Վարդաձոր (Գեղարքունիքի մարզ)
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Վարդաձոր
| Գյուղ | |||
|---|---|---|---|
| Վարդաձոր | |||
| Երկիր |  Հայաստան | ||
| Մարզ | Գեղարքունիքի մարզ | ||
| Մակերես | 33,3 կմ² | ||
| ԲԾՄ | 1986±1 մետր | ||
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | ||
| Բնակչություն | ▼2864 մարդ (2011)[1] | ||
| Ազգային կազմ | Հայեր | ||
| Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի | ||
| Ժամային գոտի | UTC+4 | ||
| |||
Վարդաձոր (նախկին անվանումը` Աթամխան), գյուղ Հայաստանի Հանրապետության Գեղարքունիքի մարզի Մարտունու տարածաշրջանում, Մարտունի քաղաքից մոտ 10 կմ հյուսիս-արևմուտք, Սևանա լճի ափից մոտ 3 կմ հեռավորության վրա։ Գտնվում է ծովի մակարդակից 1960-2060 մ բարձրության վրա։ Բնակչությունը` 2864 մարդ (2011 թ.)[2], հայեր։
Նախկինում Աթամխան անվան տակ ընդգրկված է եղել Ցարական Ռուսաստանի Երևանի նահանգի Նոր Բայազետի գավառում։ Խորհրդային տարիներին մասն է կազմել Հայկական ԽՍՀ Նոր Բայազետի գավառի, 1930 թվականից` Մարտունու շրջանի։ Վերանվանվել է Վարդաձոր 1968 թ. հուլիսի 3-ին[3]։ 1995 թվականից մտնում է ՀՀ Գեղարքունիքի մարզի մեջ։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ըստ ՀՀ 2011 թ. մարդահամարի արդյունքների` Վարդաձորի մշտական բնակչությունը կազմել է 2864, առկա բնակչությունը` 1915 մարդ[2]։ Բնակիչները հայեր են, որոնց մի մասի նախնիները ներգաղթել են 1828-1829 և 1877-1878 թթ. Ալաշկերտի գյուղերից[3]։ Վարդաձորի բնակչության փոփոխությունը ժամանակի ընթացքում` ստորև.
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Վարդաձոր (Գեղարքունիքի մարզ) բնակավայրը «GEOnet Names Server» կայքում։
- World Gazeteer: Armenia(չաշխատող հղում) – World-Gazetteer.com
- Kiesling, Brady (2005), Rediscovering Armenia: Guide, Yerevan, Armenia: Matit Graphic Design Studio
- Brady Kiesling, Rediscovering Armenia, p. 45, available online at the website of the Internet Archive:
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքները (հայ.)
- ↑ 2,0 2,1 2011 թ ՀՀ մարդահամարի արդյունքները
- ↑ 3,0 3,1 «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ. 2, էջ 561
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 Հայաստանի Հանրապետության բնակավայրերի բառարան (հայ.) — Երևան: 2008. — էջ 189. — 184 p.
- ↑ 5,0 5,1 Կորկոտյան Զ. Խորհրդային Հայաստանի բնակչությունը վերջին հարյուրամյակում (1831-1931) (հայ.) — Երևան: 1932. — 185 p.
| |||||||||||||||||
