«Օղակ գործողություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
Տող 4. Տող 4.
== Պատմությունը ==
== Պատմությունը ==
[[Պատկեր:Gandzasar monastic complex NKR.jpg|thumb|270px|<!-- The monastery at [[Gandzasar monastery|Gandzasar]] was also targeted by Soviet forces as a purported weapons storage location; a sympathetic Russian officer, however, declined to carry out the search. -->]]
[[Պատկեր:Gandzasar monastic complex NKR.jpg|thumb|270px|<!-- The monastery at [[Gandzasar monastery|Gandzasar]] was also targeted by Soviet forces as a purported weapons storage location; a sympathetic Russian officer, however, declined to carry out the search. -->]]
[[1991]]թ [[ապրիլի 30]]-ին [[Կիրովաբադ]]ում տեղակայված խորհրդային 4-րդ բանակի 2-րդ դիվիզիան` [[տանկ]]երի, հրետանու և [[ռազմական ավիացիա]]յի աջակցությամբ, շրջափակման մեջ է առնում Ադրբեջանական ԽՍՀ [[Խանլարի շրջան]]ի [[Գետաշեն]] և [[Մարտունաշեն]] գյուղերը: Այս գործողությանը ժամեր անց հետևում է Ադրբեջանի ՆԳՆ զորքերի հատուկ նշանակության ջոկատների (ՕՄՕՆ) և ազերի «կամավորների» մուտքը նշված գյուղերի տարածք։ Անձնագրային ռեժիմի ստուգման պատրվակով հայաբնակ գյուղերի բնակիչներին ազերիները բռնի կերպով [[ուղղաթիռ]]ներով արտաքսում [[Ստեփանակերտ]] կամ [[Կիրովաբադ]], ապա` [[Հայաստան]]։ Գետաշենի ենթաշրջանի ինքնապաշտպանության ղեկավար [[Թաթուլ Կրպեյան]]ը,Արթուր Կարապետյանը «Արաբո» ջոկատի հրամանատարությունը ապրիլի 19-ից ստանձնած Սիմոն Աչիկգյոզյանը, Հարազդանի ջոկատի հրամանատար Հրաչ Դանիելյանը զոհվում են անհավասար կռվում: Գործողությունները տևում են մեկ շաբաթ։ Տասնայակից ավելի խաղաղ բնակիչներ են գնդակահարվում ու կացնահարվում (հիմնականում՝ տարեց մարդիկ)։ Շուրջ հարյուր տղամարդկանց օմօնականները գերի են քշում Կիրովաբադ։ Ականատեսների վկայությամբ, օպերացիայի արդեն իսկ առաջին օրվանից շրջակա ադրբեջանական գյուղերի հազարավոր բնակիչներ խուժում են Գետաշեն ու Մարտունաշեն, և սկսում թալանել հայերի ունեցվածքը։<ref>http://www.armtown.com/news/am/aza/20060504/2983/</ref>
[[1991]]թ [[ապրիլի 30]]-ին [[Կիրովաբադ]]ում տեղակայված խորհրդային 4-րդ բանակի 2-րդ դիվիզիան` [[տանկ]]երի, հրետանու և [[ռազմական ավիացիա]]յի աջակցությամբ, շրջափակման մեջ է առնում Ադրբեջանական ԽՍՀ [[Խանլարի շրջան]]ի [[Գետաշեն]] և [[Մարտունաշեն]] գյուղերը: Այս գործողությանը ժամեր անց հետևում է Ադրբեջանի ՆԳՆ զորքերի հատուկ նշանակության ջոկատների (ՕՄՕՆ) և ազերի «կամավորների» մուտքը նշված գյուղերի տարածք։ Անձնագրային ռեժիմի ստուգման պատրվակով հայաբնակ գյուղերի բնակիչներին ազերիները բռնի կերպով [[ուղղաթիռ]]ներով արտաքսում [[Ստեփանակերտ]] կամ [[Կիրովաբադ]], ապա` [[Հայաստան]]։ Գետաշենի ենթաշրջանի ինքնապաշտպանության ղեկավար [[Թաթուլ Կրպեյան]]ը,[[Արթուր Կարապետյան]]ը [[«Արաբո» ջոկատ]]ի հրամանատարությունը ապրիլի 19-ից ստանձնած [[Սիմոն Աչիկգյոզյան]]ը, Հարազդանի ջոկատի հրամանատար Հրաչ Դանիելյանը զոհվում են անհավասար կռվում: Գործողությունները տևում են մեկ շաբաթ։ Տասնայակից ավելի խաղաղ բնակիչներ են գնդակահարվում ու կացնահարվում (հիմնականում՝ տարեց մարդիկ)։ Շուրջ հարյուր տղամարդկանց օմօնականները գերի են քշում Կիրովաբադ։ Ականատեսների վկայությամբ, օպերացիայի արդեն իսկ առաջին օրվանից շրջակա ադրբեջանական գյուղերի հազարավոր բնակիչներ խուժում են Գետաշեն ու Մարտունաշեն, և սկսում թալանել հայերի ունեցվածքը։<ref>http://www.armtown.com/news/am/aza/20060504/2983/</ref>


