Վալենտին Սերով

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
(Վերահղված է Սերով Վալենտինից)
Վալենտին Սերով
ռուս.՝ Валентин Александрович Серов
Ծնվել էհունվարի 7 (19), 1865[1][2]
ԾննդավայրՍանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[3]
Վախճանվել էդեկտեմբերի 5, 1911(1911-12-05)[2][4][5][…] (46 տարեկան)
Մահվան վայրՄոսկվա, Ռուսական կայսրություն[3]
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն
ԿրթությունՍանկտ Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիա
Մասնագիտություննկարիչ և ուսուցիչ
Ոճիմպրեսիոնիզմ
Ժանրդիմանկար և դիմապատկեր
Թեմաներդիմապատկեր
Ուշագրավ աշխատանքներԵվրոպայի առևանգումը, Տիկին Լվովան և Դեղձերով աղջիկը
ԱշակերտներAleksandr Shevchenko?, Nina Simonovich-Efimova?, Victor Kolenda? և Իլյա Մաշկով[6]
ՀայրԱլեքսանդր Սերով
ՄայրՎալենտինա Սերովա
 Valentin Serov Վիքիպահեստում

Վալենտին Ալեքսանդրի Սերով (ռուս.՝ Валентин Александрович Серов, հունվարի 7 (19), 1865[1][2], Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[3] - դեկտեմբերի 5, 1911(1911-12-05)[2][4][5][…], Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն[3]), ռուս գեղանկարիչ, գրաֆիկ, դիմանկարի վարպետ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վալենտին Սերովը ծնվել է 1865 թվականին Սանկտ Պետերբուրգում կոմպոզիտոր Ալեքսանդր Սերովի և Վալենտինա Սերովայի (օրիորդական ազգանունը՝ Բերգման) ընտանիքում, մայրը քրիստոնեություն ընդունած հրեա էր։

1870-1880 թվականներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1871 թվականին, հոր մահից հետո, մայրը մեկնում է Մյունխեն։ Կոնսերվատորական ուսումը թողնելուց հետո Վալենտինին տեղավորում են Սմոլենսկի նահանգի Նիկոլսկոե կալվածքի Դրուցկոյ Սոկոլինսկի կոմունա։ Այստեղ առաջին անգամ ի հայտ են գալիս նրա նկարչական ունակությունները։ 1872 թվականին, կոմունայի կազմալուծումից հետո, Վալենտինի տեղափոխում են Մյունխեն՝ մոր մոտ։ 1873 թվականից սկսած նա սկսում է նկարչություն պարապել գորմանացի փորագրանկարիչ Կարլ Կյոպինգի (գերմ.՝ Karl Koepping) մոտ։ 1874 թվականի հոկտեմբերից Իլյա Ռեպինի հետ համատեղ սկսում է սովորել Փարիզում։

1875 թվականին Ռուսաստան վերադառնալուց հետո Սերովը ամռանն ապրել է Մամոնտով վաճառականների Անբրամցևոյի կալվածքում։ Այդ օրերին է նա նկարել «Կապույտ սկիհը» նատյուրմորտը։ Նույն տարվա սեպտեմբերից սկսել է հաճախել Սանկտ Պետերբուրգի Կարլ Մայայի դպրոցը։

1876 թվականից մոր և նրա քաղաքացիական ամուսնու Վասիլի Նեմչինովի հետ ապրում է Կիևում, ապա Խարկովի նահանգի Ախտիրկայի Նեմչինովների ագարակում։ 1877 թվականից սկսսել է սովորել Կիևի գիմնազիայի երկրորդ դասարանում, միաժամանակ այցելել է Նիկոլայ Մուրաշկոյի գծանկարի դպրոցը, որտեղ արժանացել է փոքր արծաթե մեդալի։

1878 թվականին ստիպողաբար ծնողների հետ տեղափոխվում է Ախտիրկա, որտեղ ագարակի մատիտանկարներ է անում։ Աշնանը վերսկսում է դասերը Րեպինի հետ։

