Jump to content

«Գուգարք նահանգ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Մեծ Հայքի աշխարհ
{{Տեղեկաքարտ Մեծ Հայքի աշխարհ
| անվանում = Գուգարք
| անվանում= Գուգարք
| ներառում = 10
| կարգ= 10
| գլ. քաղաք=[[Կապան]]
| քարտեզ= Գուգարք.png
| այլ քաղաք= [[Սիսիան]]
| աշխարհի քարտեզ =
| Տարածք=
| քարտեզի լայնություն1 = 300px
| տոհմ =[[Սյունիներ]]
| քարտեզի լայնություն2 =
| Առավելագույն բարձրություն=
| ներառում =
| Ամենացածր կետ=
| սահմանակցում է =
| Տարածքով= 13
| կենտրոն =
| Կազմում է=
| խոշոր քաղաքներ =
| կատեգորիա=
| տարածք =
| ներկա= {{դրոշավորում|Վրաստան}}, {{դրոշավորում|Հայաստան}}
| հիմնական տոհմեր = [[Սյունիներ]], [[Օրբելիներ]], [[Պռոշյաններ]], [[Խաղբակյաններ]]
| Պատմական ազգային կազմ = [[Հայեր]]
| ժամանակակից երկրներ =
| Ներկայիս ազգային կազմ = [[Հայեր]], [[Վրացիներ]]
| համապատասխանող շրջաններ =
| Պատմական դավանանք= {{դրոշավորում|ՀԱԵ}}
| ծանոթագրություններ =
| Ներկայիս դավանանք= {{դրոշավորում|ՀԱԵ}}, {{դրոշավորում|ՎՈՒԵ}}
| Վիքիպահեստում =
| քարտեզ = Գուգարք.png
| աշխարհի քարտեզ =
}}
}}
'''Գուգարք''', [[Մեծ Հայք|Մեծ Հայքի]] տասներեքերորդ նահանգը։
'''Գուգարք''', [[Մեծ Հայք|Մեծ Հայքի]] տասներեքերորդ նահանգը։

13:31, 17 փետրվարի 2012-ի տարբերակ

Գուգարք
ԵրկիրՄեծ Հայք Մեծ Հայք Մեծ Հայք
Ներառում է10 գավառ
Գլխավոր քաղաքԿապան
Այլ քաղաքներՍիսիան
Կառավարող տոհմ(եր)Սյունիներ
Ստեղծվել էՄ.թ.ա. 189
Վերացել էՄ.թ. 387
Ներկայիս երկրներՎրաստան Վրաստան, Հայաստան Հայաստան
Ազգային կազմ
ՊատմականՀայեր
ՆերկաՀայեր, Վրացիներ
Կրոնական կազմ
ՊատմականՀայ Առաքելական եկեղեցի Հայ Առաքելական եկեղեցի
ՆերկաՀայ Առաքելական եկեղեցի Հայ Առաքելական եկեղեցի, Կաղապար:Դրոշավորում/ՎՈՒԵ
Գուգարքը Մեծ Հայքի քարտեզի վրա

Գուգարք, Մեծ Հայքի տասներեքերորդ նահանգը։ Հույն պատմիչները հիշատակում են Գոգարենե անվանաձևով։ Ունի էթնիկական ծագում։ Արևելքից սահմանակից է եղել Ուտիք, հարավից՝ Այրարատ, արևմուտքից՝ Տայք նահանգներին, հյուսիսից՝ Վիրքին։ Գուգարքը մթա VIII դ մտել է Ուրարտական, մթա IV-II դդ՝ Երվանդունիների հայկական պետության կազմի մեջ։ Արտաշեսյան և Արշակունի թագավորների ժամանակ Գուգարքը Մեծ Հայքի չորս սահմանապահ բդեշխություններից մեկն էր։ 387–ին, Բյուզանդիայի և Իրանի միջև Մեծ Հայքի բաժանմամբ Գուգարքը, բացառությամբ Տաշիր գավառի, միացվեց Վիրքին։ Գուգարքի կազմում էին Ձորոփոր, Կողբոփոր, Ծոբոփոր, Տաշիր, Թռեղք, Կանգարք, Արդահան, Վերին Ջավախք և Կղարջք գավառները։ 652–ի հայ–արաբական համաձայնագրով Թեոդորոս Ռշտունին վերամիավորել է նաև Գուգարքը։ VIII դ Գուգարքի արևմտյան գավառները մտել են Տփղիսի արաբական ամիրայության, IX դ կեսից՝ վրաց Բագրատունիների տիրույթների մեջ, իսկ արևելյան գավառները՝ հայ Բագրատունիների։ 969-970–ին արևելյան Գուգարքում Հայոց թագավոր Աշոտ Գ Ողորմածի որդի Գուրգենը հիմնել է թագավորություն՝ Շամշուլդե կենտրոնով։ 1065–ին այս թագավորության կենտրոնը տեղափոխվել է Լոռե բերդաքաղաքը, որի համար այն կոչվել է նաև Լոռու թագավորություն։ XI դ վերջին և XII դ սկզբին Լոռու թագավորությունը տիրել են սելջուկ նվաճողները։ Իսկ 1118-1123–ին այն սելջուկներից գրավել է Դավիթ Շինարար թագավորը և տվել վրաց Օրբելիներին։ Ճնշելով Օրբելիների խռովությունը 1177–ին՝ վրաց Գեորգի III թագավորը Լոռե բերդաքաղաքը հանձնել է ղփչաղներին, իսկ 1185–ից՝ Զաքարյաններին։ XII-XIII դդ Գուգարքում կալվածներ են ունեցել նաև Մամիկոնյանները և Արծրունիները։ Կյուրիկյանների և Զաքարյանների օրոք արևելյան Գուգարքը եղել է հայ մշակույթի ու գիտության կենտրոն։ Զարգացած էր գորգագործությունը, թայտամշակությունը, մետաղագործությունը։ Արևելյան Գուգարքում ապրել և ստեղծագործել են միջնադարյան ականավոր գիտնականներ Հովհաննես Սարկավագը, Գրիգոր Տուտեորդին և Մխիթար Գոշը։ Մոնղոլների նվաճումներից հետո Զաքարյանների տիրույթ արևելյան Գուգարքը մտել է Գյուրջիստանի վիլայեթի մեջ։