Երևանյան լիճ
 | ||
 | ||
| Կոորդինատներ | Կոորդինատներ: 40°9′38″ հս․ լ. 44°28′43″ ավ. ե. / 40.16056° հս․. լ. 44.47861° ավ. ե. | |
| Երկիր |  Հայաստան
| |
| Վարչատարածքային բաժանում |  Երևան
| |
| Տեսակ | արհեստական ջրամբար | |
| Ամենաբարձր կետը | 908 մ | |
| Ավազանի մակերեսը | 0,65 կմ² | |
| Ծավալը | 0,005 կմ³ | |
| Ամենամեծ խորությունը | 18 մ | |
| Միջին խորությունը | 8 մ | |
 | ||
  | ||
 Վիքիպահեստում
| ||
Երևանյան լիճ (Երևանյան ծով), արհեստական ջրամբար Երևանի հարավ-արևմուտքում Հրազդանի կիրճում՝ 908 մ բարձրության վրա։ Մակերեսը 0,65 կմ2 է, միջին խորությունը՝ 8 (առավելագույնը՝ 18 մ), ջրի ծավալը՝ 4,8 միլիոն մ3, օգտակարը՝ 0,7 միլիոն մ3։
Նպատակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կառուցվել է Հրազդանի հոսքը կանոնավորելու և ջրերն օգտագործելու նպատակով։ Պատվարը հողային է՝ երեսպատված երկաթբետոնե սալիկներով, երկարությունը՝ 480 մ, առավելագույն բարձրությունը՝ 29 մ։
Կամրջի դեր է կատարում Երևանի աջափնյա և ձախափնյա շրջանների միջև։
Ոռոգման ջուրը բաց է թողնվում աջ ափին կառուցված հատակային ջրթողքի միջոցով։ Լճի աջ ափի երկարությամբ (364 մ) կառուցվել է խրամատային ջրընդունիչ՝ լողացող մարմինները հեռացնելու նպատակով։ Լճի ափերը մասնակիորեն բետոնապատված են։ Երևանյան լիճը մեծ նշանակություն ունի շրջապատի միկրոկլիմայի և քաղաքային հանգստի գոտու ձևավորման համար։ Կանոնավորվել է Հրազդանի վերին հոսանքի ազատ հոսքը, լճից սկսվում են Էջմիածնի և Փարաքարի ջրանցքները։ Ձմռանը հազվադեպ սառցակալում է։ Լճում կան ձկներ (կողակ, ծածան, կարպ) և խեցգետնազգիներ։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կառուցվել է 1970 թվականին՝ նախկին Նոր Կողբ գյուղի տարածքում[1]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Palmer Richard N. (2010)։ World Environmental and Water Resources Congress 2010 challenges of change։ Reston, VA: American Society of Civil Engineers։ էջ 39։ ISBN 9780784411148
