Իրիս
 |
Ուշադրություն, այս հոդվածն աղբյուրների կարիք ունի։ Դուք կարող եք օգնել նախագծին՝ գտնելով բերված տեղեկությունների հաստատումը վստահելի աղբյուրներում և ավելացնելով այդ աղբյուրներին հղումները հոդվածին։ Անհիմն հղումները ենթակա են հեռացման։ |
Անվան այլ կիրառումների համար տես՝ Իրիս (այլ կիրառումներ)
| Իրիս | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | Աստված Հունական դիացաբանությունից և աստվածուհի |
| Դիցաբանություն | հին հունական դիցաբանություն |
| Սեռ | իգական |
| Հայր | Թավմաս[1][2] |
| Մայր | Էլեկտրա[1][2] |
| Ամուսին | Զեփիրոս |
| Զավակներ | Էրոս և Pothos |
| Iris (mythology) Վիքիպահեստում | |
| Հունական աստվածություններ | |||
|---|---|---|---|
| Ջրային աստվածներ | |||
|
|
|||
Իրիս (հին հունարեն՝ Ἶρις) , հին հունական դիցաբանության մեջ՝ ծիածանի աստվածուհի, Զևսի և Հերայի հանձնակատարը։ Իրիսը Զեֆիրի կինն էր և ըստ որոշ տվյալների նրանից Էրոսին է ունեցել:
Իրիսի հիմնական առաքելությունը աստվածների հանձնարարությունների տարածումն էր, ինչը նա անում էր քամու արագությամբ երկրի վրա, ջրում և անգամ ընդերքում: Զևսը նրան ուղարկում էր Սթիքսից ջուր բերելու:
Որպես ծիածանի աստվածուհի, որը դուրս էր գալիս անձրևից հետո, Իրիսը մոտ էր ծովային աստվածություններին: Որոշ պոետների համար նա Հերա աստվածուհու աղախինն էր, կատարում էր նրա բոլոր առաջադրանքները:
Իրիսը հաճախակի ներկայացվում է ձեռքին գավաթ և լայն բացված թևերով թռչելիս:
Նրա անունով է կոչվել իրիս ծաղիկը, իր բազմերանգության համար և Իրիդիում քիմիական տարրը, որի քիմիական միացությունները ևս բազմերանգ են:
Իրիսի անունով է կոչվել նաև համանուն աստերոիդը, որը հայտնաբերվել է 1847 թվականին:
|
Սա դիցաբանության մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |
|
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Իրիս կատեգորիայում։ |
| ||||||
- ↑ 1,0 1,1 Любкер Ф. Iris // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, Л. А. Георгиевский, М. С. Куторга et al. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 668.
- ↑ 2,0 2,1 Любкер Ф. Electra // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, Л. А. Георгиевский, М. С. Куторга et al. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 460.
