Մուշ (գյուղ, Քաշաթաղի շրջան)
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Մուշ (այլ կիրառումներ)
Գյուղ | ||
---|---|---|
Մուշ | ||
Երկիր | ![]() | |
Ղեկավար | Պետրոս Ավետիսյան | |
Հիմնադրված է | 1998 թ. | |
Բնակչություն | 122 մարդ | |
Ազգային կազմ | Հայեր (100%) | |
Ժամային գոտի | UTC+4 | |
|
Մուշ, գյուղ Արցախի Հանրապետության Քաշաթաղի շրջանում, Կովսական քաղաքից 8 կմ հեռավորության վրա, Ողջի գետի աջ ափին։ Գտնվում է հանրապետության հարավ-արևմտյան հատվածում, Բերձոր շրջկենտրոնից 115 կմ հեռավորության վրա, իսկ մայրաքաղաք Ստեփանակերտից` 165 կմ հեռավորության վրա։
Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Համայնքը հարթավայրային է, ունի 1739,0 հա տարածք, որից 1606,6 հա գյուղատնտեսական նշանակության։ Մուշ համայնքի սահմանային գոտով հոսում է Ողջի գետը։
Համայնքի տարածքում խմելու ջրի համար առկա են թվով 23 գործող անհատական ջրհորներ։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղը հիմնադրվել է 1998 թվականին։
2020 թվականի Արցախյան երկրորդ պատերազմի հետևանքով գյուղը հայաթափվել և անցել է Ադրբեջանի հսկողության տակ[1]։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2014 թվականի տվյալներով գյուղում ապրում է 28 ընտանիք՝ 122 բնակչով։
Բնակավայրի ազգաբնակչության փոփոխությունը[2].
Տարի | 2008 | 2009 | 2010 |
---|---|---|---|
Բնակիչ | 96 | 87 | 78 |
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղն ամբողջությամբ էլեկտրաֆիկացված է։ Բնակչությունը զբաղվում է հիմնականում հողագործությամբ և անասնապահությամբ։ Բնակլիմայական պայմանները հնարավորություն են տալիս ավանդական բուսատեսակներից բացի, մշակել նաև արևադարձային մրգեր՝ նարինջ, բանան, կիվի։ Ներկայումս 300 հեկտար վարելահողից մշակվում է 150 հեկտարը, որից 100 հեկտարը՝ ջրովի։
Հասարարակական կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2015 թվականի դրությամբ համայնքում գործում էր գյուղապետարան[3]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Արցախը հրապարակել է Ադրբեջանի հսկողության տակ անցած համայնքների և բնակավայրերի ցանկը»։ Ազատություն Ռադիոկայան։ Դեկտեմբեր 10, 2020
- ↑ «Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետություն. Բնակչություն ըստ համայնքների»։ Վերցված է 2021 Մայիսի 1
- ↑ Ղահրամանյան Հակոբ (2015)։ Տեղեկաատու Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության վարչատարածքային միավորների սոցիալ-տնտեսական բնութագրերի։ Երևան։ էջ 370