== Աղբյուրներ ==
== Աղբյուրներ ==

22:51, 10 փետրվարի 2013-ի տարբերակ

Պատկեր:Mil-24 OpRing.jpg
Միլ ՄԻ-24 ուղղաթիռ շրջում է Շահումյանի շրջանը առաջին գործողության ժամանակ։

Օղակ գործողություն (ռուս.՝ Операция Кольцо) Ադրբեջանի ԽՍՀ-ի տարածքում գտնվող մի շարք հայաբնակ գյուղերի բռնի հայաթափումն էր սովետական բանակի և ադրբեջանական ՕՄՕՆ-ի կողմից` էթնիկական զտման[1] նպատակով։

Պատմությունը

1991թ ապրիլի 30-ին Կիրովաբադում տեղակայված խորհրդային 4-րդ բանակի 2-րդ դիվիզիան` տանկերի, հրետանու և ռազմական ավիացիայի աջակցությամբ, շրջափակման մեջ է առնում Ադրբեջանական ԽՍՀ Խանլարի շրջանի Գետաշեն և Մարտունաշեն գյուղերը: Այս գործողությանը ժամեր անց հետևում է Ադրբեջանի ՆԳՆ զորքերի հատուկ նշանակության ջոկատների (ՕՄՕՆ) և ազերի «կամավորների» մուտքը նշված գյուղերի տարածք։ Անձնագրային ռեժիմի ստուգման պատրվակով հայաբնակ գյուղերի բնակիչներին ազերիները բռնի կերպով ուղղաթիռներով արտաքսում Ստեփանակերտ կամ Կիրովաբադ, ապա` Հայաստան։ Գետաշենի ենթաշրջանի ինքնապաշտպանության ղեկավար Թաթուլ Կրպեյանը,Արթուր Կարապետյանը «Արաբո» ջոկատի հրամանատարությունը ապրիլի 19-ից ստանձնած Սիմոն Աչիկգյոզյանը, Հարազդանի ջոկատի հրամանատար Հրաչ Դանիելյանը զոհվում են անհավասար կռվում: Գործողությունները տևում են մեկ շաբաթ։ Տասնայակից ավելի խաղաղ բնակիչներ են գնդակահարվում ու կացնահարվում (հիմնականում՝ տարեց մարդիկ)։ Շուրջ հարյուր տղամարդկանց օմօնականները գերի են քշում Կիրովաբադ։ Ականատեսների վկայությամբ, օպերացիայի արդեն իսկ առաջին օրվանից շրջակա ադրբեջանական գյուղերի հազարավոր բնակիչներ խուժում են Գետաշեն ու Մարտունաշեն, և սկսում թալանել հայերի ունեցվածքը։[2]

Աղբյուրներ

Կաղապար:Link GA Կաղապար:Link GA