Հայթաղ (Քաշաթաղի շրջան)
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Հայթաղ (այլ կիրառումներ)
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| Հայթաղ | ||
 | ||
| Երկիր |  Արցախ | |
| Շրջան | Քաշաթաղ | |
| Համայնք | Արախիշ (համայնք, Քաշաթաղի շրջան) | Արախիշ | |
| Բնակչություն | 20 մարդ (2005)[1] | |
| Ազգային կազմ | հայեր | |
| Ժամային գոտի | UTC+4 | |
| ||
Հայթաղ, գյուղ Արցախի Հանրապետության Քաշաթաղի շրջանում՝ շրջկենտրոնից 60 կմ հյուսիս-արևմուտք՝ Շալուա գետի Րախիշ վերին հոսանքի ձախ ափին։ Աղբրաձոր, Գահանիստ, Արախիշ, Մովսեսաշեն, Վազգենաշեն և Քարաբակ գյուղերի հետ միասին կազմում է Արախիշ համայնքը։
Աշխարհագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գյուղը տեղակայված է Արցախի Հանրապետության արևմտյան հատվածում՝ Քաշաթաղի շրջանում՝ նախկինում՝ Արցախի Վայկունիք գավառում։ Բնակավայրը տեղաբաշխված է Շալուայի վերին հոսանքում՝ նրա երկու վտակների գետի հետ միախառնման եռանկյունում[3]։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]18-րդ դարի երկրորդ կեսին և 19-րդ դարի սկզբներին Ղարաբաղի խաների և քրդական ցեղերի ճնշման տակ տարածաշրջանի բնակավայրերիը հայաթափել են, որն էլ պատճառ հանդիսացավ, որ տվյալ գավառի գյուղերի զգալի մասի, այդ թվում ՝ Հայթաղի պատմությունը մոռացության մատնվի[3]։
Տիրելով բարձրադիր այդ գավառներին քոչվոր քրդերի և թուրքերի համար ալպիական մարգագետիններից օգտվելու հնարավորություններ ստեղծվեցին։
19-րդ դարի սկզբներին ամայության մատնված գյուղում հաստատվել էին քուրդ խանշնարած մի քանի ընտանիքներ։ Հայկական բնակավայրը նրանք անվանել են Ղուշասու[3]։
Գյուղում հաստատված եկվորները մի քանի տասնամյակի ընթացքում ոչնչացրել են հայկական պատմամշակութային արժեքները։ Այսօր այդ հուշարձանների հետքերն անգամ չեն երևում։
Ադրբեջանի խորհրդային կարգերի հաստատելուց հետո ռազմավորական նշանակության այդ բարձադիր վայրերը հանձնվեցին ԱԽՍՀ-ին[3]։
Գյուղը 1923 թվականին գտնվում էր ԱԽՍՀ Կարմիր Քուրդիստանի օկրուգի, իսկ 1930 թվականին՝ Զանգելանի շրջանի կազմում։
Ազատագրվել է 1993 թվականի ապրիլին, բնակեցվել է 1998 թվականին՝ Ադրբեջանից բռնագաղթած հայ փախստականներով։
2020 թվականի Արցախյան երկրորդ պատերազմի արդյունքում գյուղը հայաթափվել և անցել է Ադրբեջանի հսկողության տակ[4]։
Բնակչություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բնակչությունը 2003 թվականի տվյալներով 30 մարդ է։ 2015 թվականին ուներ 8 մարդ, կա 3 տնտեսություն[5]։
Բնակավայրի ազգաբնակչության փոփոխությունը[6].
| Տարի | 2008 | 2009 | 2010 |
|---|---|---|---|
| Բնակիչ | 13 | 12 | 7 |
Տնտեսություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Զբաղվում են անասնապահությամբ։
Պատմամշակութային կառույցներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գյուղից 5 կմ հարավ՝ Րախիշ գետի աջ ձորալանջին, պահպանվել են Աղբրաձորի վանքի ավերակները՝ XI դարի միանավ փոքրիկ եկեղեցով և մոտակա գերեզմանադաշտով (XI-XVII դարերի խաչքարերով և գերեզմանաքարերով)։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ http://census.stat-nkr.am/nkr/1-1.pdf
- ↑ Արցախի տարածքները համարվում են օկուպացված Ադրբեջանի կողմից. ԱՀ ԱԺ հայտարարությունը, (արխիվացված 05․04․2021թ․)
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Բալայան, Վահրամ (2020). ԱՐՑԱԽԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԲՆԱԿԱՎԱՅՐԵՐԻ ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ ՈՒՐՎԱԳԾԵՐ. Երևան: Զանգակ. էջ 624.
- ↑ «Արցախը հրապարակել է Ադրբեջանի հսկողության տակ անցած համայնքների և բնակավայրերի ցանկը». Ազատություն Ռադիոկայան. 2020 թ․ դեկտեմբերի 10.
- ↑ Ղահրամանյան, Հակոբ (2015). Տեղեկաատու Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության վարչատարածքային միավորների սոցիալ-տնտեսական բնութագրերի. Երևան. էջ 335.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link) - ↑ «Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետություն. Բնակչություն ըստ համայնքների». Վերցված է 2021 Մայիսի 1-ին.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Ղարաբաղյան ազատագրական պատերազմ (1988—1994) հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո ։ 
|