Սիրեն Լիգեյա
![]() | |
տեսակ | գեղանկար և գծանկար |
նկարիչ | Դանթե Գաբրիել Ռոսսետտի |
տարի | 1873 |
բարձրություն | 78,7 սանտիմետր |
լայնություն | 47 սանտիմետր |
ուղղություն | Պրեռաֆայելիտներ |
նյութ | Պաստել |
հավաքածու | անհայտ |
Ծանոթագրություններ | |
![]() |
«Սիրեն Լիգեյա», անգլիացի նկարիչ-պրեռաֆայելիտ Դանթե Գաբրիել Ռոսսետտի գունամատիտանկարը՝ ստեղծված 1873 թվականին։
«Սիրենա Լիգեիան» դարձել է Ռոսսետտիի շատ ստեղծագործություններից մեկը, որը ուսումնասիրում է վտանգավոր գեղեցկության տիպաժն ու ճակատագրական կնոջ կերպարը։ Գունամատիտանկարի վրա պատկերված է կերպար՝ վերցված հին հունական դիցաբանությունից՝ Սիրեն Լիգեյան[1]։ Աշխատանքը հիշեցնում է 1877 թվականի «Ծովային հմայություն» նկարը, որտեղ ևս ներկայացված է սիրենի կերպարը։ Հենրի Մարիլերը ենթադրում է, որ «Սիրեն Լիգեյան» որպես վաղ էսքիզ է ծառայել «Ծովային հմայություն»-ի համար[2]։ Այս կերպարներին նվիրված Ռոսսետտիի հեղինակային բանաստեղծությունում ասվում է, որ սիրենների երգը գրավում է տղամարդկանց և սպանում նրանց, իսկ կերպարի նկարագրությունում հղում կա Լիլիթի կերպարանքին, ինքը՝ սոնետը հիշեցնում է Ռոսսետտիի սոնետը, որը նվիրված է Լիլիթին և ուղղակիորեն վերցնում է նրա կերպարանքը[3]։ «Սիրեն Լիգեյա» նկարի ֆոնին պատկերված նավը հղում է անում Ոդիսևսի կերպարին և արկածախնդիր նավաստիների ավանդական լեգեդներին, որոնք գնում են դեպի իրական մահ՝ լսելով սիրենների երգը[1]։
Ռոսսետտիին գունամատիտանկարի վրա աշխատել է 1873 թվականի փետրվարի վերջից մինչև մարտ Քելսքոտ առանձնատանը, բնորդուհու անունը մնում է անհայտ, միայն հայտնի է, որ նրան նկարիչի մոտ է բերել ընթերական՝ Գ․ Դաննը[4]։ Ինքը՝ Ռոսսետտին իր նամակներից մեկում աշխատանքը անվանել է «իր լավագույն ստեղծագործություններից մեկը»[1]․ չնայած նա հաճախ էր այդպես խոսում իր նոր ավարտած աշխատանքների մասին[2]։ Գունամատիտանկարը գնել է Չարլզ Հաուելը՝ Ռոսսետտիի գործակալը, որից հետո վերավաճառել է այն հավաքորդ Կոնստանտին Իոնիդեսին[1]։ Ներկայումս նկարը գտնվում է մասնավոր հավաքածուում։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Ligeia Siren»։ Rossetti Archive (անգլերեն)
- ↑ 2,0 2,1 Marillier, Henry Currie. Dante Gabriel Rossetti: an illustrated memorial of his art and life. — George Bell and Sons, Chiswick Press, Charles Whittingham and Co., 1899. — С. 172.
- ↑ Pritha Kundu Muse Turned “Femme Fatale” in D. G. Rossetti’s Painting and Poetry // Journal of Literature and Art Studies. — 2013. — В. 12. — Т. 3. — ISSN 2159-5836.
- ↑ William Michael Rossetti Dante Gabriel Rossetti as Designer and Writer. — Cassell & Company, Limited, 1889. — С. 85—87.