Ավշար
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| Ավշար | ||
 Հուշաղբյուր Երկրորդ աշխարհամարտում զոհվածներին | ||
| Երկիր |  Հայաստան | |
| Մարզ | Արարատի | |
| Հիմնադրված է | 1831 թ. | |
| Մակերես | 17,5 կմ² | |
| ԲԾՄ | 835 մետր | |
| Պաշտոնական լեզու | հայերեն | |
| Բնակչություն | 3877 մարդ (1979)[1] | |
| Ազգային կազմ | Հայեր | |
| Ժամային գոտի | UTC+4 | |
| Փոստային ինդեքս | 0605 | |
| Փոստային ինդեքսներ | 0605 | |
| ||
Ավշար գյուղ Հայաստանի Արարատի մարզի Արարատի տարածաշրջանում, Երևան-Նախիջևան մայրուղու վրա։ Մարզկենտրոնից գտնվում է 16 կմ հեռավորության վրա։
Անվանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Անվան ծագումը կապված է Պատմական Հայաստանի Փոքր Հայքի Սեբաստիա նահանգի Ավշար գյուղի հետ։
Բնակավայրը հայտնի է Ավշար, Քյալբալավան անուններով: Ավշար բառը պահպանվել է հայերենի բարբառներում, որն ունի «կաթնառատ», «կաթնոտ», «կաթնաշատ» իմաստները: Ավշար անունով բնակավայրեր են եղել Շապին Գարահիսարի մոտ, Կիլիկիայում, Արցախում և նույնանուն դաշտ Փոքր Հայքի Սեբաստիա նահանգում: Բնակավայրի մասին գրավոր տեղեկություններ կան մեծ հայագետ, պատմաբան Ղևոնդ Ալիշանի «Այրարատ» մեծածավալ գրքում:
Գյուղը XIX դարի և XX դարի սկզբներին կրել է Քյալբավան անունը, որը թուրքական ծագում ունի և որոշ թյուրքալեզու ցեղերի մոտ տիտղոս է:
Կլիմա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կլիման չոր, խիստ ցամաքային է։ Ձմեռները սկսվում են դեկտեմբերի կեսերին։ Ամառը տևական է՝ մայիսից մինչև հոկտեմբեր, օդի միջին ամսական ջերմությունը հասնում է 24-ից 26 °C, իսկ առավելագույնը՝ 42 °C։ Հաճախ լինում են խորշակներ, որոնք զգալի վնաս են հասցնում գյուղատնտեսությանը։ Մթնոլորտային տարեկան տեղումների քանակը 250-300 մմ է։ Բնական լանդշաֆտները կիսաանապատներ են, որոնք ոռոգման ընթացքում վեր են ածվել կուլտուր-ոռոգելի լանդշաֆտի։ Ագրոկլիմայական տեսակետից համայնքն ընկած է բացարձակ ոռոգման գոտում։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1828 թվականի Թուրքմենչայի պայմանագրով շահաբասյան բռնագաղթվածներին հնարավորություն ընձեռնվեց վերադառնալ իրենց նախնիների բնակատեղիները: Սակայն թուրքական ցեղերն անցել էին նստակյաց կյանքի՝ ամրանալով տեղահանվածների բնակավայրերում: Վերադարձածներն իրենց ավելիամուր և պաշտպանված զգալու համար սկսեցին բնակություն հաստատել հոծ զանգվածներով: Դրա համար էլ շատ գյուղեր մնացին թուրքաբնակ ժողովրդագրական փոփոխությունները թողնելով հետագա տարիներին:
1918 թվականին Ավշար է ներգաղթել 11 հայ ընտանիք Վասպուրականից: Նրանք Արևմտյան Հայաստանի հայության վերջին բեկորներից էին, որոնք 1915 թվականի Մեծ եղեռնից հետո գաղթել էին Իրաք, այնտեղից Արևելյան Հայաստան:
1946 թվականին Իրանից ավշար հայրենադարձվեց 45 ընտանիք, որոնցից 7-ը ներգաղթկոմիտեի թույլտվությամբ տեղափոխվեց այլ վայրեր, 2 ընտանիք ՆԳ մարմինների կողմից արտաքսվեց: 1947 թվականին գյուղում հաստատվեց 23 իրանահայ ընտանիք:
Գյուղը բնակեցվել է առաջին համաշխարհային պատերազմից հետո Վանից, Շատախից, իսկ 1930-ական թթ. Մարտունու, Սիսիանի, Սևանի, Վարդենիսի շրջաններից եկած վերաբնակիչներով։ Ըստ 2005 թվականի ազգային վիճակագրական ծառայության տվյալների՝ համայնքի բնակչությունը կազմում է 5152 մարդ, որից 49% տղամարդիկ են, իսկ կանայք՝ 51%։ Մինչաշխատունակ տարիքի բնակչությունը կազմում է 26%, աշխատունակ տարիքի ներկայացուցիչները՝ 56%, հետաշխատունակները՝ 18%։
Ավշարի ազգաբնակչության փոփոխությունը.[2]
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղն ունի 1604 տնտեսություն։ Համայնքի հիմնախնդիրների մեջ գլխավորը ոռոգման ջրի հիմնախնդիրն է և խմելու ջրի ջրագծերի վերանորոգումը։ Կարևորվում է գյուղամիջյան ճանապարհների վերանորոգումը։ Զբաղվում են այգեգործությամբ, խաղողագործությամբ, դաշտավարությամբ, բանջարաբուծությամբ։ Մշակում են ջերմասեր բանջարաբոստանային կուլտուրաներ՝ լոլիկ, տաքդեղ, սմբուկ, ձմերուկ, սեխ, ինչպես նաև հացահատիկ։ Պահուստային հողերը հիմնականում օգտագործվում են որպես արոտավայրեր՝ 574 հա, խոտհարքերը զբաղեցնում են 22 հա մակերես։ Զբաղվում են կաթնամսատու անասնապահությամբ, մեղվաբուծությամբ։ Համայնքի տնտեսության մասնագիտացման ճյուղը գյուղատնտեսությունն է, համախառն բերքի մեծ մասը տալիս է բուսաբուծությունը։ Գյուղատնտեսական նշանակության հողերը կազմում են շուրջ 1410 հա։ Գյուղատնտեսական նշանակության հողերի գրեթե կեսն օգտագործվում է որպես վարելահողեր։ Պտղատու և խաղողի այգիները համապատասխանաբար կազմում են 62 և 54 հեկտար։
Գյուղում գործում է «Ավշարի գինու գործարան» ՓԲԸ-ն, որը ՀՀ ալկոհոլային խմիչքներ արտադրող խոշոր գործարաններից է:
Ավշարում հիմնադրվել է նաև մրգերի և բանջարեղենների վերամշակմամբ զբաղվող «Ավշար Պրոդ» գործարանը:
Առկա են նաև հացի փռեր:
Հասարակական կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ունի միջնակարգ դպրոց, մշակույթի պալատ, գրադարան, բուժկետ, կապի հանգույց։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Հայաստանի Հանրապետության բնակավայրերի բառարան (հայ.) — Երևան: 2008. — 184 p.
- ↑ «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 26»։ Վերցված է 2015 Մարտի 27
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|
