Կոթի
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| Կոթի | ||
| Երկիր | ||
| Մարզ | Տավուշ | |
| Համայնք | Նոյեմբերյան համայնք | |
| Գյուղապետ | Անդրանիկ Հախվերդյան | |
| Հիմնադրված է | մինչև 1200 թ. | |
| Առաջին հիշատակում | 1831 թ. | |
| Այլ անվանումներ | մինչև 1964 - Կոթիգեղ մինչև 1992 - Շավարշավան | |
| ԲԾՄ | 750 մ | |
| Կլիմայի տեսակ | մերձարևադարձային | |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
| Բնակչություն | 2014[1] մարդ (2011) | |
| Ազգային կազմ | Հայեր | |
| Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի | |
| Տեղաբնականուն | կոթեցի | |
| Ժամային գոտի | UTC+4 | |
|
| ||
Կոթի (նախկինում՝ Շավարշավան, Կոթիգեղ), գյուղ Հայաստանի Տավուշի մարզում՝ հայ-ադրբեջանական շփման գծի մոտ։
Անուն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վերանվանվել է Շավարշավան 1964 թվականի հունիսի 16-ին ԽՍՀՄ կուսակցական և պետական գործիչ Շավարշ Ամիրխանյանի անունով։ 1991 թվականի ապրիլի 3-ին վերանվանվել է Կոթի[2]։
Ըստ ավանդության՝ գյուղը անվանվել է Կոթի կամ Կոթերի գյուղ այն պատճառով, որ տների կտուրներին դրված եղել է սնամեջ կոտ։ Հնում, ինչպես գիտենք, տները եղել են կտուրավոր։ Յուրաքանչյուր տուն ունեցել է երդիկ, իսկ տան կենտրոնում՝ թոնիր։ Թոնիրը եղել է տունը տաքացնելու և հաց թխելու համար։ Իսկ երդիկը կատարել է և՜ լուսամուտի, և՜ ծխնելյուզի դեր։ Տունը ծխից զերծ պահելու և ծխի ելքը ավելի արագ ու սահուն դարձնելու համար երդիկների վրա տեղադրել են կոտ։ Կոտը կատարել է ծխնելյուզի դեր։ Հարց է առաջանում. ինչո՞ւ կոտ դնել, երբ կարելի էր աղյուսից կամ քարից ծխնելյուզ պատել։ Բանը նրանում է, որ երդիկը կատարել է նաև լուսամուտի դեր, և այդ շարժական կոտը շատ հարմար է եղել։ Օտարները այդ կոտի պատճառով գյուղն անվանել են Կոտի կամ Կոթի գյուղ[3]։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Պատմամշակութային կառույցներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կոթիից 11 կմ արևելքում գտնվում է Գեղատեղ գյուղատեղին, IX-XVIII դարերի Սուրբ Սարգիս վանական համալիրը, 5 կմ արևելքում՝ մ.թ.ա. 1-ին հզմ. «Աղի աղբյուր» ամրոցը։
Կոթին Ռուսական կայսրության կազմում 1828-1840 թվականներին եղել է Վրացական նահանգապետության մաս, այնուհետև 1840-1845 թվականներին վրաց-Իմերեթի նահանգը, այնուհետև Թիֆլիսի նահանգը, մինչև որ նա վերջնականապես մտավ Ելիզավետպոլի նահանգի Ղազախական Ուեզդի կազմի մեջ 1868 թվականին։ 1918 թվականին Հայաստանի Առաջին Հանրապետությունը հռչակեց իր անկախությունը ՌԽՖՍՀ-ից և դարձավ Կոթիի վերահսկիչը, որն այն ժամանակ հայտնի էր Կոթիկենդ կամ Կոթիգեղ անունով։ Հայ-ադրբեջանական պատերազմի ժամանակ Կոթին և Կալաչան (ժամանակակից Բերդավան) օկուպացվել են Ադրբեջանի Դեմոկրատական Հանրապետության կողմից 1920 թվականի ապրիլի 7-ին Լեռնային Ղարաբաղում ռազմական գործողությունների արդյունքում; ավելի ուշ՝ ապրիլի 9-ի կարճատև հրադադարից հետո Կոթին և Քուրումսուլուն (Բարեկամավան) այրվեցին։ Խորհրդային Ադրբեջանի ներխուժումից հետո ՌԽՖՍՀ-ն և Հայաստանը 1920 թվականի օգոստոսի 10-ին պայմանագիր կնքեցին Խորհրդային Ադրբեջանի սահմանները սահմանազատելու վերաբերյալ, որով Կոթին հաստատվեց Հայաստանի կազմում։ 1930 թվականին Հայկական ԽՍՀ-ում տեղի ունեցավ վարչական վերակազմավորում, որի արդյունքում կոմսությունները վերածվեցին շրջանների։ Կոթին, որը նախկինում մտնում էր Դիլիջանի շրջանի մեջ, հետագայում դարձավ Իջևանի տարածաշրջանի մաս։
Բնակչություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Համաձայն Հայաստանի Հանրապետության 2011 թվականի մարդահամարի արդյունքների՝ Կոթիի մշտական բնակչությունը կազմել է 2014, առկա բնակչությունը՝ 1689 մարդ[1][2][4]։
Ստորև ներկայացված է Կոթի գյուղի բնակչության փոփոխությունն ըստ տարիների[5].
