Արամայիս Սահակյան

Արամայիս Սահակյան
Ծնվել է	մայիսի 24, 1936({{padleft:1936|4|0}}-{{padleft:5|2|0}}-{{padleft:24|2|0}})
Ծննդավայր	Արծվաշեն, Գեղարքունիքի մարզ, Հայաստան
Վախճանվել է	մարտի 14, 2013({{padleft:2013|4|0}}-{{padleft:3|2|0}}-{{padleft:14|2|0}}) (76 տարեկանում)
Վախճանի վայր	Երևան, Հայաստան
Մասնագիտություն	բանաստեղծ, գրող, հրապարակախոս, երգիծաբան և արձակագիր
Լեզու	հայերեն
Ազգություն	հայ
Կրթություն	Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան և ՌԳԱ Մաքսիմ Գորկու անվան համաշխարհային գրականության ինստիտուտ
Ուշագրավ աշխատանքներ	«Աստղիկներ» (1958), «Սիրո հասակ» (1959), «Մենք միասին ենք» (1964), «Ապրել և սիրել» (1968), «Երջանիկ եղեք» (1972), «Ես սիրում եմ ձեզ» (1975), «Ես քո զավակն եմ, Հայաստան» (1986)
Աշխատավայր	Ավանգարդ, Գարուն, Ոզնի և Հայաստանի Հանրային Հեռուստաընկերություն
Պարգևներ	ՀԼԿԵՄ մրցանակ (1970)
Ամուսին	Աստղիկ Սահակյան
Զավակներ	Վահրամ Սահակյան
Արամայիս Սահակյան Վիքիքաղվածքում
Արամայիս Սահակյան Վիքիդարանում

Արամայիս Ադամի Սահակյան (1936, մայիսի 24, Բաշքենդ գյուղ (այժմ՝ Արծվաշեն) — մարտի 14, 2013, Երևան), հայ գրող, երգիծաբան, բանաստեղծ, հրապարակախոս։

Կենսագրություն

Ավարտել է Խ.Աբովյանի անվան պետական մանկավարժական ինստիտուտի պատմալեզվական ֆակուլտետը։ Նաև մասնակցել է Մոսկվայի Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտի գրական բարձրագույն դասընթացներին 1967 թ.-ին։ Աշխատել է «Ավանգարդ» թերթում (1960-1965), «Գարուն» գրական ամսագրում (1967-1970), ՀԼԿԵՄ Կենտկոմում (1970-1971), ՀԽՍՀ հեռուստատեսության և ռադիոհաղորդումների պետական կոմիտեում (1971-1977)։ 1982-2013 թթ. եղել է «Ոզնի» երգիծական հանդեսի գլխավոր խմբագիրը։

Նրա գրքերն են «Աստղիկներ» (1958), «Սիրո հասակ» (1959), «Մենք միասին ենք» (1964), «Ապրել և սիրել» (1968; այս գրքի համար ստացել է ՀԼԿԵՄ մրցանակ 1970 թվականին), «Երջանիկ եղեք» (1972), «Ես սիրում եմ ձեզ» (1975), «Զվարճալի հարցազրույցներ» (1985), «Ես քո զավակն եմ, Հայաստան» (1986), «Խորհրդավոր խորհրդարան» (1992) և այլն։ Դարձել է համամիութենական երաժշտական մրցույթի դափնեկիր երգերի տեքստերի համար։ Նրա բանաստեղծությունները թարգմանվել են ՍՍՀՄ և արտասահմանյան բազմաթիվ լեզուներով։ ԽՍՀՄ փլուզումից հետո Սահակյանը շարունակել է հրատարակել իր «Ոզնի» հանդեսը, նաև աշխատել է Հանրային հեռուստաընկերությունում։ Ընտրվել է նաև ՀՀ Գերագույն խորհրդի պատգամավոր։

Մատենագիտություն

Գրքեր

• Աստղիկներ, Երևան, 1958, 76 էջ:
• Սիրո հասակ, Երևան, 1959, 156 էջ:
• Մենք միասին ենք, Երևան, 1964, 132 էջ:
• Ապրել և սիրել, Երևան, 1968, 188 էջ:
• Երջանիկ եղեք, Երևան, 1972, 164 էջ:
• Ես սիրում եմ ձեզ, Երևան, 1975, 236 էջ:
• Բարի խոսք, Երևան, 1980, 284 էջ:
• Մարդը մարդով է մարդ (հարցազրույցներ անվանի մարդկանց հետ), Երևան, 1982, 200 էջ:
• Զվարճալի հարցազրույցներ, Երևան, 1984, 168 էջ:
• Ո՞ւր եք, տղաներ, Երևան, 1984, 80 էջ:
• Զվարճալի հարցազրույցներ, Երևան, 1985, 168 էջ:
• Ես քո զավակն եմ, Հայաստան, Երևան, 1986, 432 էջ:
• Սիրելի ուսուցիչ, Երևան, 1987, 184 էջ:
• Բարի ժպիտներ (300 կատակ), Երևան, 1988, 176 էջ:
• Չքնաղ երազ, Երևան, 1991, 208 էջ:
• Խորհրդավոր խորհրդարան, Երևան, 1992, 304 էջ:
• Խաչ և սուր (հերոսապատում – խոհապատում), Երևան, 1995, 112 էջ:
• 500 կատակ, Հալէպ, 2000, 216 էջ:
• Ընտրանի, Երևան, 2004, 200 էջ:
• Հատընտիր, Երևան, 2016, 120 էջ:

