Մուրանո

Մուրանո;
Տեսակ	բնակելի տարածք և կղզի
Երկիր	Իտալիա
Վարչատարածքային միավոր	Վենետիկ
Մասն է	Metropolitan City of Venice?
Մակերես	1,171625 կմ²
Բնակչություն	4683 մարդ

Մուրանո (իտալ.՝ Murano, լատին․՝ Amurianum բառից), Վենետիկի ծովածոցի ամենամեծ կղզիներից մեկը։ Հռչակված է այստեղ արտադրվող ապակով՝ վենետիկյան մուրանոյի ապակով։

Աշխարհագրություն

Մուրանո կղզին գտնվում է Վենետիկի ծովածոցում։ Այն Վենետիկ քաղաքից գտնվում է հյուսիս-արևելք ուղղության վրա։ Բաղկացած է թվով 7 փոքրիկ կղզիներից, որոնք միմյանցից բաժանվում են ջրանցքներով^[2]։ Ընդհանուր տարածքը կազմում է 1,17 կմ^2:

Պատմություն

Առաջին բնակավայրերը կղզում ի հայտ են եկել մեր թվարկության V-VII դարերում^[3]։ Մուրանոյի ծաղկումը տեղի ունեցավ 1291 թվականին, երբ որոշում ընդունվեց այնտեղ տեղափոխել վենետիկյան ապակեգործական արհեստանոցները, քանի որ ապակու արտադրությունը հույժ վտանգավոր էր քաղաքի փայտյա շինությունների համար^[3]^[4]։ Այդ պահից սկսած ապակեգործությունը դարձավ կղզու անբաժան մասը և պատմությունը։

XVIII դարում Մուրանոն, որին հաճախ անվանում են «Վենետիկի մանրակերտ», դարձավ վենետիկյան պատրիկների ամենասիրած հանգստավայրը^[2]։

Ներկա դրությամբ կղզին գրավում է բազմաթիվ զբոսաշրջիկներին։

Վարչական կարգավիճակ

Մուրանոն Վենետիկի ինքնակառավարվող կոմունաներից մեկն է համարվում^[5]։

Բնակչություն

Կղզու բնակչությունը ժողովրդագրական պիկին հասել է XVI դարում, երբ այն հասավ 30 000 մարդու^[3]։ Ըստ 2014 թվականի մարդահամարի տվյալների, բնակչությունը կազմում է 4616 մարդ։

Մուրանոյի ապակու թանգարան

Մուրանոյի ապակու թանգարան (իտալերեն, Museo del vetro), թանգարան ապակու արտադրության պատմության մասին, ինչպես նաև արտադրությունը մուրանյան ապակու, որը գտնվում է Մուրանո կղզում, Վենետիկի հյուսիսում։

Թանգարանը գտնվում է Պալացցո Հուստինիանոսի պալատում, որը երկար ժամանակ եղել է Տորսելլա եպիսկոպոսի նստավայրը։ Սկզբնապես պալատը կառուցվել է գոթական ոճով ինչպես Պատրիցիայն պալատը։ 1659 թվականին շենքը դարձավ Մարկո Հուստինիանոս եպիսկոպոսի նստավայրը, ով հետագայում գնել է պալատ և նվիրել Տորչելլոյի թեմին։

Տեսարժան վայրեր

Կղզու հիմնական տեսարժան վայրերն են.

Մուրանոյի ապակու գործարան, 1861 թվական
Սանտի Մարիա է Դոնատո տաճար XII դար
Սանտա Մարիա դելի Անջելինի եկեղեցի
Սան Պիետրո Մարտիրե եկեղեցի

Պատկերասրահ

Տեսքը վերևից
Կղզու ջրանքներից
Մուրանոյի ապակուց իրեր
Սանտի Մարիա է Դոնատո տաճար

Տես նաև

Մուրանոյի ապակու թանգարան

Գրականություն

Всеволожская С.Н. Венеция. — Ленинград: Искусство, 1970. — 222 с.
Качалов Н.Н. Стекло. — Москва: Издательство Академии наук СССР, 1959. — С. 98—128. — 465 с.
Красильникова Е.Н. Венеция. — Москва: Вече, 2003. — С. 164-171. — 208 с.

Ծանոթագրություններ

↑ archINFORM (գերմ.) — 1994.
↑ ^2,0 ^2,1 Treccani
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Britannica
↑ Красильникова, 2003, էջ 165
↑ «Città di Venezia. Suddivisioni amministrative». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հունիսի 16-ին. Վերցված է 2016 թ․ նոյեմբերի 4-ին.

Արտաքին հղումներ

«Статья в Итальянской энциклопедии» (իտալերեն). Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 12-ին.
«Сайт музея муранского стекла» (անգլերեն). Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 12-ին.
«Murano, l'isola del vetro» (իտալերեն). Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 12-ին.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մուրանո» հոդվածին։

[_9e6221821f9bca27-1] rchINFORM (գերմ.) — 1994.

[Treccani———-2] 2,0 ^2,1 Treccani

[Britannica-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Britannica

[Красильникова—2003——165-4] Красильникова, 2003, էջ 165

[5] «Città di Venezia. Suddivisioni amministrative». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հունիսի 16-ին. Վերցված է 2016 թ․ նոյեմբերի 4-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]