| Տարի | 1831 | 1873 | 1897 | 1926 | 1939 | 1959 | 1970 | 1979 | 1989 | 2001 | 2011 | 2023 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Բնակիչ | 777 | 1216[4] | 1769 | 1889 | 2529 | 1950 | 2408 | 2311 | 3556 | 2225 | 2014[1] | 1922 |
Գյուղի տոհմերը
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բացակայում են`
Ադամյան, Աթաբեկյան, Գաբրիելյան, Գալստյան, Գարդիշյան, Գրիգորյան, Զուրաբյան, Խանաղյան, Հակոբյան, Մանուչարյան, Մարգարյան, Մեհրաբյան, Մխիթարյան, Չիթչյան, Պողոսյան, Ռևազյան, Ստեփանյան, Օհանյան տոհմերը[6]։
Մարած են`
Ալիբեկյան, Բրուտյան, Գևորգյան, Դոդինյան, Խեչումյան, Մալյան, Չոբանյան, Սոսյան տոհմերը[6]։
Այժմ գյուղում բնակվող տոհմերը`
Աբովյան, Աբրահամյան, Ազիբեկյան, Ամիրխանյան, Անդրեասյան, Բաբլումյան, Բայրամյան, Բեջանյան, Գանջալյան, Գյոզալյան, Դավթյան, Եսայան, Երկնափեշյան, Էվանեսյան, Էվինյան, Թամազյան, Թումանյան, Խանումյան, Խաչատրյան, Խաչիկյան, Կիրակոսյան, Հախվերդյան, Հայրապետյան, Հարությունյան, Հեպինյան, Ղազարյան, Ղազինյան, Ղուշչյան, Մամաջանյան, Մամյան, Մանեսյան, Մանթաշյան, Մելիքյան, Մեջինյան, Մուրադխանյան, Նազարյան, Շահնազարյան, Շահումյան, Շահվերդյան, Ոսկանյան, Չախմախչյան, Պետրոսյան, Ջանվելյան, Սահակյան, Սարատիկյան, Սարգսյան, Սարուխանյան, Սեյրանյան, Սեփխանյան, Սիրադեղյան, Սուքիասյան, Վարդիկյան, Վերանյան, Փարսադանյան[7]։
Տնտեսություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բնակչությունը զբաղվում է գյուղատնտեսությամբ, մասնավորապես՝ անասնապահությամբ, պտղաբուծությամբ, ծխախոտագործությամբ, հացահատիկի և կերային կուլտուրաների մշակությամբ։
Պատկերասրահ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]-
Տեսարան դեպի Կոթի գյուղը
-
Մեծ Փայատասար և Փոքր Փայտասար(Էրի)
-
Դեպի Կոթի ճանապարհը
Հայտնի կոթեցիներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]


Ժողովրդական հերոսներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Վանիչկա Սարատիկյան Աղաբեկի (1894–1931)
- Համբարձում Սարատիկյան Գիգոլի (1892–1932)
- Ավետիք Էվինյան Հովհաննեսի (Խոլի) (1883–1943)
- Մաթևոս Մանեսյան (1890–1972)
- Դավիթ Թամազյան (Փլմազի Դավիթ) (18-րդ դար)
Բարերարներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Հովսեփ Աբովյան Մկրտիչի (1841–1918)
- Արզուման Տեր-Սահակյան Խաչատուրի (մոտ 1780–1870)
- Սահակ Խաչատրյան (1925)
- Մարատ Ջանվելյան Գեղամի (1948–2017)
- Գրիգոր Սարատիկյան Ասլիբեկի (1954)
- Արշավիր Ազիբեկյան Սարիբեկի (1961)
- Սպարտակ Սահակյան Դրաստամատի (1959)
- Սամսոն Սարատիկյան Աղաբեկի (1959)
