Պավել Բրյուլով
Պավել Ալեքսանդրովիչ Բրյուլով Павелъ Александровичъ Брюлловъ | |
|---|---|
 Պավել Բրյուլովի դիմանկար, աշխատանքը Իվան Կրամսկոյի (1879), Ռուսական ազգային թանգարան | |
| Ծնվել է | օգոստոսի 29 (սեպտեմբերի 10), 1840[1] |
| Ծննդավայր | Պավլովսկ (Սանկտ Պետերբուրգ), Սանկտ Պետերբուրգի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
| Վախճանվել է | դեկտեմբերի 16 (29), 1914[1] (74 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Պավլովսկ (Սանկտ Պետերբուրգ), Սանկտ Պետերբուրգի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն |
| Կրթություն |
|
| Դավանանք | Ազնվականություն |
| Մասնագիտություն | ճարտարապետ և նկարիչ |
| Ժանր | բնանկար |
| Թեմաներ | ռեալիզմ |
| Ուշագրավ աշխատանքներ | «Բնությունը գետի հետ», «Գարուն» |
| Պարգևներ | մեդալներ Սանկտ Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիա։
|
| Հայր | Alexander Brullov? |
| Մայր | Alexandra Brullova (Rahl)? |
 Pavel Brullov Վիքիպահեստում | |
Պավել Ալեքսանդրովիչ Բրյուլով (օգոստոսի 29 (սեպտեմբերի 10), 1840[1], Պավլովսկ, Ցարսկոսելսկիյ ուեզդ, Սանկտ Պետերբուրգի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - դեկտեմբերի 16 (29), 1914[1], Պավլովսկ, Ցարսկոսելսկիյ ուեզդ, Սանկտ Պետերբուրգի նահանգ, Ռուսական կայսրություն), ռուս գեղանկարիչ, բնանկարիչ, ճարտարապետ, ակադեմիկոս և Սանկտ Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիայի միության անդամ, եղբայրական նկարչության շարժման անդամ, Ռուսաստանի ազգային թանգարանի նկարչական բաժնի պահապան։ Սանկտ Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիայի ճարտարապետության պրոֆեսոր Ալեքսանդր Պավլովիչ Բրյուլովի որդին, հանրահայտ նկարիչ Կառլ Բրյուլով-ի եղբորորդին[2]։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պավել Բրյուլովը Սանկտ Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիայի ճարտարապետության պրոֆեսոր Ալեքսանդր Բրյուլովի և բարոնուհի Ալեքսանդրի Ալեկսանդրովնի ֆոն Ռալի չորրորդ երեխան է[2][3]։
Ավարտել է Սանկտ Պետերբուրգի համալսարանի ֆիզմաթ ֆակուլտետը։ 1863 թվականին ստանում է ֆիզմաթ գիտության թեքնածուի կոչումը[4]։
Սկսած 1861 թվականից մինչև 1864 թվականը Բրյուլովը հաճախել է Սանկտ Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիայի ճարտարապետական բաժին, Կոնստանտին Տոնի, Անդրեյ Շտակենշնեյդերի, Ալեքսանդր Բրյուլովի, Դավիդ Գրիմմի և Ալեքսանդր Ռեզանովայի մոտ դասընթացների։
Ակադեմիայում սովորելու տարիներին պարգևատրվել է երկու փոքր և երեք մեծ արծաթյա մեդալներով «Նկարչական հաջողություն»ների համար։ 1864 թվականին Բրյուլովը հեռանում է ակադեմիայից, 3-րդ աստիճանի ճարտարապետության տնօրենի հրամայով։
Ակադեմիան ավարտելուց հետո, հեռանում է հայրենիքից. ապրում է Իտալիայում, Ֆրանսիայում, Անգլիայում։ Փարիզում սկսում է հաճախել Լեոն Բոննայի մոտ դասընթացների՝ ընտրված արվեստի ազգային բարձր դպրոցում։
1870 թվականին «Աշխատանքից հետո» նկարի համար նա ստանում է Սանկտ Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիայի կողմից խրախուսական մեծ մեդալի[4]։
Սկսած 1872 թվականից մինչև 1914 թվականը եղել է եղբայրական նկարչության շարժման ցուցադրող[5]. 1874 թվականից սկսած եղել է այդ շարժման անդամ[5]։
1883 թվականին ստացել է Սանկտ Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիայի վերջնական անդամի կոչումը, 1904 թվականից սկսած եղել է Ակադեմիայի միության անդամ։ Սկսած 1897 թվականից մինչև 1912 թվականը եղել է Ռուսական ազգային թանգարանի պահապանը[6]։
|
Նկարիչները խոսել են Բրյուլովի մասին, նրանք ասել են, որ նա հիանալի մաթեմատիկոս է, ավարտել է համալսարանը և Անգլիայում լսել է մաթեմատիկայի մասին լեկցիաներ։ Մաթեմատիկոսները վստահ էին, որ նա նաև երաժիշտ է, ավարտել է կոնսերվատորիան, իսկ երաժիշտները նրան կրկին հետ են վերադարձրել նկարիչների մոտ.
