Անտառուտ (գյուղ)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գյուղ
View of Antarut.jpg
Գյուղի համայնապատկեր
ԵրկիրՀայաստան Հայաստան
ՄարզԱրագածոտնի մարզ
Այլ անվանումներԱնաքլու, Ենաքլու,
Ինաքլի,
Ինաքլու, Ինօղլի
ԲԾՄ1450 մետր
Պաշտոնական լեզուհայերեն
Բնակչություն357 մարդ (2011)[1]
Ազգային կազմՀայեր
Կրոնական կազմՀայ Առաքելական եկեղեցի Հայ Առաքելական եկեղեցի
Ժամային գոտիUTC+4
##Անտառուտ (գյուղ) (Հայաստան)
Red pog.png
##Անտառուտ (գյուղ) (Արագածոտնի մարզ)
Red pog.png

Անտառուտ, գյուղ Հայաստանի Արագածոտնի մարզի Աշտարակի տարածաշրջանի Անտառուտ համայնքում, Արագածի լեռան հարավային լանջին[2]։ Հեռավորությունը մարզկենտրոնից՝ 12 կմ հյուսիս-արևմուտք, բարձրությունը ծովի մակերևույթից՝ 1650 մ։ Մինչ 1949 թվականը ճանաչվել է որպես Ինաքլու[3]։

Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ըստ Հայաստանի Հանրապետության 2001 թվականի մարդահամարի, Անտառուտի մշտական բնակչությունը 225, իսկ առկա բնակչությունը 205 հոգի է[4]։

Անտառուտի ազգաբնակչության փոփոխությունը[5].

Տարի Բնակչություն
1873 92 մարդ [6]
1886 139 մարդ [6]
1914 269 մարդ [6]
1939 216 մարդ [6]
1959 265 մարդ [6]
1970 186 մարդ [6]
1979 228 մարդ [6]
1989 259 մարդ [7]
2001 225 մարդ [6]
2004 326 մարդ [6]
2011 357 մարդ [1]


Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բնակչությունը զբաղվում է անասնապահությամբ և երկրագործությամբ։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գյուղը հիմնվել է XIX դարի երկրորդ կեսին և պարունակում է հնակերտ խաչքարեր[3]։ Նախնիները գաղթել են Խոյից, Սալմաստից, Վանից, Մոկսից և Արևմտյան Հայաստանի այլ շրջաններից։

Պատմամշակութային կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գյուղում է գտնվում XIX դարի Սուրբ Աստվածածին եկեղեցին, իսկ 2 կմ հյուսիս՝ Զույգաղբյուր ամրոցը (մ.թ.ա. 2-րդ հազարամյակ)։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքները (հայ.)
  2. Ս.Հ. Հարությունյան (2003)։ Հայաստանի Հանրապետության Վարչատարածքային բաժանումը(01.01.2003)։ Երևան: «Տիգրան Մեծ» հրատարակչություն։ ISBN 9994100009 
  3. 3,0 3,1 Բրեյդի Քիեսլինգ, Ռաֆֆի Քոճյան (2005)։ Վերահայտնաբերել Հայաստանը ուղեցույց (անգլերեն՝ Rediscovering Armenia Guide) (2-րդ ed.)։ Հայաստան: Մատիտ։ էջ 44։ ISBN 9994101218 
  4. ՀՀ Ազգային վիճակագրական ծառայություն։ «ՀՀ 2001 թ. մարդահամարի և բնակության պայմանների հաշվառման արդյունքները» 
  5. «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 22»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին։ Վերցված է 2013 Հուլիսի 28 
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 6,8 Հայաստանի Հանրապետության բնակավայրերի բառարան (հայ.)Երևան: 2008. — 184 p.
  7. Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան (հայ.)Երևանի պետական համալսարան, 1986. — հատոր 5. — էջ 259.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 446 CC BY-SA icon 80x15.png