Զինվորական գործիչներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Պետրոս Խեչումյան Օհանեսի (մոտ 1840–1890)
- Արտեմ Ղազինյան Աբելի (1925–1993)
- Մեսրոպ Սարատիկյան Հովհաննեսի (1870–1921)
- Հովսեփ Սարատիկյան (1887–1931)
Քաղաքական գործիչներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Վանո Սիրադեղյան Սմբատի (1946–2021)
- Շավարշ Ամիրխանյան Մեհրաբի (1894–1959)
- Սայադ Պետրոսյան Համբարձումի (1937)
Գրողներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Բենիկ Սեյրանյան Մկրտիչի (1913–1988)
- Մադաթ Պետրոսյան (1867–1944)
- Սամվել Խաչիկյան (1947–2020)
- Սամվել Ամիրխանյան Ամիրխանի (1927–1988)
- Արմենակ Ղազինյան Աբելի (1940)
- Օֆելյա Ամիրխանյան (1940)
Գիտնականներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Լևոն Հախվերդյան Հովհաննեսի (1924–2006)
- Արշալույս Ղազինյան Աբելի (1929–1999)
- Հայկազ Ազիբեկյան Հարությունի (1914–1991)
- Գագիկ Ղազինյան Սերգեյի (1955)
Իրավապահներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Իշխան Ղազինյան Գիգոլի (1927)
- Սուրեն Գյոզալյան Եղիշի (1930–2007)
Երաժիշտներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Արտեմ Մեջինյան Սարգսի (1913–1998)
- Բենիկ Աբովյան Վաղինակի (1932–2004)
- Ռուբեն Հախվերդյան Լևոնի (1950)
Բժիշկներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Պետրոս Օհանյան (1825–1918)
- Արտաշես Փարսադանյան Միկիչի (1954)
- Արարատ Փարսադանյան Միկիչի (1957)
Ֆուտբոլիստներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Խորեն Բայրամյան Ռոբերտի (1992)[8]
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 2011 թ Հայաստանի մարդահամարի արդյունքները
- ↑ 2,0 2,1 Հակոբյան Թ. Խ., Մելիք-Բախշյան Ստ. Տ., Բարսեղյան Հ. Խ., Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 4 [Ն-Վ] (խմբ. Մանուկյան Լ. Գ.), Երևան, «Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն», 1986, էջ 80 — 804 էջ։
- ↑ Ամիրխանյան, Յուրա (2022 թ). ԿՈԹԻ. էջեր 212֊213. ISBN 9789939865959.
- ↑ 4,0 4,1 Զավեն Կորկոտյան, «Խորհրդային Հայաստանի բնակչությունը վերջին հարյուրամյակում (1831-1931)»
- ↑ «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 112» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2014 Մայիսի 24-ին.
- ↑ 6,0 6,1 Ամիրխանյան, Յուրա (2022 թ). ԿՈԹԻ. էջ 260. ISBN 9789939865959.
- ↑ Ամիրխանյան, Յուրա (2022 թ). ԿՈԹԻ. էջեր 261֊293. ISBN 9789939865959.
- ↑ Ամիրխանյան, Յուրա (2022). ԿՈԹԻ. էջեր 336–357. ISBN 9789939865959.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