1878 թվականից սովորում է Մոսկվայի պրոգիմնազիայի երրորդ դասարանում։ 1879 թվականին մայրը իր երկու փոքր զավակների հետ տեղափոխվում է Նովգորոդի նահանգի Սյաբրինցի ագարակ, իսկ Վալենտինին թողնում է Մոսկվայում, որտեղ նա ապրում է մորաքրոջ Սոֆիա Կոլի տանը։ Նույն թվականին վատ առաջադիմության պատճառով հեռացվում է գիմնազիայից։ Ամռանը նորից տեղափոխվում է Աբրամցևո, որտեղ մասնակցում է Մամոնտովի ընտանեկան թատերական ներկայացումներին։ Այդ ժամանակ նկարում է Մարիա Սիմոնովիչի, Սավա Մամոնտովի, Տատյանա Մամոնտովայի, Իլյա Ռեպինի մատիտանկարները։

Աշնանը տեղափոխվում է սանկտ Պետերբուրգ, որտեղ ծանոթանում է Տրուբնիկովայի հետ։

1880-1890[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պ․ Չիստյակովի դիմանկարը 1881
«Սանդղափուլ Վեդենսկի ագարակում» 1880-ականներ

1880 թվականի ամառվա սկզբին Վալենտին Սերովը Ռեպինի հետ Ճանապարհորդում է Ուկրաինայում և Ղրիմում։ նույն թվականի աշնանը ընդունվում է Գեղարվեստի կայսերական ակադեմիա, որպես ազատ ունկնդիր։ Միաժամանակ այցելել է Պավել Չիստյակովի նկարչական ստուդիա։ 1881 թվականի ձմռանը նկարել է մորաքրոջ ընտանիքի անդամներին, մարտի 31-ին ավարտել է ուսուցչի՝ Պավել Չիստյակովի դիմանկարը։ Ամռանը նկարել է Ռեպինի հետ Աբրամցեվոյի շրջակայքում։ 1882 թվականին ազատ ունկնդրից տեղափոխվել է ուսանող։ Աշնանը հաճախել է Իլյա Ռեպինի ջրաներկի դասընթացին։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Мастера русского искусства. Л.; М.: Отв. ред. П. Т. Щипунов; Обложка и титул Хижинский, Леонид Семёнович. էջ 100.
  • Соколова, Наталия Ивановна (1961). Валентин Александрович Серов. Издательство Академии художеств СССР. էջ 80.
  • Кудря Аркадий. «Служенье красоте, или Жизнь художника Серова»
  • Петров В. Возвращение исторической картины Серова. («После битвы на Куликовом поле», 1894. Дар ГИМ от Д. Поузена.) // Наше Наследие: Иллюстрированный культурно-исторический журнал. 1993. № 27.
  • Поспелов Г. Г. В. А. Серов. Портреты артистов // Люди и судьбы. 20 век (Книга очерков / Гос. ин-т искусствознания). — М., БуксМарт, 2013. — С. 17—33. — ISBN 978-5-906190-10-9.
  • Léon Bakst, Serov et moi en Grèce, traduction et introduction d’Olga Medvedkova, préface de Véronique Schiltz, TriArtis Editions, 2015, 128 p., 24 illustrations (ISBN 978-2-916724-56-0)
  • Малышева Т. Л. Шаг к модернизму: В. А. Серов и постимпрессионистические течения в европейской живописи в 1880-х годах(չաշխատող հղում) // Актуальные проблемы теории и истории искусства: сб. науч. статей. Вып. 3. / Под ред. С. В. Мальцевой, Е. Ю. Станюкович-Денисовой. — СПб.: НП-Принт, 2013. С. 292—297. — ISSN 2312—2129

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 Delarge J. Le Delarge (ֆր.) — Paris: Gründ, Jean-Pierre Delarge, 2001. — ISBN 978-2-7000-3055-6
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Серов Валентин Александрович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Burleigh-Motley M. Serov, Valentin // Grove Art Online / J. Turner — [Oxford, England], Houndmills, Basingstoke, England, New York: OUP, 2018. — ISBN 978-1-884446-05-4 — doi:10.1093/GAO/9781884446054.ARTICLE.T077752
  6. ↑ Машков (ռուս.) // Ломбард — Мезитол — 1974. — Т. 15. — С. 540.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վալենտին Սերով» հոդվածին։
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Վալենտին_Սերով&oldid=7863637» էջից