Շահումյան (Արարատի մարզ)
- Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Շահումյան (այլ կիրառումներ)
Գյուղ | |||
---|---|---|---|
Շահումյան | |||
Երկիր | Հայաստան | ||
Մարզ | Արարատի մարզ | ||
Հիմնադրված է | 1831 թ. | ||
Մակերես | 15,56 կմ² | ||
ԲԾՄ | 830 մետր | ||
Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | ||
Բնակչություն | 4570 մարդ (2008) | ||
Ազգային կազմ | Հայեր | ||
Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի | ||
Ժամային գոտի | UTC+4 | ||
| |||
Շահումյան, գյուղ Արարատի մարզում, նախկինում Յուվա Ղամարլուի շրջան, նախասովետական շրջանում Ուվայ Էրիվանի նահանգ։
Պատմություն
Բնակավայրը գոյություն ունի շատ վաղուց, գտնվելով հայոց հին մայրաքաղաքների Դվինի և Արտաշատի արանքում՝ բաց դաշտավայրում, միշտ ավերվել է ու վերակառուցվել։ Այժմյան գյուղի տեղում մինչ հեղափոխությունը եղել է 4 բնակավայր տարբեր անուններով (այդ են վկայում գյուղում մինչև վերջերս գոյություն ունեցող մի քանի գերեզմանոցները). (Ուվայ) Յուվա, Թեզխարաբ, Յոնջալղ, Դարղալու (ներքին)։
Վերջինս ստալինյան տարիներին տեղահանվել է թուրք և քուրդ բնակչությանը սահմանից հեռացնելու պատրվակով։ Այս անունները թուրքերի կողմից խեղաթյուրված են մեզ մնացել, իսկ Ուվայ տեղանվան մասին խոսվում է "Գիտություն և տեխնիկա" սովետահայ ամսագրի 1970-ականների մի հոդվածից, որտեղ պատմվում է Ռուսական ցարի կողմից ուղարկված որդան կարմիր փնտրող գիտական արշավախմբի ղեկավար ակադեմիկոս Հանելի հաշվետվությունում՝ կազմած 1835 թ.։
"Որդան կարմիրը տարածված է Արաքսի ափով ողջ արարատյան դաշտի երկայնքով Արմավիրի մոտակայքից, Այղր լճից մինչև Խոր վիրապ, մինչև Ուվայ գյուղը".
Հնուց ի վեր մինչև կոլեկտիվացման շրջանը ուվայտեցիք Գառնի գյուղի մոտակայքում ունեցել են ամառանոցներ, որտեղ պատսպարվել են ինչպես ամառվա տապից, այնպես էլ թշնամու ասպատակություններից։
1827 թ. գյուղում վերաբնակվածները (Խոյից և Սալմաստից) հին ավերված եկեղեցու տեղում կառուցել են Սուրբ Աստվածածին եկեղեցին, որը 2008 վերանորոգվել է վաղամեռիկ բարերար Վարդանի կողմից։
Հեղափոխության տարիներին գյուղի տարածքում տեղի է ունեցել քաղաքացիական կռիվներ, իսկ բոլշևիկների իշխանության սկզբի տարիներին կազմավորվել է "Յուվայի կոմունան", որի բազայի վրա էլ հիմնվել է "Կիրովի" անվան կոլտնտեսությունը, իսկ հետո նաև "Կիրովի" անվան սովխոզը, հետագայում դառնալով առանձին գյուղ՝ այժմ Տափերական։
Ստուգաբանություն
Անունը ստուգաբանված չէ։ Հավանաբար առաջացել է մյուս հայկական տեղանունների (Ուշի, Ուջան և այլն) պես։
Բնակչություն
Գյուղը ունի մոտ 1100 տնտեսություն, 4000-4500 բնակչություն։ Շահումյան համայնքի վարչական տարածքը կազմում է 1900 հա, որից՝ 1500 հա գյուղատնտեսական նշանակության հողեր, 150 հա՝ տնամերձ։
Շահումյանի ազգաբնակչության փոփոխությունը.[1]
Տարի | 1831 | 1897 | 1926 | 1939 | 1959 | 1970 | 1979 | 1989 | 2001 | 2004 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ընտանիք | 120 | 297 | 168 | 291 | 509 | 618 | 693 | 956 | 1119 | 1355 |
Արդյունաբերություն և գյուղատնտեսություն
Գյուղի տարածքում առկա է բրուտագործական կավահողի հսկայական պաշարներ և գյուղում մեծ զարգացում է ապրել բրուտագործությունը, բացի մեծ թվով անհատներից գործել է կոլխոզի բրուտագործական արհեստանոցն՝ իր թրծման փռով և խանութով։ Խանութեր են ունեցել նաև Արտաշատում, Գյումրիում և Երևանում։ Մինչև այժմ մի քանի անհատներ գյուղում խեցեգործական իրեր և թոնիր են պատրաստում։ Դրա հիման վրա սովետական շրջանում գյուղում ստեղծվել է խեցե իրերի և կերամիկայի մեծ գործարան։
Գյուղի տարածքում 1962 թ. հիմնվել է Արտաշատի պահածոների գործարանը (Արտֆուդ), մանրահատակի ֆաբրիկան, բեռնաուղևորատար ավտոձեռնարկությունը, գյուղ-տեխնիկայի բազան, վերամբարձ կռունկների վարչությունը, հայկոոպ բազան, պանրի գործարանը, 5-րդ տրեստի ավտոշարասյունը, կերամիկայի գործարանը, մեխ. գործարանը, Արտաշատի ճան-շինը, որոնք այժմ միացվել են Արտաշատին։ Գյուղում գործել է գյուղ մթերման կետը (եկեղեցու տարածքում) և գինու գործարանը։ Կոլտնտեսությունը լավագույն տարիներին ունեցել է խոշոր խոզաբուծարան ու թռչնանոց, խոշոր ու մանր անասնահոտ և տարածաշրջանում եզակի գոմեշի ֆերմա։
Տես նաև
- Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի (Շահումյան, Արարատի մարզ)
- Շահումյանի պատմության և մշակույթի անշարժ հուշարձանների ցանկ
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ |
- ↑ «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 56» (PDF). Վերցված է 2015 Մարտի 27-ին.