Գեղհովիտ

Գեղհովիտ
Գյուղ
	Գեղհովիտ
Երկիր	Հայաստան
Մարզ	Գեղարքունիքի մարզ
Համայնք	Գեղարքունիքի մարզ և Մարտունու շրջան
Գյուղապետ	Վարդան Պողոսյան
ԲԾՄ	2080±1 մետր
Պաշտոնական լեզու	Հայերեն
Բնակչություն	▲5753 մարդ (2011)
Ազգային կազմ	Հայեր
Կրոնական կազմ	Հայ Առաքելական եկեղեցի
Ժամային գոտի	UTC+4
Փոստային դասիչ	1405
	Գեղհովիտ (Հայաստան)
	Գեղհովիտ (Գեղարքունիքի մարզ)
	Գեղհովիտ Վիքիպահեստում

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Գեղհովիտ (այլ կիրառումներ)

Գեղհովիտ (նախկին անվանումը՝ Ղարանլուղ), գյուղ Հայաստանի Հանրապետության Գեղարքունիքի մարզի Մարտունու տարածաշրջանում, Մարտունի գետի երկու ափին, մարզկենտրոն Գավառից 37 կմ հարավ-արևելք, ծովի մակերևույթից 2060 մ բարձրության վրա։ Վերանվանվել է Գեղհովիտ 1968 թ. հուլիսի 3-ին^[3]։

Բնակչություն

Ըստ Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքների՝ Գեղհովիտի մշտական բնակչությունը կազմել է 5753, առկա բնակչությունը՝ 5247 մարդ^[4]։ Ներկայիս բնակչության մի մասի նախնիները 1828-1830-ական թթ. այստեղ են գաղթել Արևմտյան Հայաստանի Ալաշկերտի, Մուշի և այլ շրջանների գյուղերից։ Գյուղի առաջին բնակիչն է եղել Ալվանդ Էլոեվը իր ընտանիքով։ Կան նաև ցեղասպանությունից փրկված մի քանի ընտանիքներ, Էրզրումից(Կարին) և Վանից։

Գեղհովիտի բնակչության փոփոխությունը ժամանակի ընթացքում՝ ստորև.

Բնակչության 1831-2011 թվականների վիճակագրություն

Տարի	Բնակչություն
1831	303 մարդ	^[5]
1873	873 մարդ	^[6]
1897	1616 մարդ	^[6]
1914	2131 մարդ	^[5]
1926	2273 մարդ	^[5]
1939	2762 մարդ	^[5]
1959	2861 մարդ	^[5]
1970	4246 մարդ	^[5]
1979	4279 մարդ	^[5]
1989	4866 մարդ	^[5]
2001	5425 մարդ	^[5]
2011	5753 մարդ	^[2]

Տնտեսություն

Բնակչությունը զբաղվում է անասնապահությամբ, կարտոֆիլի, բանջարեղենի և հացահատիկի մշակությամբ։

Պատմամշակութային կառույց

Գյուղի շրջակայքում կան բազմաթիվ հնավայրեր՝ արևմտյան մասում Ալբերդ ամրոցը (մ.թ.ա. 1-ին հզմ.- մ.թ. IX դ.), հարավ-արևելք կողմում՝ “Ջոջ կող” ամրոցը (մ.թ.ա. 2-րդ-1-ին հզմ.)։ Գյուղի մեջ է սբ. Գևորգ (XV-XVI դդ.), հարավ՝ սբ. Ստեփանոս (XIII դ.) եկեղեցիները, “Թուխ Մանուկ” մատուռը, 3 կմ արևմուտք՝ “Քռա” վայրում՝ հին գյուղատեղին։

Պատկերասրահ

Գեղհովիտի գյուղապետարան
Մատուռ Թուխ Մանուկ (Մամաս)
Գեղհովիտի մուտքի հուշարձան
Հայրենական պատերազմում զոհվածների հիշատակի հուշարձան
Խնձորենի Գեղհովիտում

Տես նաև

Գեղհովիտի պատմության և մշակույթի անշարժ հուշարձանների ցանկ

Արտաքին հղումներ

2001 թվականի Հայաստանի մարդահամարի արդյունքները, Հայաստանի վիճակագրական կոմիտե
Kiesling, Brady (2005), Rediscovering Armenia: Guide, Yerevan, Armenia: Matit Graphic Design Studio
Brady Kiesling, Rediscovering Armenia, p. 45, available online at the website of the Internet Archive:

Ծանոթագրություններ

↑ GEOnet Names Server — 2018.
↑ ^2,0 ^2,1 Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքները (հայ.)
↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ. 1, էջ 830
↑ 2011 թ Հայաստանի մարդահամարի արդյունքները
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 ^5,4 ^5,5 ^5,6 ^5,7 ^5,8 Հայաստանի բնակավայրերի բառարան (հայ.) — Երևան: 2008. — 184 p.
↑ ^6,0 ^6,1 Կորկոտյան Զ. Խորհրդային Հայաստանի բնակչությունը վերջին հարյուրամյակում (1831-1931) (հայ.) — Երևան: 1932. — 185 p.

[_c9d6589921a4d46c-1] GEOnet Names Server — 2018.

[_d8ade55dc9466e1e-2] 2,0 ^2,1 Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքները (հայ.)

[texanunneri_bararan2-3] «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ. 1, էջ 830

[census2011-4] 2011 թ Հայաստանի մարդահամարի արդյունքները

[_4a7aa07a078e3884-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 ^5,4 ^5,5 ^5,6 ^5,7 ^5,8 Հայաստանի բնակավայրերի բառարան (հայ.) — Երևան: 2008. — 184 p.

[_15aa0751ea6270db-6] 6,0 ^6,1 Կորկոտյան Զ. Խորհրդային Հայաստանի բնակչությունը վերջին հարյուրամյակում (1831-1931) (հայ.) — Երևան: 1932. — 185 p.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]