Մրգավետ
| Մրգավետ | ||
| Երկիր |  Հայաստան | |
|---|---|---|
| Մարզ | Արարատի | |
| Գյուղապետ | Գագիկ Սարգսյան | |
| Հիմնադրված է | 1831[1] թ. | |
| Մակերես | 4,04 կմ² | |
| ԲԾՄ | 845 մետր | |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
| Բնակչություն | 2084[2] մարդ (2011) | |
| Ազգային կազմ | Հայեր | |
| Կրոնական կազմ |  Հայ Առաքելական եկեղեցի | |
| Ժամային գոտի | UTC+3 | |
| Փոստային ինդեքս | 0728 | |
| ||
Մրգավետ (նախկին անվանումները` Ծաղկաշեն, Ղարադաղլու), գյուղ Հայաստանի Հանրապետության Արարատի մարզի Արտաշատի տարածաշրջանում։ Գյուղը գտնվում է ծովի մակարդակից 845 մ բարձրության վրա, Երևան քաղաքից` 18 կմ հարավ-արևելք, իսկ Արտաշատ քաղաքից 9 կմ հյուսիս։ Վերանվանվել է Ծաղկաշեն 1945 թ. օգոստոսի 20-ին, Մրգավետ` 1967 թվականի հոկտեմբերի 21-ին[3]։
Կլիմա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կլիման չոր, խիստ ցամաքային է։ Ձմեռները սկսվում են դեկտեմբերի կեսերին, հունվարյան միջին ջերմաստիճանը տատանվում է -5 -9 °C։ Ամառը տևական է՝ մայիսից մինչև հոկտեմբեր, օդի միջին ամսական ջերմությունը հասնում է 27 - 30 °C, իսկ առավելագույնը՝ 42 °C։ Մթնոլորտային տարեկան տեղումների քանակը 250-300 մմ է։ Բնական լանդշաֆտները կիսաանապատներ են, որոնք մելորիացիայի արդյունքում վեր են ածվել կուլտուր-ոռոգելի լանդշաֆտի։ Ագրոկլիմայական տեսակետից համայնքն ընկած է բացարձակ ոռոգման գոտում։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ըստ ՀՀ 2011 թ. մարդահամարի արդյունքների` Մրգավետի մշտական բնակչությունը կազմել է 2084, առկա բնակչությունը` 2049 մարդ[2]։ Բնակիչների մի մասի նախնիները եկել են Պարսկահայաստանից` Խոյ և Սալմաստ գավառներից 1829-1829- 1922-1946 թթ.: Սեռային կազմում տղամարդիկ կազմում են 50%, կանայք 50%։ Բնակչության մեջ մինչաշխատունակ տարիքի բնակիչները կազմում են 22 %, աշխատունակները` 63%, հետաշխատունակները` 15%։
Մրգավետի ազգաբնակչության փոփոխությունը[4].
| Տարի | 1831 | 1897 | 1926 | 1939 | 1959 | 1970 | 1979 | 1989 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Բնակիչ | 296 | 432 | 465 | 588 | 1215 | 1521 | 1746 | 2013[5] | 2226 | 2084[2] |
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղն ունի առկա 638 տնտեսություն։ Ունի դպրոց, որը բացվել է 1883 թ-ին։ Ունի նաև գրադարան, մշակույթի տուն, բուժկետ, կապի հանգույց։ Համայնքի տնտեսության մասնագիտացած ճյուղը գյուղատնտեսությունն է, համախառն բերքի մեծ մասը տալիս է բուսաբուծությունը։ Գյուղատնտեսական նշանակության հողերը կազմում են շուրջ 251 հա։ Համայնքի հողերի հիմնական մասն օգտագործվում են որպես վարելահողեր` զբաղեցնելով մոտ 185 հա։ Ունի պտղատու և խաղողի այգիներ` համապատասխանաբար կազմելով 22 հա և 6 հա։ Զբաղվում են այգեգործությամբ, խաղողագործությամբ, դաշտավարությամբ, բանջարաբուծությամբ։ Մշակում են ջերմասեր բանջարաբոստանային կուլտուրաներ, ինչպես նաև հացահատիկ։ Զբաղվում են կաթնամսատու անասնապահությամբ, թռչնաբուծությամբ։ Արդյունաբերություն չունի[6]:։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ https://www.cadastre.am/storage/files/pages/pg_8945895618_pg_907871769_HH_bnak._bar..pdf
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2011 թ ՀՀ մարդահամարի արդյունքները
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ. 3, էջ 876
- ↑ «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 141»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին։ Վերցված է 2015 Մարտի 27
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ. 5, էջ 774
- ↑ «ՀՀ բնակավայրերի բառարան»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին։ Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 6
| ||||||
