (1986)
Աշխատավայր	Ավանգարդ, Գարուն, Ոզնի և Հայաստանի Հանրային Հեռուստաընկերություն
Պարգևներ	ՀԼԿԵՄ մրցանակ (1970)
Ամուսին	Աստղիկ Սահակյան
Զավակներ	Վահրամ Սահակյան
Արամայիս Սահակյան Վիքիքաղվածքում

Արամայիս Ադամի Սահակյան (1936, մայիսի 24, Բաշքենդ գյուղ (այժմ՝ Արծվաշեն) — մարտի 14, 2013, Երևան), հայ գրող, երգիծաբան, բանաստեղծ, հրապարակախոս։

Կենսագրություն

Ավարտել է Խ.Աբովյանի անվան պետական մանկավարժական ինստիտուտի պատմալեզվական ֆակուլտետը։ Նաև մասնակցել է Մոսկվայի Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտի գրական բարձրագույն դասընթացներին 1967 թ.-ին։ Աշխատել է «Ավանգարդ» թերթում (1960-1965), «Գարուն» գրական ամսագրում (1967-1970), ՀԼԿԵՄ Կենտկոմում (1970-1971), ՀԽՍՀ հեռուստատեսության և ռադիոհաղորդումների պետական կոմիտեում (1971-1977)։ 1982-2013 թթ. եղել է «Ոզնի» երգիծական հանդեսի գլխավոր խմբագիրը։

Նրա գրքերն են «Աստղիկներ» (1958), «Սիրո հասակ» (1959), «Մենք միասին ենք» (1964), «Ապրել և սիրել» (1968; այս գրքի համար ստացել է ՀԼԿԵՄ մրցանակ 1970 թվականին), «Երջանիկ եղեք» (1972), «Ես սիրում եմ ձեզ» (1975), «Զվարճալի հարցազրույցներ» (1985), «Ես քո զավակն եմ, Հայաստան» (1986), «Խորհրդավոր խորհրդարան» (1992) և այլն։ Դարձել է համամիութենական երաժշտական մրցույթի դափնեկիր երգերի տեքստերի համար։ Նրա բանաստեղծությունները թարգմանվել են ՍՍՀՄ և արտասահմանյան բազմաթիվ լեզուներով։ ԽՍՀՄ փլուզումից հետո Սահակյանը շարունակել է հրատարակել իր «Ոզնի» հանդեսը, նաև աշխատել է Հանրային հեռուստաընկերությունում։ Ընտրվել է նաև ՀՀ Գերագույն խորհրդի պատգամավոր։

Մատենագիտություն

Գրքեր

• Սիրո հասակ, Երևան, 1959, 155 էջ:
• Ապրել և սիրել, Երևան, 1968, 188 էջ:
• Երջանիկ եղեք, Երևան, 1972, 164 էջ:
• Ես սիրում եմ ձեզ, Երևան, 1975, 236 էջ:
• Բարի խոսք, Երևան, 1980, 284 էջ:
• Մարդը մարդով է մարդ, Երևան, 1982, 200 էջ:
• Զվարճալի հարցազրույցներ, Երևան, 1984, 168 էջ:
• Զվարճալի հարցազրույցներ, Երևան, 1985, 168 էջ:
• Ես քո զավակն եմ, Հայաստան, Երևան, 1986, 432 էջ:
• Խորհրդավոր խորհրդարան, Երևան, 1992, 304 էջ:
• Խաչ և սուր, Երևան, 1995, 112 էջ:
• Ընտրանի, Երևան, 2004:
• Հատընտիր, Երևան, 2016, 118 էջ:

Մամուլ

• Աշնան անտառում; Նշանդրեք; «Հեքիաթ այգում չես, սիրելի՛ս, մնում...»; «Մենք բաժանված ենք...»; «Ինքնաթիռն հանկարծ չլռի՞ օդում...» (բանաստեղծություններ): «Գարուն», 1967, № 4, էջ 12-13։

Պարգևներ

• ՀամԼԿԵՄ մրցանակի դափնեկիր (1970, «Ապրել և սիրել» բանաստեղծությունների գրքի, «Անմահությունից մեկ ժամ առաջ» և «Հավերժ երիտասարդ» պոեմների համար):
• Պարգևատրվել է ՀՀ վարչապետի հուշամեդալով (2011)։

Մեջբերումներ

Նրա ստեղծագործություններից և մտքերից.

Եթե դու չունես սեփական կարծիք, ուրիշի ձեռքին կդառնաս գործիք։

Ես իմ անուշ Հայաստանի չարենցահամ բառն եմ սիրում, Եվ Չարենցի մե՜ծ քնարի ազատաձայն լարն եմ սիրում, Լուսամփոփի պես աղջկան՝ աստվածամոր իր աչքերով, Եվ գյոզալի էշխից էրված Սայաթ-Նովյան տաղն եմ սիրում

Անունդ վախով եմ տալիս, Որպեսզի շուրթերս չայրվեն, Որպեսզի չմատնեմ ես ինձ, Որպեսզի անունդ չայրեմ։

Ծանոթագրություններ

Վիքիքաղվածքն ունի քաղվածքների հավաքածու, որոնք վերաբերում են

Արամայիս Սահակյան հոդվածին