«Արշակ Գ»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
{{Տեղեկաքարտ Միապետ |
|||
{{wikify}} |
|||
|անուն=Արշակ Գ |
|||
|տիտղոս=Մեծ Հայքի Արքա |
|||
|պատկեր= |
|||
|կալանք= |
|||
|իշխանություն= [[378]]–[[390]] թթ. |
|||
|հայր=[[Պապ]] |
|||
|հաջորդող=[[Խոսրով Գ]] |
|||
|երեխաներ= |
|||
|տոհմ= [[Արշակունիներ]] |
|||
|թագուհի= |
|||
}} |
|||
'''Արշակ Գ''' (ծն.թ. անհայտ– մոտ [[390]]), Հայոց թագավոր [[378]]–ից։ [[Պապ]]ի որդին և հաջորդը։ |
|||
| ⚫ | |||
==Կառավարումը== |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | [[Մանվել Մամիկոնյան]] սպարապետը, գահընկեց անելով [[Վարազդատ]] թագավորին, Հայոց գահին բարձրացրել է մանկահասակ Արշակին՝ դառնալով նրա նախնակալը։ Արշակի կրտսեր եղբայր [[Վաղարշակ]]ը դարձել է թագավորի աթոռակիցը։ Սակայն Արշակի թագավորությունը եղել է անվանական, երկիրը կառավարել է Մանվել Մամիկոնյանը։ Պարսից [[Շապուհ II]] արքան սիրաշահել է Արշակին և հայ նախարարներին՝ կամենալով իր կողմը գրավել նրանց, կանխել [[Հայաստան]]ի և [[Հռոմ]]ի մերձեցումը։ Նա Հայաստան է ուղարկել զորաբանակ, որի հրամանատարը տիրացել է երկրի իշխանությանը, հայ նախարարներին ստիպել հարկ վճարել Պարսից արքունիքին։ Մանվել Մամիկոնյանը, չհանդուրժելով այս արարքը, պարսկական զորաբանակը դուրս է վանել երկրից։ Այնուհետև առժամանակ Հայաստանում տիրել է համեմատաբար խաղաղ իրավիճակ։ Սակայն [[384]]–ից հետո Պարսկաստանի ու Հռոմի միջև բանակցություններ են սկսվել Հայաստանի բաժանման շուրջ։ [[Փավստոս Բյուզանդ]]ի վկայությամբ, Մանվել Մամիկոնյանը [[384]]–ին՝ վախճանվելուց առաջ, հատուկ գրությամբ Հայաստանը և Արշակ թագավորին «հանձնել է» Հռոմի կայսրին։ [[385]]–ին Արշակը ստիպված հեռացել է հռոմեական Հայաստան՝ ապաստանելով [[Եկեղյաց գավառ]]ում։ Դրանից հետո Շապուհ II Հայոց գահը հանձնել է [[Խոսրով Գ]] Արշակունուն։ [[387]]–ից հետո, երբ անդամատվել է Հայաստանը, հռոմեական մասում խաղաղությամբ, բայց կայսրությունից կախյալ թագավորել է Արշակը, որի մահից հետո կայսրությունը այլևս թագավոր չի կարգել իր տիրապետության ներքո գտնվող [[Հայաստան]]ում։ |
||
[[Կատեգորիա:Հայոց արքաներ]] |
|||
{{ծանոթագրություններ|#[[Հայկական սովետական հանրագիտարան]], հատոր 1, էջ 106}} |
|||
| ⚫ | |||
[[ca:Arshak III d'Armènia]] |
[[ca:Arshak III d'Armènia]] |
||
09:51, 29 Հուլիսի 2011-ի տարբերակ
Արշակ Գ | |
|---|---|
| Մեծ Հայքի Արքա | |
| Իշխանություն | 378–390 թթ. |
| Ծնվել է՝ | անհայտ[1] |
| Մահացել է՝ | մոտ 390[1] |
| Հաջորդող | Խոսրով Գ |
| Տոհմ | Արշակունիներ |
| գերիշխան | |
| Հայր | Պապ |
| Մայր | Զարմանդուխտ |
Արշակ Գ (ծն.թ. անհայտ– մոտ 390), Հայոց թագավոր 378–ից։ Պապի որդին և հաջորդը։
Կառավարումը
Մանվել Մամիկոնյան սպարապետը, գահընկեց անելով Վարազդատ թագավորին, Հայոց գահին բարձրացրել է մանկահասակ Արշակին՝ դառնալով նրա նախնակալը։ Արշակի կրտսեր եղբայր Վաղարշակը դարձել է թագավորի աթոռակիցը։ Սակայն Արշակի թագավորությունը եղել է անվանական, երկիրը կառավարել է Մանվել Մամիկոնյանը։ Պարսից Շապուհ II արքան սիրաշահել է Արշակին և հայ նախարարներին՝ կամենալով իր կողմը գրավել նրանց, կանխել Հայաստանի և Հռոմի մերձեցումը։ Նա Հայաստան է ուղարկել զորաբանակ, որի հրամանատարը տիրացել է երկրի իշխանությանը, հայ նախարարներին ստիպել հարկ վճարել Պարսից արքունիքին։ Մանվել Մամիկոնյանը, չհանդուրժելով այս արարքը, պարսկական զորաբանակը դուրս է վանել երկրից։ Այնուհետև առժամանակ Հայաստանում տիրել է համեմատաբար խաղաղ իրավիճակ։ Սակայն 384–ից հետո Պարսկաստանի ու Հռոմի միջև բանակցություններ են սկսվել Հայաստանի բաժանման շուրջ։ Փավստոս Բյուզանդի վկայությամբ, Մանվել Մամիկոնյանը 384–ին՝ վախճանվելուց առաջ, հատուկ գրությամբ Հայաստանը և Արշակ թագավորին «հանձնել է» Հռոմի կայսրին։ 385–ին Արշակը ստիպված հեռացել է հռոմեական Հայաստան՝ ապաստանելով Եկեղյաց գավառում։ Դրանից հետո Շապուհ II Հայոց գահը հանձնել է Խոսրով Գ Արշակունուն։ 387–ից հետո, երբ անդամատվել է Հայաստանը, հռոմեական մասում խաղաղությամբ, բայց կայսրությունից կախյալ թագավորել է Արշակը, որի մահից հետո կայսրությունը այլևս թագավոր չի կարգել իր տիրապետության ներքո գտնվող Հայաստանում։
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
