Նշենու ծաղկած ճյուղեր

Նշենու ծաղկած ճյուղեր;
տեսակ	գեղանկար
նկարիչ	Վինսենթ վան Գոգ
տարի	1890
բարձրություն	73,3 սանտիմետր
լայնություն	92 սանտիմետր
ստեղծման վայր	Սեն Ռեմի դե Պրովանս
ժանր	ծաղկային նատյուրմորտ
նյութ	յուղաներկ
գտնվում է	Վան Գոգի թանգարան
հավաքածու	Վան Գոգի թանգարան
	պատկերված են
	http://www.vggallery.com/painting/p_0671.htm կայք
	Blossoming Almond Tree by Vincent van Gogh Վիքիպահեստում

«Նշենու ծաղկած ճյուղեր» (հոլ.՝ Amandelbloesem), հոլանդացի նկարիչ, պոստիմպրեսիոնիզմի և էքսպրեսիոնիզմի ներկայացուցիչ Վինսենթ վան Գոգի նկարներից, որը ստեղծվել է Սեն Ռեմի դե Պրովանսում 1890 թվականին: Յուղաներկով կտավի չափերն են 73,3 × 92 սմ: «Նշենու ծաղկած ճյուղեր» ստեղծագործությունն այսօր պահպանվում և ցուցադրվում է Վան Գոգի թանգարանում (Ամստերդամ, Նիդերլանդներ):

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1890 թվականի հունվարի 31-ին Թեոդորուս վան Գոգը (նա նկարչի եղբայրն էր) գրեց Վինսենթին իրենց որդու ծնունդի կապակցությամբ, որին անվանել են Վինսենթ Վիլլեմ ի պատիվ հորեղբոր։ Վինսենթ վան Գոգն անմիջապես ձեռնամուխ եղավ նոր կտավ ստեղծելուն, որը նպատակադրվել էր նվիրել իր փոքրիկ եղբորը։ Վինսենթի մտադրությամբ այդ կտավը փակցվելու էր ամուսինների մահճակալի վերևում և խորհրդանշելու էր նոր կյանքի սկիզբը։ Դրա համար էլ կտավի սյուժեում ընտրվեց նշենու ճյուղեր, քանի որ դրանք շատ վաղ են սկսում ծաղկել և խորհրդանշում են գարնան ու նոր կյանքի խորհրդանիշեր։

Ու նա սկսեց աշխատել կտավի վրա բավականին գերլարված վիճակում և նույնիսկ հուզմունքի պատճառով նյարդային ցնցումների մեջ էր ընկնում։

1888 թվականի մարտին նկարիչը տեղափոխվում է Առլ: Այստեղ նա հիանում է ծաղկած ծիրանենիների, դեղձենիների և սալորենիների այգիներով։ Ծաղկած ծառերը հաճախակի են հանդիպում նկարչի կտավներում։ Սակայն «Նշենու ծաղկած ճյուղեր» նկարը արտասովոր է Վինսենթ վան Գոգի արվեստում։ Թվում է, թե ճյուղերը լողում են երկնաթույր երկնքի ֆոնին. այստեղ փիրուզագույն երանգավորում կա։ Սակայն երկինքը պարզ չէ. կամ դիտողը տեսնում է ծառի հատվածը, կամ էլ ճյուղերը դրված են սկահակի մեջ, ինչպես ավելի վաղ ստեղծված նկարներում։ Նկարի գրեթե ամբողջ տարածությունը լցված է ճյուղերով, որոնք ընդգծված են սև ուրվագծերով^[2]: Ե՛վ կտրուկ ուրվագծերում, և՛ ճյուղերի դասավորվածությունում զգացվում է ճապոնական գեղանկարչության ազդեցությունը, որի հետ Վինսենթը ծանոթացել է դեռևս Փարիզում եղած տարիներին։ Ի դեպ նա և Տեոն իրենց անձնական հավաքածուում ունեին ավելի քան 400 ճապոնական փայտափորագրական նյութեր։ Այսօր դրանք բոլորը ցուցադրվում են նկարչի ամստերդամյան թանգարանում՝ Վան Գոգի թանգարանում։

Ներկայումս նկարը ցուցադրվում է Ամստերդամ քաղաքի Վան Գոգի թանգարանում:

Գույքացուցակում կտավի համարը F 617 է։