Սիքստոս II (Հռոմի պապ)

	Սիքստոս II; լատ.՝ Sixtus II
	24-րդ Հռոմի պապ
	24-րդ Հռոմի պապ
257 թվականի օգոստոսի 30 — 258 թվականի օգոստոսի 6
Եկեղեցի՝	Հռոմեա–կաթոլիկական եկեղեցի
Նախորդող՝	Ստեփանոս I
Հաջորդող	Դիոնիսիոս
Մասնագիտություն	հոգևորական և կաթոլիկ քահանա
Ծնունդ	մոտ 215; Հունաստան
Մահ	օգոստոսի 6, 258; Հռոմ, Հռոմեական կայսրություն

Սիքստոս II (լատ.՝ Sixtus II) (մոտ 215, Հունաստան^[1] - օգոստոսի 6, 258, Հռոմ, Հռոմեական կայսրություն)՝ Հռոմի եպիսկոպոս 257 թվականի օգոստոսի 30–ից մինչև 258 թվականի օգոստոսի 6–ը^[2]։ Հալածվել է Վալերիանոս կայսեր օրոք քրիստոնյաների հետապնդումների ժամանակ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Liber Pontificalis–ի համաձայն, Սիքիստոսը ծնվել է Հունաստանում և եղել է փիլիսոփա^[3]։ Սակայն ժամանակակից հետազոտողները վիճարկում են այս տեսությունը՝ հաստատելով, որ Liber Pontificalis–ի հեղինակները նրան շփոթել են մեկ այլ Սիքիստոսի՝ հույն փիլիսոփա –պյութագորասականի հետ։

Սուրբ Սիքիստոսի նահատակությունը XIV դար

Մինչ պապ ընտրվելը Սիքիստոսը ապրել է Իսպանիայում։ Դառնալով պապ՝ նա վերականգնել է Կարթագենյան եկեղեցու հետ հարաբերությունները, որոնք ընդհատվել էին նովատիանոսական հերետիկոսության պատճառով, նրա նախորդի կողմից։ 258 թվականին քրիստոնյաների դեմ կայսր Վալերիանոսի հալածանքների ժամանակ բազմաթիվ եպիսկոպոսներ, քահանաներ և սարկավագներ մահապատժի ենթարկվեցին։ Սիքիստոս II պապը դարձավ այս հալածանքների զոհերի մեջ առաջիններից մեկը. օգոստոսի 6–ին նա գլխատվել է։ Նա նահատակվել է վեց այլ սարկավագների՝ Յանուարիոսի, Վինսենտի, Մագնի, Ստեփանոսի, Ֆելլիցիսսիանոսի ւ Ագապիտի հետ։ Լավրենտի Հռոմեացին, նրա ամենահայտնի սարկավագը, նահատակվեց օգոստոսի 10–ին, իր եպիսկոպոսից երեք օր հետո, ինչպես մարգարեացել էր Սիքիստոսը։

Կալիստոսի կատակոմբներում Սիքիստոսի գերեզմանին գրված է՝

Այն ժամանակ, երբ սուրը խոցեց Աստվածամոր արգանդը, ես՝ այստեղ թաղվածս, որպես պաստոր սովորում էի Աստծո խոսքը, երբ հանկարծ զինվորները հարձակվեցին և ինձ գահընկեց արեցին։ Հավատացյալները իրենց վիզը դեմ տվեցին՝ գլխատվելու համար, բայց պաստորը... դարձավ առաջինը, որ առաջարկեց իրեն և իր սեփական գլուխը՝ թույլ չտալով, որ հեթանոսական խելահեղությունը վնասի նրանց։ Քրիստոսը, հատուցելով, ընդունեց պաստորի տառապանքները՝ անվնաս պահպանելով իր հոտը ^[4]։

Երկրպագվում է ինչպես կաթոլիկների, այնպես էլ ուղղափառների կողմից։

Գեղանկարչության մեջ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պատկերված է Ռաֆայելի «Սիքստինյան Տիրամայր» կտավում^[5].

Հետաքրքիր փաստեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ըստ լեգենդի, պապը իր աջ ձեռքին վեց մատ ուներ, և դրա համար էլ ստացել է Սիքիստոս անունը (լատիներենով նշանակում է «վեց»)։ Հնարավոր է, որ այս լեգենդի տարածմանը նպաստել է այն, որ «Սիքստինյան Տիրամայր» կտավում պապը, համաձայն լայն տարածում գտած սխալ ընկալման, Ռաֆայելի կողմից պատկերված է վեց մատով։ Իրականում սա միֆ է. երևակայական «երկրորդ ճկույթը» իրականում ափի ներքին հատվածի մի մասն է։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 http://www.theguardian.com/news/datablog/2013/feb/13/popes-full-list
↑ Ott, Michael (1912). «Pope St. Sixtus II» in The Catholic Encyclopedia. Vol. 14. New York: Robert Appleton Company.
↑ The Book of Pontiffs (Liber Pontificalis), translated with introduction by Raymond Davies (Liverpool: University Press, 1989), p. 10
↑ J. P. Migne, Patrologia Latina, XIII, 383–4
↑ «Сикстинская Мадонна»։ Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ)։ Սանկտ Պետերբուրգ։ 1890–1907

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Սիքստոս»։ Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ)։ Սանկտ Պետերբուրգ։ 1890–1907

[_419f38ff2b2b3493-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 http://www.theguardian.com/news/datablog/2013/feb/13/popes-full-list

[ce-2] Ott, Michael (1912). «Pope St. Sixtus II» in The Catholic Encyclopedia. Vol. 14. New York: Robert Appleton Company.

[3] The Book of Pontiffs (Liber Pontificalis), translated with introduction by Raymond Davies (Liverpool: University Press, 1989), p. 10

[migne-4] J. P. Migne, Patrologia Latina, XIII, 383–4

[5] «Сикстинская Мадонна»։ Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ)։ Սանկտ Պետերբուրգ։ 1890–1907

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]