Գրիգոր XVI
| Գրիգոր XVI Gregorius PP. XVI | |||
 | |||
| |||
|---|---|---|---|
| Մասնագիտություն | կաթոլիկ քահանա և կաթոլիկ եպիսկոպոս | ||
| Ծննդյան անուն | (Մաուրո) Բարտոլոմեո Ալբերտո Կապելարի | ||
| Բնօրինակ անուն ծննդյան պահին: |
(Mauro) Bartolomeo Alberto Cappellari | ||
| Ծնունդ | սեպտեմբերի 18, 1765[1][2][3][…] Բելունո, Վենետիկի հանրապետություն | ||
| Մահ | հունիսի 1, 1846[2][3] (80 տարեկան) Հռոմ, Պապական մարզ[4] | ||
| Թաղված է | Հռոմի Սուրբ Պետրոս տաճար, Monument to Gregorius XVI, Gregorian Chapel | ||
| Ստորագրություն | 
| ||
 |
| |||
Գրիգոր XVI (լատին․՝ Gregorius PP. XVI, աշխարհիկ անունը՝ Բարտոլոմեո Ալբերտո Կապելարի, իտալ.՝ Bartolomeo Alberto Cappellari, սեպտեմբերի 18, 1765[1][2][3][…], Բելունո, Վենետիկի հանրապետություն - հունիսի 1, 1846[2][3], Հռոմ, Պապական մարզ[4]), Հռոմի պապ, ով գլխավորել է կաթոլիկ եկեղեցին 1831 թվականի փետրվարի 2-ից մինչ 1846 թվականի հունիսի 1-ը։
Վաղ տարիներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կապելարին ծնվել է 1765 թվականի սեպտեմբերի 18-ին իրավաբանի ընտանիքում։ 18 տարեկանում ստացել է կամալդուլների ճգնավորի շքանշան[5]։ 1799 թվականին նա հրատարակել է «Սուրբ Աթոռի Տրիումֆ» ժողովածուն[6], ուղղված իտալացի յանսենիստներին, որը մի քանի անգամ վերահրատարակվել է Իտալիայում և մի շարք եվրոպական երկրներում։ 1800 թվականին Կապելարին դարձավ Կաթոլիկ կրոնի ակադեմիայի անդամ, որը հիմնադրել էր Պիեմ VII (1800-1823)[7]: 1805 թվականին եղել է Հռոմի Սուրբ Գրիգոր վանքի վանահայր։ Երբ Ֆրանսիայի կայսր Նապոլեոնը գրավեց Հռոմը և 1809 թվականին վտարեց այնտեղից Պիյա VII, Կապելարին փախչեց Մուրանո։ Այնտեղից նա մի խումբ վանականների հետ Նապոլեոնի վերջնական պարտությունից հետո տեղափոխվում է Պադովա։ Պապական ինքնիշխանության վերականգնումից հետո Կապելարին վերադարձավ Հռոմ, որպեսզի զբաղեցնի առաջնորդական տեղապահի դիրքը Հռոմում։ Այնուհետև նա աշխատել է որպես հավատի քարոզչության միաբանության խորհրդատու[7], որը կազմակերպում էր ամբողջ միսիոներական աշխատանքը իսպանական կայսրությունից դուրս, այդ թվում՝ Եվրոպայի ոչ կաթոլիկ երկրներում։
Կարդինալ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը](2).jpg)
1825 թվականի մարտի 21-ին Կապելարին ընդունեց Կարդինալի գլխարկը[8]։ Նա հայ կաթոլիկների անունից բանակցություններ էր վարում Օսմանյան կայսրության հետ խաղաղության մասին, հասարակայնորեն դատապարտում էր լեհ հեղափոխականներին, ովքեր աշխատում էին քայքայել Ֆրանսիայում Նիկոլայ I կաթոլիկ միապետականներին սատարելու ջանքերը։
Ընտրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1831 թվականի փետրվարի 2-ին Կապելարիի 50 օր տևած ժողովից հետո անսպասելի ընտրվում է նրա իրավահաջորդ Պիոս VIII (1829-1830). Նա ընտրվեց քանի որ պապական աթոռի հիմնական թեկնածուն Ջակոմո Ջուստինյանին վտարվել էր Իսպանիայի թագավոր Ֆերդինանդ VII կողմից, և ևս երկու թեկնածու՝ Էմանուելե դե Գրիգորոն և Բարտոլոմեո Պական չհաշտվեցին միմյանց հետ։ Այս դժվարին իրավիճակից դուրս գալու համար թեկնածուները դիմեցին Կապելարիին, և նա ստացավ քվեարկության 83 ձայն իր օգտին։ Ընտրությունների ժամանակ կարդինալ Կապելարին դեռ եպիսկոպոս չէր, դա վերջին նման դեպքն էր պատմության մեջ[7]։
Մահը
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1846 թվականի մայիսի 20-ին պապը իրեն վատ զգաց։ Մի քանի օր անց նա հիվանդացավ։ Սկզբում թվում էր, որ կյանքին ոչինչ չէր սպառնում, սակայն մայիսի 31-ին նրա վիճակը կտրուկ վատացավ, և հունիսի 1-ին նա մահացավ[9]։ Նա թաղված է Սուրբ Պետրոսի տաճարում։
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Григорий, римские папы». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link) - Григорий (римские папы) // Малый энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 4 т. — СПб., 1907—1909.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Wurzbach D. C. v. Cappellari, Bartholomäus Albert (գերմ.) // Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich: enthaltend die Lebensskizzen der denkwürdigen Personen, welche seit 1750 in den österreichischen Kronländern geboren wurden oder darin gelebt und gewirkt haben — Wien: 1856. — Vol. 2. — S. 275.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 BeWeB
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Union List of Artist Names — 2015.
- ↑ Richard P. McBrien, Lives of the Popes, (HarperCollins, 2000), 336.
- ↑ Richard P. McBrien, Lives of the Popes, 337.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 John-Peter Pham, Heirs of the Fisherman, 322.
- ↑ Richard P. McBrien, Lives of the Popes, 335.
- ↑ «Pope Gregory XVI». Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. 1913.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գրիգոր XVI» հոդվածին։ |
| ||||||||||||||||
