Եպիսկոպոս

Ուշադրություն. հոդվածի տեքստային մասը բավարար ծավալ չունի։ Եթե յոթ օրվա ընթացքում բովանդակությունը չավելացվի և չգերազանցի նվազագույն ծավալը, ապա հոդվածը կջնջվի։ Հոդվածը պիտակողին՝Խնդրում ենք տեղադրել այս {{subst:Ծանուցում/Կարճ էջ|Եպիսկոպոս}}-- ~~~~ հաղորդագրությունը հոդվածը ստեղծած մասնակցի քննարկման էջում։ Հոդվածը պիտակվել է՝ 2021,6,22-ին։

Եպիսկոպոս, (հուն․՝ ἐπίσκοπος – տեսուչ, վերակացու), քրիստոնեական որոշ եկեղեցիների նվիրապետության բարձրագույն հոգևոր աստիճանավոր, պաշտոնյա։ Եպիսկոպոսը թեմի (վիճակի) կամ համայնքի հոգևոր պետն է։ Միջնադարում տնօրինել է եկեղեցական ունեցվածքն ու տնտեսությունը, ունեցել դատական ֆունկցիաներ; Եպիսկոպոսին ընտրում է թեմը կամ նշանակում կաթողիկոսը (պապը կամ սինոդը)։ Ունի ձեռնադրության իրավունք, կրում է եպիսկոպոսական ասա (գավազան), պանակե, մատանի, մասնակցում է եկեղեցու գերագույն հոգևոր պետերի ընտրություններին։ Հայ եկեղեցու նվիրապետության մեջ, կաթողիկոսից հետո, եպիսկոպոսը գրավում է երկրորդ պաշտոնը։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 518)։