Ուրանոս
Ուրանոս | |
---|---|
![]() | |
Տեսակ | հին հունական առաջին աստվածներ և sky deity? |
Դիցաբանություն | Հունական դիցաբանություն[1] և հին հունական դիցաբանություն[1] |
Սեռ | արական[1] |
Երևի համընկնում է | Caelus? |
Հայր | Քաոս[2], Եթեր[2][1] և Օփիոն |
Մայր | Հեմերա[3] և Գեա[3][1] |
Քույր/Եղբայր | Ourea? և Պոնտոս |
Ամուսին | Գեա[1] |
Զավակներ | Աֆրոդիտե, Brontes?, Steropes?, Eurymedon?, Alcyoneus?, Alpos?, Enceladus?, Eurytos?, Gration?, Hippolytos?, Mimas?, Pallas?, Pelorus?, Polybotes?, Porphyrion?, Anax?, Damysos?, Clytius?, Ephialtes?, Hoplodamus?, Melia?, Otus?, Բրիարեոս, Cottus?, Gyges?, Օվկիանոս, Կեոս, Կրիոս, Հիպերիոն[4], Հապետոս[5], Կրոնոս[6], Փեբե, Մնեմոսինե, Հռեա[7], Թեմիս, Տեթիս[8], Թեյա[9][10], Ալեկտո, Մեգերա, Arges?, Տիսիփոնե, Astraios?, Տելքիներ, Lyssa?, Abseus?, Syceus?, Դիոնե, Adanus?, Aristaeus?[11], Glauce?, Էգեոն, Էտնա, Athos?, Basileia?, Euonymus? և Heimarmene? |
Ասպարեզ | երկինք[1] |
Կապված կերպարներ | Գեա, Կրոնոս, Հռեա |
![]() |
Ուրանոս (հին հունարեն՝ Οὐρανός - երկինք), Հունական դիցաբանության աստվածներից, մարմնավորում է երկինքը։ Գեայի ամուսինն է։ Գեան և Ուրանոսն ունեցան 6 դուստր, 6 որդի, որոնց ասում են տիտաններ[12]։
Ըստ դիցաբանության՝ Գեան՝ Երկիրը, ծնունդ է տալիս Երկնքին՝ Ուրանոսին, և Երկինքը տարածվում է Երկրի վրա։ Դեպի Ուրանոսն են խոյանում Գեայի ծնած բարձրագագաթ լեռները։ Գեան ծնունդ է տալիս նաև ծովերին. նրանք հայր չունեն։
Ուրանոսը տիրակալ է դառնում աշխարհին։ Նա կնության առավ Գեային։ Նրանցից ծնվեցին լեռները, Պոնտոս ծովը, ինչպես նաև նիմփերը, տիտանները, կիկլոպները և հարյուրձեռքանի հսկա հեկատոնքեիրները։ Ուրանոսն ատում էր սարսափելի տեսքով իր երեխաներին և նրանց թաքցրեց իրենց մոր որովայնում։
Նրանց որդին՝ տիտան Օվկիանոսը և Թետիսը լույս աշխարհ բերին բոլոր գետերը։ Տիտան Հիպերիոնն ու Թեան աշխարհ բերեցին Արևը՝ Հելիոսը, Լուսինը՝ Սելենեն և բոսորագույն արշալույսը՝ Էոսը (Ավրորա)[13]։
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Encyclopedia of Ancient Deities — 1 — Jefferson: McFarland & Company, 2000. — P. 484. — 597 p. — ISBN 0-7864-0317-9
- ↑ 2,0 2,1 Տիտանների ճակատամարտ
- ↑ 3,0 3,1 Hesiod Θεογονία — 0700.
- ↑ Любкер Ф. Hyperion (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 649—650.
- ↑ Любкер Ф. Iapetus (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 653.
- ↑ Любкер Ф. Κρόνος (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 356—357.
- ↑ Любкер Ф. Rhea (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1153—1154.
- ↑ Любкер Ф. Tethys (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1359.
- ↑ Любкер Ф. Θεία (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1370.
- ↑ Фия // Большая энциклопедия / S. Yuzhakov — SPb: (untranslated), 1905. — Vol. 20. — P. 813.
- ↑ Любкер Ф. Aristaeus (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 147.
- ↑ Գ. Մ. Գալստյան (1966)։ Դիցաբանական անունների ու դարձվածքների համառոտ բառարան։ Երևան: «Լույս»։ էջ 139
- ↑ Ն. Ա. Կուն (1989)։ Հին Հունաստանի լեգենդներն ու առասպելները։ Երևան: «Լույս»։ էջ 18-19
|