Անտառուտ (գյուղ)
| Գյուղ | |||
|---|---|---|---|
 Գյուղի համայնապատկեր | |||
| Երկիր |  Հայաստան | ||
| Մարզ | Արագածոտնի մարզ | ||
| Այլ անվանումներ | Անաքլու, Ենաքլու, Ինաքլի, Ինաքլու, Ինօղլի | ||
| ԲԾՄ | 1450 մետր | ||
| Պաշտոնական լեզու | հայերեն | ||
| Բնակչություն | ▲357 մարդ (2011)[1] | ||
| Ազգային կազմ | Հայեր | ||
| Կրոնական կազմ |  Հայ Առաքելական եկեղեցի | ||
| Ժամային գոտի | UTC+4 | ||
| |||
Անտառուտ, գյուղ Հայաստանի Արագածոտնի մարզի Աշտարակի տարածաշրջանի Անտառուտ համայնքում, Արագածի լեռան հարավային լանջին[2]։ Հեռավորությունը մարզկենտրոնից՝ 12 կմ հյուսիս-արևմուտք, բարձրությունը ծովի մակերևույթից՝ 1650 մ։ Մինչ 1949 թվականը ճանաչվել է որպես Ինաքլու[3]։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ըստ Հայաստանի Հանրապետության 2001 թվականի մարդահամարի, Անտառուտի մշտական բնակչությունը 225, իսկ առկա բնակչությունը 205 հոգի է[4]։
Անտառուտի ազգաբնակչության փոփոխությունը[5].
| Տարի | Բնակչություն | |
|---|---|---|
| 1873 | 92 մարդ | [6] |
| 1886 | 139 մարդ | [6] |
| 1914 | 269 մարդ | [6] |
| 1939 | 216 մարդ | [6] |
| 1959 | 265 մարդ | [6] |
| 1970 | 186 մարդ | [6] |
| 1979 | 228 մարդ | [6] |
| 1989 | 259 մարդ | [7] |
| 2001 | 225 մարդ | [6] |
| 2004 | 326 մարդ | [6] |
| 2011 | 357 մարդ | [1] |
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակչությունը զբաղվում է անասնապահությամբ և երկրագործությամբ։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղը հիմնվել է XIX դարի երկրորդ կեսին և պարունակում է հնակերտ խաչքարեր[3]։ Նախնիները գաղթել են Խոյից, Սալմաստից, Վանից, Մոկսից և Արևմտյան Հայաստանի այլ շրջաններից։
Պատմամշակութային կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղում է գտնվում XIX դարի Սուրբ Աստվածածին եկեղեցին, իսկ 2 կմ հյուսիս՝ Զույգաղբյուր ամրոցը (մ.թ.ա. 2-րդ հազարամյակ)։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքները (հայ.)
- ↑ Ս.Հ. Հարությունյան (2003)։ Հայաստանի Հանրապետության Վարչատարածքային բաժանումը(01.01.2003)։ Երևան: «Տիգրան Մեծ» հրատարակչություն։ ISBN 9994100009
- ↑ 3,0 3,1 Բրեյդի Քիեսլինգ, Ռաֆֆի Քոճյան (2005)։ Վերահայտնաբերել Հայաստանը ուղեցույց (անգլերեն՝ Rediscovering Armenia Guide) (2-րդ ed.)։ Հայաստան: Մատիտ։ էջ 44։ ISBN 9994101218
- ↑ ՀՀ Ազգային վիճակագրական ծառայություն։ «ՀՀ 2001 թ. մարդահամարի և բնակության պայմանների հաշվառման արդյունքները»
- ↑ «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 22»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին։ Վերցված է 2013 Հուլիսի 28
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 6,8 Հայաստանի Հանրապետության բնակավայրերի բառարան (հայ.) — Երևան: 2008. — 184 p.
- ↑ Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան (հայ.) — Երևանի պետական համալսարան, 1986. — հատոր 5. — էջ 259.
|
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 446)։ 
|
