Սիրամարգ (Ֆաբերժեի ձու)
| Սիրամարգ | |
|---|---|
 | |
| Ստեղծման թնական | 1908 |
| Պատվիրատու | Նիկոլայ II |
| Ներկա սեփականատեր | |
| Սեփականատեր | Մարիա Ֆյոդորովնա |
| Դիզայն և նյութեր | |
| Նյութեր | ոսկի, արծաթ, ալմաստ, սուտակ և Լեռնային բյուրեղապակի |
| Բարձրություն | 190 Միլիմետր |
| Ֆաբերժեի ձվեր | |
«Սիրամարգ» (ռուս.՝ Павлин), ոսկերչական ձու, որը դարձավ Ֆաբերժեի 52 զատկական ձվերից մեկը՝ պատրաստված Կարլ Ֆաբերժեի ընկերությունում Ռուսաստանի կայսերական ընտանիքի համար: Այն ստեղծվել է 1908 թվականին[1] Նիկոլայ II կայսեր պատվերով[2]: Ոսկերչական ձուն Նիկոլայը Զատկի տոնին նվիրել է մորը՝ այրիացած կայսրուհի Մարիա Ֆեոդորովնային[3]:
Այսօր «Սիրամարգ» ոսկերչական կայսերական ձուն գտնվում է Էդուարդ և Մորիս Սանդոզների ֆոնդում (Լոզան, Շվեյցարիա):
Բովանդակություն
Դիզայն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ձվի պերճաշուք տակդիրը պատրաստված է ռոկոկո ոճով՝ ոսկեջրած արծաթից: Դրա վրա տեղադրված է թափանցիկ ձուն, որը պատրաստված է լեռնային բյուրեղապակուց[2]: Այն կիսվում է երկու հատվածի, որոնք բաժանվում են շրջանակով և ճարմանդով: Երկու հատվածի վրա էլ կան փորագրություններ: Մեկը ստեղծման տարեթիվն է՝ «1908», իսկ մյուսը կայսրուհու միացագիրը[4]: Ձվի ներսում տեղադրված է ոսկեձույլ ծառ, որի ճյուղերը պատրաստված են թանկագին քարերով և էմալով: Ծառի ճյուղերի մեջ նստած է սիրամարգը՝ պատրաստված գունավոր էմալով[5]:
Անակնկալ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Սիրամարգ» կայսերական ոսկերչական ձվի անակնկալը ոսկուց պատրաստած մեխանիկական սիրամարգն է[6]: Սիրամարգը այնպես է տեղադրված ծառի ճյուղերին, որ հնարավոր է հանել այդտեղից[7]: Լարելուց հետո սիրամարգը շարժում է գլուխը, դանդաղ քայլում է և բացում է պոչը:
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Սիրամարգ» ոսկերչական ձուն Նիկոլայ II կայսրը ձուն մորը՝ Մարիա Ֆեոդորովնային 1908 թվականի ապրիլի 26-ին՝ Զատկի տոնին է նվիրել:
1917 թվականի Ռուսական հեղափոխության ժամանակ հեղափոխականները հափշտակեցին կայսերական ձվերի հավաքածուն և ուղարկեցին Կրեմլի զինապալատ: 1927 թվականին ձուն վաճառվում է Էմանուել Սնոումանին, որը ներկայացնում էր Լոնդոնի «Վարտսկի» (անգլ.՝ Wartsky) պատկերասրահը[6]: 1935 թվականին այն ձեռք է բերում ոմն պարոն Հիրսթը: 1949 թվականին ձուն ձեռք է բերում շվեյցարացի մագնատ Մորիս Սանդոզը: 1995 թվականից ցայսօր ձուն պահվում է Էդուարդ և Մորիս Սանդոզների ֆոնդում[5]:
Ռեստավրացիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2008 թվականին մեխանիկական սիրամարգը ենթարկում են ռեստավրացիայի[8]: Վարպետ ռեստավրատորը Միշել Պարմիջանին[3] էր՝ «Parmigiani Fleurier» ընկերությունից: Ռեստավրացիայի շնորհիվ սիրամարգը կրկին շարժվում է և բացում պոչը:
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Gorbutovichwrote 2016-05-02 18:00:00 Gorbutovich Gorbutovich 2016-05-02 18:00:00։ «Как христосовались покупатели Фаберже. Россия времен Александра III и Николая II. Часть 1»։ gorbutovich.livejournal.com (en-us)։ Վերցված է 2019-02-04
- ↑ 2,0 2,1 «Павлин - яйцо Фаберже»։ eggs.zhukovich.ru։ Վերցված է 2019-02-04
- ↑ 3,0 3,1 «Matt & Andrej Koymasky - Fabergé Peacock Egg»։ andrejkoymasky.com։ Վերցված է 2019-02-04
- ↑ «Mieks Fabergé Eggs»։ www.wintraecken.nl։ Վերցված է 2019-02-04
- ↑ 5,0 5,1 «Fabergé Research Site | Eggs - Fabergé Imperial Egg Chronology»։ Fabergé Research Site (en-US)։ Վերցված է 2019-02-04
- ↑ 6,0 6,1 «Яйцо Павлин Фаберже 1908»։ faberge-eggs.info։ Վերցված է 2019-02-04
- ↑ «Пасхальные яйца ФАБЕРЖЕ | Волшебная сила искусства»։ maxpark.com։ Վերցված է 2019-02-04
- ↑ «The art of watch restoration: bringing the past to life»։ www.thejewelleryeditor.com։ 2016-07-15։ Վերցված է 2019-02-04
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ձվի ռեստավրացիա
- Article on the prototype for this egg from Fabergé Research Site
- Տեսանյութ ձվի մասին
|
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Սիրամարգ (Ֆաբերժեի ձու) կատեգորիայում։ |