Արդեն իսկ նրա մոտ մեծ տաղանդ էին տեսել, ի շնորհիվ իր բնության հանդեպ սիրուն, և պարզվում է, որ նա կարող է նաև չսովորել բոլոր երեք մասնագիտությունները։ Եվ փաստացի, նա նկարել է հիանալի նկարներ, մեծ բացահայտումներ է արել մաթեմատիկայի մեջ և նվագել է թավջութակ և դաշնամուր։ - Յակով Դանիլովիչ Մինչենկով[5]
|
|
Առաջին անգամ ամուսնացել է գրող Սոֆյա Կոնստանտինովնա Կավելինայի հետ, երկրորդ անգամ Մարգարիտա Գրիգորևնա Լիխոնինայի հետ։
Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Գարուն», (1875), յուղաներկ — Տրետյակովյան պատկերասրահ
«Վերանդա: Ալժիր:», (1882), յուղատախտակ — Տրետյակովյան պատկերասրահ
«Ճանապարհ դեպի ծով: Ալժիր», (1883), յուղաներկ — Տրետյակովյան պատկերասրահ
«Բաղնիք», (1902), ստվարաթուղթ և յուղաներկ — մասնավոր հավաքածու
«Անտառ», (ранее 1914), ստվարաթուղթ և յուղաներկ — մասնավոր հավաքածու
Հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Брюлловъ, Павелъ Александровичъ // Новый Энциклопедический словарь: В 29 томах. = Новый Энциклопедическій словарь / под общей редакцией почётного академика К. К. Арсеньева. — СПб: Ф. А. Брокгауз (Лейпциг), И. А. Ефрон (Санкт-Петербург), 1912. — Т. 8 «Брачный нарядъ – Бѣлоруссы». — С. 307. — 963 с. </ref> [3] [5] [4] [2] }}
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Брюллов, Павел Александрович»։ Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ)։ Սանկտ Պետերբուրգ։ 1890–1907
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Брюллов П. А. в Галерее издательства «Белый Город»» (ռուսերեն)։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-05-11-ին։ Վերցված է 2011-01-02
- «Павел Александрович Брюллов в Энциклопедии живописи и графики Art-каталог» (ռուսերեն)։ Վերցված է 2011-01-02
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 RKDartists (նիդերլ.)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Брюлловы или Брюлло (Brulleau) // Энциклопедический словарь = Энциклопедическій словарь / под редакцией профессора И. Е. Андреевского. — СПб: Ф. А. Брокгауз (Лейпциг), И. А. Ефрон (Санкт-Петербург), 1891. — Т. IVА (8) «Босъ — Бунчукъ». — С. 785. — 938 с.
- ↑ 3,0 3,1 Самин Д. К. Александр Павлович Брюллов (1798—1877) // 100 великих архитекторов. — М: Вече, 2009. — 432 с. — (100 великих). — 3000 экз. — ISBN 978-5-9533-4020-5
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Брюлловъ (Павелъ Александровичъ) // Энциклопедический словарь = Энциклопедическій словарь / под редакцией профессора И. Е. Андреевского. — СПб: Ф. А. Брокгауз (Лейпциг), И. А. Ефрон (Санкт-Петербург), 1891. — Т. IVА (8) «Босъ — Бунчукъ». — С. 784. — 938 с.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Минченков Я. Д. Брюллов Павел Александрович // Воспоминания о передвижниках. — M: АСТ-Пресс, 2010. — 454 с. — 3000 экз. — ISBN 978-5-462-01053-8
- ↑ «Выставка первая»։ Имена, открытые заново (ռուսերեն)։ Областное государственное учреждение «Ивановская областная библиотека для детей и юношества»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-07-08-ին։ Վերցված է 2011-01-03
| ||||||
