Գյուլագարակ
Գյուղ | ||
---|---|---|
Գյուլագարակ | ||
Երկիր | Հայաստան | |
Մարզ | Լոռի | |
Գյուղ | Լոռու մարզ, Ստեփանավանի շրջան և Բորչալուի գավառ | |
Հիմնադրված է | 1750 թ. | |
Մակերես | 15.52 կմ² | |
ԲԾՄ | 1400 մ մ | |
Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
Բնակչություն | 2014[1] մարդ (2004) | |
Ազգային կազմ | Հայեր | |
Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի | |
Տեղաբնականուն | գյուլագարակցի | |
Ժամային գոտի | UTC+4 | |
Պաշտոնական կայք | lori.mtaes.am/about-communities/491/ (հայ.) | |
| ||
Գյուլագարակ, գյուղ Հայաստանի Հանրապետության Լոռու մարզում՝ մարզկենտրոն Վանաձորից 17 կմ հյուսիս-արևմուտք, Ստեփանավան քաղաքից 8 կմ հարավ-արևելք։ Գյուղը տեղակայված է Ձորագետի Գարգառ վտակի ձախ ափին՝ ծովի մակարդակից 1400 մ բարձրության վրա։
Գյուլագարակից 3 կմ հարավ գտնվում է «Սոճուտ» մանկական առողջարանը և «Դենդրոպարկը»։
Կլիմա
Կլիման ձմռանը ցրտաշունչ է, իսկ ամռանը՝ զով։ Այն բավական խոնավ է, տաք ու առողջարար։
Բնակչություն
Նախնիները եկել են Սպիտակի տարածաշրջանի գյուղերից։ Գյուլագարակի ազգաբնակչության փոփոխությունը[2].
Տարի | 1831 | 1897 | 1926 | 1939 | 1959 | 1970 | 1979 | 2001 | 2004 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Բնակիչ | 102 | 1149 | 2045 | 2299 | 2054 | 1980 | 2160 | 2346 | 2014 |
Տնտեսություն
Բնակչությունը զբաղվում է անասնապահությամբ, հացահատիկի, կարտոֆիլի մշակությամբ, այգեգործությամբ և մեղվաբուծությամբ։
Պատմամշակութային կառույցներ
Գյուղից 2 կմ հարավ գտնվում է Տորմակադուռ գյուղատեղին իր Տորմակ եկեղեցով (VI դար), 2 կմ արևմուտք՝ Սբ. Գևորգ մատուռը (IV-V դդ.)։
Հասարակական կառույցներ
Գյուղն ունի միջնակարգ դպրոց, գրադարան և առողջության առաջնային պահպանման կենտրոն։
Պատկերասրահ
-
Հուշակոթող` Երկրորդ աշխարհամարտում զոհվածներին
-
Հուշաղբյուր` Երկրորդ աշխարհամարտում զոհվածներին («Ժամի աղբյուր»)
-
Եկեղեցի գյուղի մեջ
Ծանոթագրություններ
- ↑ Լոռու մարզի մարդահաշիվ
- ↑ «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 59» (PDF). Վերցված է 2013 Հոկտեմբերի 26-ին.