Լևոն Խեչոյան

Լևոն Խեչոյան
Ծնվել է	դեկտեմբերի 8, 1955
Ծննդավայր	Բարալեթ, Ախալքալաքի շրջան, Սամցխե-Ջավախեթի մարզ, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Վախճանվել է	հունվարի 8, 2014 (58 տարեկան)
Վախճանի վայր	Երևան, Հայաստան
Մասնագիտություն	գրող և արձակագիր
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Հայաստան
Կրթություն	Գյումրու պետական մանկավարժական ինստիտուտ (1983) և Շիրակի պետական համալսարան
Պարգևներ
Կայք	levonkhechoian.com
	Լևոն Խեչոյան Վիքիդարանում
	Levon Khechoyan Վիքիպահեստում

վեպ և պատմվածք

Լևոն Վանիկի Խեչոյան (դեկտեմբերի 8, 1955(1955-12-08), Բարալեթ, Ախալքալաքի շրջան, Սամցխե-Ջավախեթի մարզ, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - հունվարի 8, 2014(2014-01-08), Երևան, Հայաստան), հայ արձակագիր, ազատամարտիկ^[1]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1983 թվականին ավարտել է Գյումրու Մ. Նալբանդյանի անվան մանկավարժական ինստիտուտի բանասիրական ֆակուլտետը։ 1987 թվականից ապրել է Հրազդան քաղաքում։ 1988 թվականից նրա ստեղծագործությունները սկսում են տպագրվել հանրապետական մամուլում։ Անդրանիկ ժողովածուն լույս է տեսել 1991 թվականին՝ «Խնկի ծառեր» վերնագրով։ 1995 թվականին լույս է տեսել «Արշակ արքա, Դրաստամատ ներքինի» պատմավեպը, որը թարգմանվել է ռուսերեն^[2]։

Վերջին՝ «Մհերի դռան գիրքը» լույս է տեսել գրողի մահից մեկ շաբաթ անց՝ 2014 թվականի հունվարի 15-ին^[3]։ Մասնակցել է Արցախյան պատերազմին։

Լևոն Խեչոյանի ստեղծագործությունները թարգմանվել են ռուսերեն, ուկրաիներեն, անգլերեն, իսպաներեն, գերմաներեն և այլ լեզուներով։ Խեչոյանի ստեղծագործություններում անընդհատ նկատվում է հայերի կողմից 20-րդ դարում վերապրած ողբերգությունների հիշատակը՝ սկսած 1915 թվականի եղեռնից մինչև Սպիտակի երկրաշարժը և 90-ականների պատերազմները, սակայն բացակայում են առասպելականացումը և հերոսացումը՝ փոխարեն առկա է խորը վիշտը։

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1999 թ. «Սև գիրք, ծանր բզեզ» վեպի համար արժանացել է Հայաստանի պետական «Ոսկե եղեգն» մրցանակի։

2004 թվականին պարգևատրվել է «К 100-летию М.А. Шолохова» հուշամեդալով։

2006 թվականի սեպտեմբերի 29-ին ստացել է Թէքէեան Մշակութային միության «Հայկաշէն Ուզունեան» Գրական մրցանակը` «Հունիսի հինգը և վեցը» գրքի համար։

2013 թվականին Հայաստանի Նախագահի հրամանագրով պարգևատրվել է «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 2-րդ աստիճանի մեդալով^[4], սակայն հրաժարվել է ստանալ մեդալը, նշելով՝ «Ես շնորհակալ եմ վստահության համար, սակայն երբ մեր երկրում այս չափի է հասել արտագաղթի ծավալները, ու դրան զուգահեռ՝ սոցիալական ծանր պայմաններին չդիմանալով՝ իմ ազատամարտիկ եղբայրներն այսօր նստացույց են անում, ես այդ մեդալն ընդունել չեմ կարող»^[5]։

Երկերի մատենագիտություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խնկի ծառեր (պատմվածքներ), Երևան, 1991, 168 էջ։
Արշակ արքա, Դրաստամատ ներքինի, Երևան, 1995, 272 էջ։
Սև գիրք, ծանր բզեզ, Երևան, 1999, 200 էջ։
Տան պահապան հրեշտակը (հեքիաթներ), Երևան, 2002, 64 էջ։
Երրորդ որդին։ Արշակ արքա, Դրաստամատ ներքինի, Երևան, 2002, 340 էջ։
Հունիսի հինգը և վեցը, Երևան, 2002, 152 էջ։
Հողի դողը, Անթիլիաս, 2003, 233 էջ։
Երրորդ որդին, Երևան, 2004։
Ձայներ և տեսիլքներ, Երևան, 2006, 232 էջ։
Փուշը, հայր, փուշը, Երևան, 2011, 352 էջ։
Պատմվածքներ, Երևան, 2013, 232 էջ։ [1]
Արշակ արքա, Դրաստամատ ներքինի, Երևան, 2013, 264 էջ։
Մհերի դռան գիրքը, Երևան, 2014, 396 էջ։
«Оливковая ветвь», Ուկրաինա, 2000։
«Знойный день» Մոսկվա, 2004։
«Black Book, Weighty Bug», Լոնդոն, 2008։
«Ладанові дерева», Ուկրաինա, 2012, (Անուշավան Մեսրոպյանի թարգ.):
Սև գիրք, ծանր բզեզ, Երևան, 2017, 240 էջ։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ «ԼԵՎՈՆ ԽԵՉՈՅԱՆ – LevonKhechoian.com» (en-US)։ Վերցված է 2022-04-04
↑ «Լևոն Խեչոյան - Կենսագրություն»։ armenianhouse.org։ Վերցված է 2015-11-30
↑ «Հակոբ Մովսես. «Լևոն Խեչոյանի «Մհերի դռան գիրքը» նրա վերադարձն էր»»։ Առավոտ - Նորություններ Հայաստանից։ Վերցված է 2015-11-30
↑ Հայաստանի Հանրապետության շքանշանով և մեդալներով պարգևատրելու մասին
↑ «Տոնդ շնորհավոր, Լևոն Խեչոյան | Asparez»։ www.asparez.am։ Վերցված է 2015-11-30

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վաչագան Գրիգորյան, Լևոն Խեչոյանի ստեղծագործությունը, Ե., 2019, 430 էջ։

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

[1] «ԼԵՎՈՆ ԽԵՉՈՅԱՆ – LevonKhechoian.com» (en-US)։ Վերցված է 2022-04-04

[2] «Լևոն Խեչոյան - Կենսագրություն»։ armenianhouse.org։ Վերցված է 2015-11-30

[3] «Հակոբ Մովսես. «Լևոն Խեչոյանի «Մհերի դռան գիրքը» նրա վերադարձն էր»»։ Առավոտ - Նորություններ Հայաստանից։ Վերցված է 2015-11-30

[4] Հայաստանի Հանրապետության շքանշանով և մեդալներով պարգևատրելու մասին

[5] «Տոնդ շնորհավոր, Լևոն Խեչոյան | Asparez»։ www.asparez.am։ Վերցված է 2015-11-30

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]