Թարգմանություներ

1. Սովետական Ուզբեկստանի բանաստեղծները (ժողովածուի մի մասը թարգմանել է Ա. Սահակյանը), Երևան, Հայպետհրատ, 1961, 174 էջ, տպ. 3000:
2. Իսաև Եգոր, Հիշողության դատը (պոեմ), Երևան, «Հայաստան», 1966, 121 էջ, տպ. 5000
3. Միշտակին Յուրի, Երեք պատմվածք Լենինի մասին, Երևան, «Հայաստան», 1970, 21 էջ, տպ. 20000:
4. Սիրո և պայքարի երգեր (վիետնամական բանաստեղծություններ), Երևան, «Հայաստան», 1971, 71 էջ, տպ. 3000:
5. Տաջիկական քնար (մի մասը թարգմանել է Ա. Սահակյանը) Երևան, «Հայաստան», 973, 370 էջ, տպ. 3000:
6. Ոսկե դարպասներ: Ուկրաինական քնարերգություն (մի մասը թարգմանել է Ա. Սահակյանը), Երևան, «Սովետական գրող», 1977, 413 էջ, տպ. 3000:
7. Օլեյնիկ Բորիս, Կանգնած եմ հողին (բանաստեղծություններ), Երևան, «Սովետական գրող», 1977, 54 էջ, տպ. 5000
8. Շեստինսկի Օլեգ, Իմ Հայաստան (ժողովածուի մեջ մտնող 2 պոեմ թարգմանել է Ա. Սահակյանը), Երևան, «Սովետական գրող», 1979, 162 էջ, տպ. 3000
9. Իսակովսկի Միխայիլ, Կատյուշա, Երևան, «Սովետական գրող», 1980, 80 էջ, տպ. 5000:
10. Դրաչ Իվան, Դեպի ակունքներ: Բանաստեղծություններ (թարգմանության հեղինակը Ռ. Դավոյան), Երևան, «Սովետական գրող», 1981, 79 էջ, տպ. 3000
11. Ծիածան: Բանաստեղծությունների ժողովածուն ներառում է 15 հանրապետությունների մանկագիրների լավագույն գործերը (գրքի մի մասը թարգմանել է Ա. Սահակյանը), Երևան, «Սովետական գրող», 1982, 184 էջ, տպ, 10.000
12. Խաղաղ Դոնի բանաստեղծները (ժողովածուի մի մասը թարգմանել է Ա. Սահակյանը), Երևան, «Սովետական գրող», 1983, 140 էջ, տպ. 10.000
13. Քնար եղբայրության: Ուկրաինայի բանաստեղծները Հայաստանի մասին (ժողովածուի մի մասը թարգմանել է Ա. Սահակյանը), Երևան, «Սովետական գրող», 1983, 164 էջ, տպ. 5000
14. Իսաև Էգոր, Հիշողության հեռասատն: Հիշողության դատը (պոեմներ), Երևան, «Սովետական գրող», 1984, 168 էջ, տպ. 5000

Մամուլ

• Աշնան անտառում; Նշանդրեք; «Հեքիաթ այգում չես, սիրելի՛ս, մնում...»; «Մենք բաժանված ենք...»; «Ինքնաթիռն հանկարծ չլռի՞ օդում...» (բանաստեղծություններ): «Գարուն», 1967, № 4, էջ 12-13։

Պարգևներ

• ՀամԼԿԵՄ մրցանակի դափնեկիր (1970, «Ապրել և սիրել» բանաստեղծությունների գրքի, «Անմահությունից մեկ ժամ առաջ» և «Հավերժ երիտասարդ» պոեմների համար):
• Պարգևատրվել է ՀՀ վարչապետի հուշամեդալով (2011)։

Մեջբերումներ

Նրա ստեղծագործություններից և մտքերից.

Եթե դու չունես սեփական կարծիք, ուրիշի ձեռքին կդառնաս գործիք։

Ես իմ անուշ Հայաստանի չարենցահամ բառն եմ սիրում, Եվ Չարենցի մե՜ծ քնարի ազատաձայն լարն եմ սիրում, Լուսամփոփի պես աղջկան՝ աստվածամոր իր աչքերով, Եվ գյոզալի էշխից էրված Սայաթ-Նովյան տաղն եմ սիրում

Անունդ վախով եմ տալիս, Որպեսզի շուրթերս չայրվեն, Որպեսզի չմատնեմ ես ինձ, Որպեսզի անունդ չայրեմ։

Ծանոթագրություններ

Վիքիքաղվածքն ունի քաղվածքների հավաքածու, որոնք վերաբերում են

Արամայիս Սահակյան հոդվածին

Աղբյուրներ

• Գրական տեղեկատու, Երևան, 1986, էջ 469-472