Գեղհովիտ
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Գեղհովիտ (այլ կիրառումներ)
Գյուղ | |||
---|---|---|---|
Գեղհովիտ | |||
![]() | |||
Երկիր | ![]() | ||
Մարզ | Գեղարքունիքի մարզ | ||
Գյուղապետ | Վարդան Պողոսյան | ||
ԲԾՄ | 2080±1 մետր | ||
Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | ||
Բնակչություն | ▲5753 մարդ (2011)[1] | ||
Ազգային կազմ | Հայեր | ||
Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի | ||
Ժամային գոտի | UTC+4 | ||
Փոստային դասիչ | 1405 | ||
| |||
Գեղհովիտ (նախկին անվանումը` Ղարանլուղ), գյուղ Հայաստանի Հանրապետության Գեղարքունիքի մարզի Մարտունու տարածաշրջանում, Մարտունի գետի երկու ափին, մարզկենտրոն Գավառից 37 կմ հարավ-արևելք, ծովի մակերևույթից 2060 մ բարձրության վրա։ Վերանվանվել է Գեղհովիտ 1968 թ. հուլիսի 3-ին[2]։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ըստ ՀՀ 2011 թ. մարդահամարի արդյունքների` Գեղհովիտի մշտական բնակչությունը կազմել է 5753, առկա բնակչությունը` 5247 մարդ[3]։ Ներկայիս բնակչության մի մասի նախնիները 1828-1830-ական թթ. այստեղ են գաղթել Արևմտյան Հայաստանի Ալաշկերտի, Մուշի և այլ շրջանների գյուղերից։ Գյուղի առաջին բնակիչն է եղել Ալվանդ Էլոեվը իր ընտանիքով։ Կան նաև ցեղասպանությունից փրկված մի քանի ընտանիքներ, Էրզրումից(Կարին) և Վանից։
Գեղհովիտի բնակչության փոփոխությունը ժամանակի ընթացքում` ստորև.
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակչությունը զբաղվում է անասնապահությամբ, կարտոֆիլի, բանջարեղենի և հացահատիկի մշակությամբ։
Պատմամշակութային կառույց[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղի շրջակայքում կան բազմաթիվ հնավայրեր՝ արևմտյան մասում Ալբերդ ամրոցը (մ.թ.ա. 1-ին հզմ.- մ.թ. IX դ.), հարավ-արևելք կողմում՝ “Ջոջ կող” ամրոցը (մ.թ.ա. 2-րդ-1-ին հզմ.)։ Գյուղի մեջ է սբ. Գևորգ (XV-XVI դդ.), հարավ՝ սբ. Ստեփանոս (XIII դ.) եկեղեցիները, “Թուխ Մանուկ” մատուռը, 3 կմ արևմուտք՝ “Քռա” վայրում՝ հին գյուղատեղին։
Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
-
Գեղհովիտի գյուղապետարան
-
Մատուռ Թուխ Մանուկ (Մամաս)
-
Գեղհովիտի մուտքի հուշարձան
-
Հայրենական պատերազմում զոհվածների հիշատակի հուշարձան
-
Խնձորենի Գեղհովիտում
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 2001 թվականի Հայաստանի մարդահամարի արդյունքները, Հայաստանի վիճակագրական կոմիտե
- Kiesling, Brady (2005), Rediscovering Armenia: Guide, Yerevan, Armenia: Matit Graphic Design Studio
- Brady Kiesling, Rediscovering Armenia, p. 45, available online at the website of the Internet Archive:
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքները (հայ.)
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ. 1, էջ 830
- ↑ 2011 թ ՀՀ մարդահամարի արդյունքները
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Հայաստանի Հանրապետության բնակավայրերի բառարան (հայ.) — Երևան: 2008. — 184 p.
- ↑ 5,0 5,1 Կորկոտյան Զ. Խորհրդային Հայաստանի բնակչությունը վերջին հարյուրամյակում (1831-1931) (հայ.) — Երևան: 1932. — 185 p.
|