Օվկիանոս (դիցաբանություն)
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Օվկիանոս (այլ կիրառումներ)
Օվկիանոս (հին հուն․՝ Ὠκεανός), հունական դիցարանի արգասավորության, համաշխարհային մեծ գետի, հողերի ջրարբիացման, բոլոր գետերի, ակունքների, ծովային հոսանքների, արևին, լուսնին, աստղերին[7][8] ապաստան տվող աստվածը։ Ըստ Հոմերոսի՝ Օվկիանոսը ոչ միայն աստված է, այլ ամեն ինչի սկիզբը[9][10]։ Ըստ Հեսիոդի՝ Օվկիանոսը տիտան է, Գեայի և Ուրանոսի (Երկնքի և Երկրի) որդին, Կրոնի, Հիպերիոնի և Թեայի եղբայրը, Թետիս աստվածուհու եղբայրն ու ամուսինը։ Օվկիանոսն ու Թետիսը լույս աշխարհ բերեցին երեք հարյուր որդի-գետեր (հին հունական գետերի աստվածներ), նույնքան էլ դուստրեր՝ օվկիանիդներ։[8][10][11][12]
Օվկիանոսը չմասնակցեց տիտանների հարձակմանը իր հոր վրա, ինչպես նաև տիտանների և Զևսի ճակատամարտին, դրա համար էլ կարողացավ պահպանել իր բարձր դիրքը[8][11][12][13][14]։
Ըստ Ապոլլոդրոսի՝ Օվկիանոսը Զևսի[8][12] առաջին կնոջ՝ Մետիսի[12] և Պրոմեթևսի հայրն է։ Աստվածները նրան համարում են իրենց ծերացած ծնողը, հոգ են տանում նրա մասին՝ չնայած որ նա ապրում է առանձնության մեջ։
Հեռավոր արևմուտքում Օվկիանոսը գծում է կյանքի և մահվան սահմանը[8][12], այդտեղ էր գտնվում անդրերկրային թագավորությունը։[15].
Նրա ջրերից ծնվում է Պեգասը[16]։ Էսքիլեսը թևավոր ձիուն[17] համարում էր Օվկիանոսի սեփականությունը։
Որոշ այլ աղբյուրների համաձայն՝ Օվկիանոսի զավակներն են համարվում Տրիպտոլեմոսը և Կերկոպսը, ինչպես նաև Ստիքսը՝ Եքիդնայի[18] մայրը։
Օվկիանոսին է նվիրված 83-րդ օրփեոսյան հիմնը։ Օվկիանոսը Էսքիլեսի «Պրոմեթևսը շղթայված»[8] ողբեգության գործող անձանցից մեկն է։
Ըստ Անդրոն Հալիկառնասցու՝ Օվկիանոսի կանայք են համարվել նաև Պարֆենոպան և Պոմֆոլիգան։
Հունական դիցարանում, ի տարբերություն Պոսեյդոնի, Օվկիանոսի կերպարն[8] ամբողջական չէ։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Любкер Ф. Rhea (рус.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1153—1154.
- ↑ Любкер Ф. Tethys (рус.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1359.
- ↑ Любкер Ф. Τύχη (рус.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1428.
- ↑ Любкер Ф. Achelous (рус.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 8.
- ↑ Любкер Ф. Electra (рус.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 460.
- ↑ Любкер Ф. Creusa (рус.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 355.
- ↑ Любкер, 2007
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 Океан // Античный мир. Словарь-справочник. EdwART. 2011.
- ↑ ГОМЕР
- ↑ 10,0 10,1 Введенский Б. А. . Большая советская энциклопедия Том 30 — Большая Советская Энциклопедия Второе издание<
- ↑ 11,0 11,1 Океан // Щеглов Г., Арчер В. Мифологический словарь, 2006 г.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 Тахо-Годи А. А. Мифы народов мира (см. ссылки ниже)
- ↑ Псевдо-Аполлодор. Мифологическая библиотека I 1, 3-4 далее
- ↑ БСЭ (см. ссылки ниже)
- ↑ Гомер. Одиссея XX 508
- ↑ Гесиод. Теогония. 282
- ↑ Эсхил. Прикованный Прометей 395
- ↑ Эпименид — Мифология греков и римлян
| ||||||
