Սալվատորե Քվազիմոդո

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սալվատորե Քվազիմոդո
իտալ.՝ Salvatore Quasimodo
Ծնվել էօգոստոսի 20, 1901(1901-08-20)[1][2][3][…]
ԾննդավայրՄոդիկա[4][5][6][…]
Վախճանվել էհունիսի 14, 1968(1968-06-14)[7][1][2][…] (66 տարեկան)
Վախճանի վայրՆեապոլ, Իտալիա[7][4][5][…]
ԳերեզմանՄիլանի մոնումենտալ գերեզմանատուն
Մասնագիտությունբանաստեղծ, լեզվաբան, գրող, թարգմանիչ, սցենարիստ, համալսարանի դասախոս, լրագրող, գրական քննադատ և քննադատ
Լեզուիտալերեն
Քաղաքացիություն Իտալիայի թագավորություն և  Իտալիա
ԿրթությունIst. Tec. Economico A.M. Jaci? (1919)[6]
Գրական ուղղություններhermeticism?
Ուշագրավ աշխատանքներLirici greci?, Q3604704?, Q3612364?, Q3718889?, Q3731105?, Oboe sommerso?, Q4006171?, Q15617209?, Q15617306?, Q16559643?, Q16570856?, Odore di Eucalyptus ed altri versi?, Poesie?, Ed è subito sera? և Il falso e il vero verde?
ԱնդամակցությունԱրվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա
ԱշխատավայրՄիլանի կոնսերվատորիա և Հռոմի Սապիենզա համալսարան
Պարգևներ
ԱմուսինBice Donetti?[6] և Maria Cumani Quasimodo?[6]
ԶավակներAlessandro Quasimodo?[6]
Կայքsalvatorequasimodo.it
Սալվատորե Քվազիմոդո Վիքիդարանում
 Salvatore Quasimodo Վիքիպահեստում

Սալվատորե Քվազիմոդո (իտալ.՝ Salvatore Quasimodo, օգոստոսի 20, 1901(1901-08-20)[1][2][3][…], Մոդիկա[4][5][6][…] - հունիսի 14, 1968(1968-06-14)[7][1][2][…], Նեապոլ, Իտալիա[7][4][5][…]), իտալացի գրող, բանաստեղծ, թարգմանիչ։ 1959 թվականի գրականության Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր, «նրա քնարական պոեզիայի համար, որը դասական շարժունությամբ արտահայտում է մեր ժամանակների կյանքի ողբերգական դեպքերը»[10]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քվազիմոդոն ճանաչման է հասել հին հունական պոեզիաների թարգմանությունից հետո, Շեքսպիրից, Ավետարանից և Իոնայից գրքեր, որոնք օգտագործվում են մասոնական օթյակների հավաքույթների անցկացման ժամանակ։ Քվազիմոդոյի ստեղծագործություններում շատ բաներ կապված են դիցաբանական և հոգեբանական մոտիվների հետ։ Քվազիմոդոի պոեզիայում ամեն ինչ հավաքված է մեկ ամբողջության մեջ և հավաքվում է պինդ սոցիալ-բարոյական հիմքում։ Էությամբ լինելով քաղաքակիրթ և բարեկիրթ մարդ՝ միշտ հանդես է եկել որպես հետապնդվող բանաստեղծների և գրողների պաշտպանությամբ[11]։

1922 թվականի մարտի 31-ին Լիկատական «Առնալդո դա Բրեշիա» մասոնական օթևակի անդամ է դարձել[11]։ 1945 թվականին ընդունվել է Իտալական կոմունիստական խմբակցությունում, այցելել է ԽՍՀՄ։

1958 թվականի աշնանը՝ ԽՍՀՄ գնալու ժամանակ, ինֆարկտից ընկել է Մոսկվայի Բոտկինսկի հիվանդանոց։ Երկար վերականգնումից հետո՝ 1959 թվականի գարնանը, վերադարձել է Իտալիա[12]։

Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հուշատախտակ տանը, որտեղ ապրել է Սալվատորե Քվազիմոդո
  • Acque e terre (1930)
  • Oboe sommerso (1932)
  • Erato e Apòllìon (1938)
  • Poesie (1938)
  • Ed è subito sera (1942)
  • Con il piede straniero sopra il cuore (1946)
  • Giorno dopo giorno (1947)
  • La vita non è sogno (1949)
  • Il falso e vero verde (1954)
  • La terra impareggiabile (1958)
  • Il poeta e il politico e altri saggi (1960)
  • Dare e avere (1966)

Ստեղծագործությունները հայերեն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Սալվատորե Քվազիմոդո. Բանաստեղծություններ, «Գարուն», 1967, № 6:

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]